چگونه «مسیر رسیدن به اهداف» را فراموش نکنیم

در این فایل استاد عباس منش درباره ی اساسی صحبت می کند و کلید هایی را به دست شما می دهد که عامل اصلی در تحقق اهداف است. فقط باید این اصل را بشناسیم، آن را به خاطر داشته باشیم و برای تحقق سایر اهداف نیز همین اصل را آگاهانه تکرار کنیم.
برای اینکه بتوانی این موضوع اساسی را، جزئی از برنامه ذهنی خودت کنی، از شما خواسته شده تا این تمرین را انجام دهید.
ابتدا با تمرکز توضیحات استاد عباس منش را بشنوید و سپس این تمرین را انجام دهید:

 

تمرین:

هرگاه در زندگی خود توانسته ای یک هدف را محقق کنی به این دلیل بوده که مسیر هماهنگ با آن هدف را رفته ای و تا زمانی که در آن مسیر مانده ای و آن روند صحیح و هماهنگ با نتیجه مورد نظر را ادامه داده ای، نتایج شما نیز ادامه داشته است. اما به محض اینکه از مسیر درست خارج شدی، یا تعهد شما به آن مسیر کمرنگ شد، قطعا نتایج هم کمرنگ و حتی ناپدید  شد. به همین راحتی!

برای اینکه بتوانی از دل تجربیات خود الگویی را بشناسی که هر هدفی را محقق می کند تا بتوانی آن نتیجه را دوباره تکرار کنی، به تجربیاتی که درباره رسیدن یا نرسیدن به اهداف مختلف در زندگی خود داشته ای فکر کن و مسیری که رفتی را به یاد بیاور.

سپس در بخش نظرات این جلسه:

اولا: بنویس درباره چه هدف هایی، مسیر درست و هماهنگ با آن هدف را رفتی و به خاطر اینکه مسیر درست را شناختی و در آن مسیر ثابت قدم ماندی و به آن مسیر تعهد داشتی، به نتیجه مورد نظر خود رسیدی.

ثانیا: درباره تجربه هایی بنویس که اصل را فراموش کردی، مغرور و ناسپاس شدی، از مسیر هماهنگ با هدف خود خارج شدی، آنقدر که باید به ماندن در آن مسیر و پیمودنِ آن متعهد نماندی و نتایج شما کمرنگ شد. به حدی که حتی آنچه ساخته بودی نیز از دست رفت و دوباره به نقطه اول بازگشتی و مجبور شدی دوباره از صفر شروع کنی!
یا بدتر آنکه آنقدر اعتماد به نفس خود را از دست دادی که دیگر بی خیال دوباره قدم برداشتن شدی.

فکر کردن به مسیرتان و  شناختن این الگو، ایمان شما نسبت به این اصل قوی می کند که:
نتایج فقط تا زمانی می تواند ادامه داشته باشد و رشد کند که در مسیر هماهنگ با خواسته می مانیم. یعنی همان مسیری را دوباره تکرار می کنیم که نتایج قبلی را بوجود آورده است. همان تعهد و قطعیتی را عملی می کنیم که نتایج قبلی را بودجود آورده است.
همان ایمانی را در عمل نشان می دهیم که نتایج قبلی را بوجود آورده است.


اطلاعات کامل درباره محتوای آموزشی دوره قانون سلامتی و اینکه «دوره قانون سلامتی برای چه افرادی مناسب است»

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • دانلود با کیفیت HD
    620MB
    21 دقیقه
  • فایل صوتی چگونه «مسیر رسیدن به اهداف» را فراموش نکنیم
    42MB
    21 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

378 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «مینا کاشی» در این صفحه: 1
  1. -
    مینا کاشی گفته:
    مدت عضویت: 1264 روز

    به نام رب العالمین

    روز 140 ام روزشمار من

    سلام بر استاد عزیز

    همه ما تجربه های زیادی داریم که به هدف های مختلفی رسیدیم اما متاسفانه مسیر را فراموش کرده ایم . حتی اینقدر درگیر روزمرگی ها شده ایم که یادمون رفته تمام این چیزهایی که امروز داریم خواسته ها و آرزوهای قبل ما بوده.

