بررسی حجاب در قرآن | قسمت 3

سلام ودرود بر استاد عزیز خانم شایسته ی گل وهمه ی دوستان بی نظیر خانواده ی عباسمنش

استاد من هر سه فایل را قبلا شنیدم ولی الان دانلودشون کردم تا تمرکزی بشینم وگوششان بدم

استاد طبق صحبتهای دوستان ما دهه 50 وده شصتیها زمانی بودیم که حجاب جزو واجبات محسوب میشد ومن یادمه حتی بچه هایی که در راهنمایی یا دبیرستان جوراب پارازین میپوشیدن توبیخ میشدن تا برسه به پوشیدن شلواری که یه کوچولو کوتاه بود ومن یادمه میگفتن در دوره ی آخر زمان زنها با شلوارهای بسیار کوتاه که ساق پاهاشون بیرونه ظاهر میشن ودنیا به سوی نابودی میره ووای که چقدر ترس ونگرانی واحساس گناه را در ما روشن میکردن

من از همان دوران از ترس آلوده شدن بر گناه بسیار مراقب خودم بودم واگر تار موئی از من دیده میشد هرگز خودم را نمی بخشیدم وبسیار خودم را سرزنش میکردم هرگز حاضر نبودم با نامحرم صحبت کنم ویادمه از پسرهای فامیل به شدت فراری واگر برای مهمانی خانه ی ما می آمدند اگر دوسه روز هم خانه ی ما بودن از اونها رو میگرفتم واز اتاق بیرون نمی آمدم چون شنیده بودم صدات نباید به گوش نامحرم برسه استاد اگر بخوام تعریف کنم وبگم ساعتها حرف برای گفتن دارم وحتی سر همین موضوع کسی را که عاشقانه دوست داشتم را به خاطر این روگرفتنها وترس از گناه از دست دادم واین برایم از همه چیز سنگین تر بود استاد چه بد بهمون گفتن چه بد برامون از آموزهای دینی بیان کردن وهرگز خدا را برامون درست معنی نکردن از اون معبودی که چگونه عاشق بنده هاشه

وقتی ازدواج کردم هنوز هم افکار پوسیده را داشتم ولی از اونجایی که این یک باور قوی برای من شده که خداوند عاشق منه ودوست داره بهم توی دنیا خوش بگذره دارم مسیر درست را پیدا میکنم دیگه از روبه روشدن با نامحرم هراس ندارم دیگه فهمیدم معنی حیا چیه حجاب چیه حدوحدود آدمها چیه استاد خودم را دوست دارم عاشق پوشیدن لباسهای راحت خوشرنگ وزیبا هستم بدون نگران شدن از قضاوت دیگران

دیگه وقتی تار موهام بیرون میاد نمیترسم که از موهام آویزان بشم چون اصلا در مرام اون خالق من نیست این حرکت

خالق من بنده نوازه خالق من عاشقمه ودوست داره من شاد باشم از زندگیم لذت ببرم

خداراشکر همسر روشن فکری دارم که هرگز بهپوششم ایراد نمیگیره چون میدونه که خانمش حدوحدودا میدونه وتوی محیطی که داره زندگی میکنه جوری میگرده که انگشت نما نباشه میدونه خانمش دوست داره راحت باشه رها باشه وهرگز خودش راهم درمعرض قضاوتها قرارنده

یک روز وقتی با پسر 13ساله هم برای پیاده روی بیرون رفته بودیم خانمی از توی ماشینی پیاده شد ودر حالی که شالی نداشت به طرف نانوایی رفت انگار یک آدمی از یک کره ی دیگه اومده بود وهمه ی مردها وزنها بهش نگاه میکردن پسرم بهم گفت مامان این خانم چقدر شجاعه به نظرت اینطور نیست

من گفتم مامان من واقعا نمیدونم این شجاعته یا نه فقط میدونم من اگر توی محیطی باشم که طرز حجاب من جوری باشه که مجبور باشم نگاههای سنگینه اطرافیانم را تحمل کنم جوری حجاب خواهم داشت که راحت باشم وهرگز نمیخوام تحمل کنم

چون شهر ها ومنطقه ها با هم متفاوته

استاد واقعا ممنونم از شما

بهمون یاد دادید که چطور به خودمون احترام بگذاریم ودیگران را هم قضاوت نکنیم

خوشحالم از فکر باز عزیزانم عاشق کامنتهاتونم

درپناه الله یکتا