چگونه «مسیر رسیدن به اهداف» را فراموش نکنیم

سلام به دوست عزیزم

من خیلی اتفاقی به این فایل هدایت شدم و کامنت شمارو هم که اولین کامنت بود یهو خوندم و حس کردم باید اینجا پیام بذارم

خیلی خیلی خوشحالم که تو این مسیرم،خیلی سپاسگزار خداهستم،احساس میکنم تازه معنای زندگی رو دارم درک میکنم،من دوره 12 قدم رو شرکت کردم هنوز قدم اول هستم و اونقدری که باید از نظر خودم متعهد نبودم اما نتایجم از همون فایلهای رایگان و همین قدم اول واقعا فوق العادست.

دوست عزیزم

من هم شرایط مشابهتون رو داشتم،من سالها روانکاوی رفتم

بنظرم انجمنها و روانکاوی و خیلی روشهای دیگه شیوه هاشون شاید فرق کنه اما اهدافشون تاحدودی بهم شبیه،منم روانکاوی که میرفتم همش احساسات منفی رو بیان میکردم تا بقول شما رها بشم،اما همون بمن فوق العاده کمک کرد نمونه بارزش اون رهایی بود که در ادامه ش هدایت شدم به مسیر زیبای استاد عباسمنش.

منم به این تناقض رسیدم یکی دوسال پیش و این مسیری که اینجا داریم رو انتخاب کردم و به روانکاوم هم گفتم و خداحافظی کردم. پیش خودم میگفتم شاید من به سطحی از عمق وجودم رسیدم که تو روانکاوی دارم استاپ میزنم و نمیخوام ادامه ش بدم و اینا بهونه ست،اما یه حسی هم داشتم که چرا من از 50 دقیقه روانکاویم نهایتش 5 دقیقه ش بیان احساس خوبه و 45 دقیقه ش غر زدن و بازگویی احساسات منفی! و به قول روانکاوم دیگه خودم تقریبا طوری شده بودم که میتونستم خودم خودمو تحلیل کنم. نتیجه ش این شد که فهمیدم این منم که به احساسات منفیم اجازه بروز میدم و تا یجاهایی جواب میده که بتونی بشناسی خودتو اما دیگه بعدش نتیجه همین روانکاویم این مسیر جدیدی هست که برام باز شده و حالا میتونم به جنبه های مثبتم برسم و اونها رو رشد بدم.شاید با همون روانکاوی تونستم بزرگترین گره هامو باز کنم تا اجازه رشد افکار مثبت رو بدم به ذهنم،اون علف هرزهای بزرگ رو یکم هرس کردم و جا باز شد تا خدا و مسیر درست بیاد تو زندگیم.اگر چه هنوز هم کلی از اون باورها و فکرها و احساسات منفی هست،خیلی زیاد هست اما اونقدری جا باز شد تا از اون تو درتوی این علفهای هرز نور خدا بتابه و راهم رو پیدا کنم.

نتونستم اونچیزی که تو قلبم بود رو بنویسم و نوشته هام پراکنده شد.اما نوشتم چون حستونو درک کردم و خودمم در این وضع بودم.

خدارو شکر اونقدری حالمون خوب شده که اومدیم تو این مسیر،من یهو کندم از روانکاوی شما هم از انجمن اومدی بیرون، اگر دیدید حستون در کل خوب و مثبت بوده تو این ایام بنظرم خدا هدیه اون تعهدتون در انجمن رو بهتون داده و هدیه های بیشتری در انتظارتون هست اگر دیدید نه یکم دچار سردرگمی شدید همون مسیرم برید تا بتونید ثابت قدم تر بشید و خودتونو کنترل کنید. قطعا نتیجه های این مسیر هم دیدید و میبینید.شاید مثل من این مسیر ادامه همون مسیرتونه و سرسبزتر و قشنگترو پر نورتر و پر برکتتر شده

قانون و مسیر زندگی اینجاست اما هرکدوم از ما به روش خودمون میتونیم تو این مسیر باشیم و خدا هدایتگرمونه فقط کافیه نگرانش نشیم و به دودلیهامون و باید نبایدهایی که ذهنمون میگه گوش ندیم (که نکنه این درسته این درست نیست.نکنه باید فلان کارو بکنم یا نکنم. ) قرار نیست هممون از یک مسیر مشابه بریم، فقط اصولمون یکیه و نور هدایت الهی با هر قدممون روشنترش میکنه

انشالله در پناه خدا به هر اونچیزی که آرزوتونه برسید و مسیر الهی هر روز براتون روشنتر و روشنتر بشه