    اگر دقت کنیم همگی از زمانی که خودمون را شناختیم برای هدفی تلاش کرده ایم . درس خوندن دیپلم گرفتن دانشگاه رفتن کار کردن و شغل داشتن عاشق شدن و تشکیل خانواده و هزاران هزار خواسته ای که هر روز با تضادها برامون پیش اومده و اون خواسته شکل گرفته.

    حالا چجوری ما به خواستمون رسیدیم ؟ احساس خوبی که داشتیم و مهمترین چیز بغیر از احساس خوب اون اشتیاق ما بوده.

    اگر اشتیاق از بین بره انگیزه ما هم از بین میره.

    من بارها و بارها یادگیری زبان را شروع کرده ام اما وسط کار رها شده . چرا چون انگیزه و اشتیاق نبوده .

    باید انگیزه و اشتیاق را پیدا کنم .

    یک سری باورهای مخرب هم در این بین وجود داره که باعث از بین رفتن اشتیاق میشه.

    تقریبا همه ما اول بهار و اول پاییز کلی هدف مینویسیم . مثلا به فلان وزن برسم . یا مثل من زبان انگلیسی را دوباره شروع کنم و یا هزاران هدف دیگه.

    اما بعد از شروع چند وقت اشتیاقمون خیلی خوبه . اما یکدفعه احساس تردید و ترس میاد .

    مثلا اوندفعه هم شروع کردی چی شد؟ دوباره رها شد.

    مثلا چند کیلو کم کردی چی شد؟ دوباره برگشتی به همون وزن .

    و هزاران مورد شبیه این برای من پیش اومده.

    ما باید دنبال هدف هایی که بهشون رسیدیم بگردیم و مسیر را شناسایی کنیم .

    همون اهرم رنج و لذت را برای هدفمون بزاریم .

    اشتیاق رسیدن به هدف را همیشه داشته باشیم.

    و همواره احساسمون را خوب نگه داریم.

    مسیر رسیدن به هدف های کوچکمون را یادمون بیاریم.

    مثلا به خودمون بگیم وقتی میخواستیم رانندگی یادبگیریم چقدر سخت بود. ولی تلاش کردیم تمرین کردیم امتحان دادیم قبول شدیم و دوباره تمرین کردیم و الان اون هدف یه چیز عادی زندگی ما شده.

    برای نگه داشتن انگیره و اشتیاق باید به خودمون جایزه بدهیم . به خودمون یادآوری کنیم مثلا ببین یک ماه پیش سایزت چقدر بود.

    ببین الان فلان لباس اندازت شده.

    ببین چقدر تنفس راحت تر شده .

    ببین چقدر قشنگ تر شدی.

    انگیزه ها باعث میشه اشتیاق برای رسیدن به هدفمون زیاد بشه و احساس خوب و اشتیاق رسیدن به هدف یعنی رسیدن به هدف.

    چون ما موجودات فرکانسی هستیم و ارتعاشات ماست که به ما میگه به خواسته میرسیم یا نه.

    در اصل مرحله دریافت خواسته و هدف است که مهمه.

    و وقتی حسمون خوبه و اشتیاق داریم ارتعاش ما با خواستمون یکی میشه و به قول استاد : پا از روی ترمز برداشتیم و داریم به راحتی گاز میدیم پس ماشین به راحتی حرکت میکنه و به هدفمون میرسیم.

    و احساس ترس و تردید مانع بزرگ نرسیدن به خواسته و هدف ما است .

    چرا؟

    چون احساس ترس باعث میشه ارتعاش ما پایین بیاد و احساسمون بد بشه.

    و احساس بد هم مساوی است با اتفاق بد

    درک امروز من از این فایل این بود .

    و سپاسگزارم برای این مسیر سبز

    دوستتون دارم

    سپاسگزارم

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 8 رای: