بررسی حجاب در قرآن | قسمت 1 - صفحه 22

سلام به استاد عزیزونازنینم ومریم جون عزیزم وتمامی دوستان گرامی.

حجاب مبحثی که سالهای سال منو درگیر خودش کرده بود.

چ ترسها ونگرانی هایی تو جونم انداخته بود و چ‌ لذتهایی را از من گرفته بود.

آدم مذهبی ای نبودم منتهی به داشتن حجاب خیلی مقید بودم .

نه اینکه علاقه داشته باشم .فقط ب دلیل افکار وباور های غلط .

فقط ب خاطر ترس از خدا وآخرت .

دقیقا داشتن حجاب رو مهمترین فاکتور مذهب وخداپرستی میدونستم .

واز همه ی کسانی که حجاب نداشتن یا درست رعایت نمی‌کردن متنفر بودم .

به هیچ‌وجه دوست نداشتم کنارم باشن وجایی که اونا هستن من باشم .

چرا ؟فقط به یک دلیل ،چون حسودیم میشد که اونا راحت وآزاد هر تیپی که دلشون میخاد میزنن ولی من نمیتونم .

چون میترسیدم نمیتونستم‌به خودم اجازه بدم که شبیه اونا بشم یا طوری که خودم دلم میخاست باشم .

کلا در رنج وعذاب بودم .

تنها دل خوشیم این بود که عوضش در آخرت مواخذه وعذاب نمیشکم .وب خاطر رعایت کردنش پاداش بهم داده میشه .

تنها دل خوشیم واقعن همین بود فقط این باور بود که آرومم میکرد وبهم صبر میداد.

شاید باورتون نشه همین حجاب زوری وتحمیلی ،باعث شده بود خیلی جاها اعتماد بنفس وعزت نفسمون زیر سوال بره.

یادمه خیلی وقتا از خودم خوشم نمیومد .

خیلی وقتا خستم میکرد.

عصبیم میکرد. لجمو در میوورد.

تو گرما به شدت اذیت میشدم .چادر و روسری ومانتو. وااای عذابم میدادن .

حالاشم میبینم که خیلی ها همین عذابو میکشن وباورهای گذشته ی منو دارن که خدا ، به میزان عذاب کشیدنشون، بهشون پاداش میده که تونستن در برابر نامحرم مقاومت کنن .

اگه بخام صادقانه بگم باوجود اینکه استاد عزیزخیلی ذهن منو تغییر دادن ونگرشمو به این قضیه عوض کردن اما چون تو شهر مذهبی ینی قم هستم ،باز یه جاهایی این مقاومت رو دارم .

اما اینبار به خودم یادآوری میکنم که ناهید خانوم تو هر کاری اگه احساس خوبی نداری مطمئنا اون ‌کار واون مسیرت درست نیست.

اگه حجاب داشتی وهرروز با احساس بد مواجه بودی وحتی گله مند وشاکی بودی از دست خدا ،پس رعایت کردنش باعث اجر و ثوابی نمیشد.

وقتی با این همه فرکانس منفی ای ک داشتی،فک میکردی ب ظاهر کار مثبتی انجام میدی ،حتمن پاسخ خوبی دریافت نمیکردی .

تا اینکه بالاخره تصمیم گرفتم خودمو تغییر بدم وبشم اون چیزی که خودم دلم میخاد باشم .

شاید خیلی ها نپسندن اما حداقل اینه که خودم آرامش دارم .

همینم شد.از طرف خانوادم واطرافیان خیلی ملامت شدم .

خیلی توهین ها شنیدم که از دین خارج شدی.هنوز پدرم میگه تو بی ایمانی !

نگاهها فرق کرد.

البته یه عده که شبیه خودشون شدم وباورهای متفاوتی داشتن خوشحال شدن . اما تو خانواده ی خودم اکثرن مخالفت خودشونو بیان میکردن .

یه خواهر دارم فوق مذهبی ، با وجود اینکه تهران زندگی می‌کنه حتی چند شب پیشم خونه ی ما دعوت بودن .بعد از رفتنش به مادرم گفته بود، از اینکه دستای خواهرام بیرونه یا لباس رو شلوارشون، کوتاهه پیش شوهرم اذیت میشم .

گفته بود اونا باید پیش من رعایت کنن .

باورش اینه که مردها تحریک میشن و وظیفه ی ما زنهاس که حجاب رعایت کنیم تا از عفت خودمون وعفت مردها محافظت کنیم .

چیزی که خودمم سالها بر این باور بودم .

هنوزم بخام بش فک کنم میترسم ونگران میشم .

اما دیگه تمرکزی روی این قضیه ندارم .

وآگاهانه تمرکزمو رو موضوعات دیگه میزارم وبا چنین افرادی وارد بحث نمیشم چون بهشون حق میدم که اینطور فک کنن.

خوب میفهمم چ دردی میکشن شاید خیلیا نتونن درک کنن ولی وقتی جایی بزرگ شده باشی که این مسائل خیلی مهم و اساسی باشه تو زندگیت ناخود آگاه تو ،هم درگیرش میشی.

میگم با وجود اینکه فرق کردم اما هنوزم یه جاهایی باز از تیپ خانومهای دیگه که چند درجه آزادتر از خودم هستن اذیتم می‌کنه .

خودم میدونم محیط خیلی تاثیر داره .

چون وقتی شمال میریم این تعصبات خیلی کمرنگ میشه .شایدم دیده نشه .

با وجود تغییر باورم ،مشکلی برام بوجود نیومده .ینی در معرض خطری قرار نگرفتم .چون میگن اگه بی حجاب باشی تو خیابون یا مکان عمومی بیشتر آسیب میبینی ومردها بیشتر تهاجمی میشن .

