بررسی حجاب در قرآن | قسمت 1

سلام استاد عزیز این اولین کامنتی هست که دارم میزارم و خیلی خوشحالم. من تقریبا ۴ سالی هست که با شماآشنا شدم و این آشنایی از طریق یکی از شاگردان شما اتفاق افتاد که من ابتدا با فایلهای ایشون شروع کردم و چند ماهی ادامه دادم که تو چندتا از فایلهای ایشون از شما نام بردن و با اسم شما اشنایی پیدا کردم و بعد تو کانال ایشون از فایلهای شما که گذاشته بودن استفاده کردم و صدای شما به دلم نشست و بهم ارامش داد. روان بودن اموزشهای شما منو به سمت شما سوق داد و کم کم با کانال شما اشنا شدم.

و تا الان فقط حرفها و دیدگاهای شما تو زندگی من هست و هر روز از خدا میخوام که بهم کمک کنه تا بتونم درکم رو و فرکانسم رو بهتر کنم.

حجاب تو جامعه ما یکی از دغدقه های همه هست و حتی خودم قبل از اشنایی با شما و یا شاید هم الان. چون چیزی که به ما از بچگی بزرگتر ها و جامعه و مدرسه و همه گفتن این هست که وظیفه یک زن هست که خودش رو بپوشونه تا مردهای اون جامعه مبادا به گناه بیفتن و من هم مثل خیلی از دختر ها و زنهای جامعه ام اینو قبول داشتم و همش سعی داشتم خودم رو بیشتر و بیشتر بپوشونم تا از چشم هوس آلود مردها در امان باشم، ولی هر چه بیشتر تو جامعه میرفتم میدیدم که اگه مردی فکرش مریض باشه نگاه نمیکنه که تو حجاب داری یا نه. و بیشتر از این نگاه و فکر اینجور انسانها بدم اومد.

قبلا باورم این بود که من باید خودم رو بپوشونم این وظیفه من هست ولی الان میگم چرا من باید این کار رو بکنم چرا اون مرد نباید نگاه هوس الود خودش رو درست کنه.

چرا من تو گرمای تابستون باید این کار رو انجام بدم و خودم رو عذاب بدم که مبادا اون مرد مرتکب گناهی بشه این بی عدالتی بزرگی هست که تو جامعه ما وجود داره.

من با دیدن سریال زندگی در بهشت اون قسمت هایی که بیشتر تو شهر و کنار مردم بودید یا کنار ساحل این تفاوت دیدگاه مردای جامعه خودمون رو با اونها دیدم و از امنیت نگاه در بین اونها لذت بردم و تحسینشون کردم و به حال خودمون تاسف خوردم که به اسم اسلام داریم چه کارها که نمیکنیم.

البته من از نظر حجاب تو جامعه خودمون یه باحجاب بشمار میام قبلا افتخار میکردم ولی الان نه. شاید هنوز ترسی هست در درونم که تغییری ایجاد نشده یا عادتی هست که طی چندین سال عوضش نکردم ولی در درون خودم و فکرم این تغییر ایجاد شده.

دیگه اگه کسی رو بد حجاب میبینم به چشم یه گناه کار بهش نگاه نمیکنم.

فکرم رو درگیر اینکه چرا اینجور لباس پوشیده و چرا اینجوری اومده بیرون نمیکنم.

از این افکار محدود کننده رها شدم و احساس آزادی دارم.و فکرم رو گذاشتم برای آموزهای شما و زیباییها و خوبیها و شادی و…..

و از شما هم سپاسگزارم که منو با خداوند و یکتا پرستی اشنا کردید.

هر روز خدا رو شکر میکنم که شما رو سر راهم گذاشت.

خانم شایسته عزیز از شما هم تشکر میکنم که کنار استاد برای آگاهی دادن به ما تلاش میکنید.