در حالیکه هیچ چیزی تو زندگی بیرون و داخل من فرقی نکرده .

ومن همه جا احساس امنیت میکنم .

تا حالا نشده کسی مزاحمم بشه .

خیلیا خیلی چیزا واتفاقاتی رو تعریف میکنن ولی برای من هیچ وقت هیچ موردی تو زندگیم پیش نیومده .

نه اون موقعه که حجاب داشتم و نه الان که یه کم آزادترم .

خداروشکر هیچ وقت آدم ناتو و مرد نانجیب جذب نکردم .

ولی یادمه که وقتی حجاب داشتم خیلی عقده ای بودم .

خیلی کمبود در خودم حس میکردم .

خیلی خودمو با این و اون مقایسه میکردم .

تا به خودم اومدم گفتم تا کی میخای بر خلاف میلت حجاب داشته باشی.

عفت و پاکدامنی هر خانومی مسئله مهمی هستش که در دین ما متأسفانه این عفت وپاکدامنی رو به حجاب ربط میدن .

نمیشه دیدگاه وافکار وباور کسیو تغییر داد.

به قول استاد عزیز ما مسیر خودمونو میریم وکاری به کسی نداریم .

دیگران هم آزادم هر طور که میخان باشن .

چ اونی که با حجاب تر از منه چ اونی که آزاد تر از منه .

اینجا هم باز مشکل از منه که هنوز پذیرش ودرک درستی از آزادی ندارم .

شاید که ن مطمئنم مثل گذشتم با گذشت زمان به این درک هم میرسم .

ودر مسیرم ، هم فرکانسهای خودم قرار میگیرن .

شاید کسی مثل خواهرم احساسشو بگه اما چیزی نیست که بخاد ذهن من یا حال منو بد کنه .

باید یاد بگیرم همه جور آدمی رو درک کنم وبا کسی بحث وکلنجاری نداشته باشم .

هر کسی طبق باورهای خودش پیش میره .

آزادی مال همس .

اگه جایی اذیت میشم مشکل از کسی نیست بلکه مشکل از خودمه که باید حلش کنم .

نباید رفتار وبرخورد خود خواهانه داشت .

خداروشکر امروز بهتر از قبل هستم هرچند نیاز خیلی بیشتری دارم تا همه ی آدمها را در همه ی شرایط وموقعیتی بپذیرم .طوری که آرامشم بهم نریزه واز لحظاتم لذت بیشتری ببرم .

باید بزرگتر بشم .باید افکارم روشنفکرانه تر بشه .

باید فراتر از دیدگاه شخصی خودم به قضایا نگاه کنم .

ترسها ومقامتها رو بشکنم .

تو دل ترس برم تا برای همیشه از بین ببرمشون .

نمی‌دونم چ دلیلی داره که ما خانومهای ایرانی انقد به مردهامون تعصب داریم ؟

جالبه شاید دوسشون هم نداشته باشیم .شاید ظاهر خودمون ،خیلی سر تر از همسرمونم باشه ، اما باز ب خاطر ترس هامون تعصب به خرج میدیم .

که ب نظرم واقعن مسخرس!

چرا ؟ فقط ب این دلیل که تو مغز ما افکار وباور های مخرب پر کردن که حواستون به مردهاتون باشه .

اونا هم ب همین دلیل اعتماد ب نفساشون بیشتر از ماست ‌.

چون اونا هم شنیده های ما رو شنیدن.

کسی حواسش به خانومش نیست همه ی حواسها به مردهاس!

که گر چه اونم درست نیست .

هر کسی مختار هرطور که دوست داره باشه چون هیچ کس نمیتونه ازدست قانون فرار کنه .

کسی که فک کنه داره زرنگ بازی در میاره این خیال خودشه .

قانون با همه به یک شکل ویک سبک بر خورد می‌کنه .

همه ی اینا توهمات ما ایرانی هاس .

متاسفانه انقد بسته بزرگ شدیم که بسته وکوچیک فکر میکنیم .

امیدوارم رشد کنیم وافکاروباورهامون را هم بزرگتر کنیم .هیچ کس نمیتونه به ما آسیب بزنه و هیچ قدرتی نمیتونه به ما سلطه جویی کنه تا وقتی که ما در مسیر هدایت خداوند هستیم .

من با این باور سعی میکنم همه چیزو رها کنم وکنترل کسی رو در دست نگیریم .

چون می‌دونم کنترل کردن بقیه چ آسیبهایی بهم میزنه .

خداروشکر عباس منشی دارم که هرجا خطا کردم با حرفها وتجربه هاش آرومم کنه وحالمو خوب کنه ومنو دوباره به مسیر بر گردونه .

در کل که توجه وتمرکز گذاشتن رو این موضوع ،کاری باهامون کرده بود که از انجام دادن خیلی از کارای واجب دست کشیده بودیم .

همانطور که استاد گفتن اصل رو ول کرده بودیم وبه حواشی پرداخته بودیم.

برای ذخیره ی آخرت انقد کارهای بزرگ وقشنگی هس که با افکار وباور های درست میشه انجامش داد که ما فراموشش کرده بودیم و توجهی بهشون نداشتیم .

میشه همین جا دنیایی ساخت که لذت برد ازش و باورهایی ساخت که آخرت رو هم به همراه داشته باشه .

خدا پرستی وپرستش خداوند در چن کلام مثل حجاب ونماز وروزه خلاصه نمیشه. خیلی فراتر از این چیزاس .

امیدوارم خداوند همیشه همراه ما باشه وما را در هر لحظه هدایت کنه .

خودمو میگم هنوز خیلی جا دارم برای داشتن افکار وباور های مثبت ودرست .

که امیدوارم به درک تک تکشون برسم .

استاد جونم بی نهایت دوستت دارم .