چگونه ذهنمان ما را فریب می دهد

سلام سعیده جان خواهر قشنگم خواهر توحیدی من میدونی خیلی بهتت افتخار میکنم ؟

وقتی کامنتاتو میخونم به وجد میام دلم شاد میشه انگاری توی ی روز گرم گرم تابستونی تو خیابون دارم له میزنم بعد یهو ی لیوان بزرگ آب یخ یخ بهت بدن بخوری اونجوری جیگرم حال میاد وقتی کامنتاتو میخونم

خیلی وقته برای کامنتهای قشنگت کامنتی ننوشتم ولی فکر نکنی نبودم ها خدا رو شکر چراغ خاموش نشستم تو تاریکی دارم روشنایی رو میپام هر روز فعالیت دارم تو سایت ی دونه از کامنتای بی نظیرت از قلم نمیفته البته اینم لطف خداست که تو هر شرایطی گوشمو میپیچونه میگه برو ی سر به خونه واقعیت بزن این بیرون میرونا هیچ خبری نیست در پی مهاجرتی که داشتم ب یک استان دیگه شرایط من صد و هشتاد درجه زیر و رو شد ازیک شرایط تقریبا استیبل اومدم تو یک محیط جدید و بسیار پر از چالش بعد از بیست و خورده ای سال بودن تو شغل بازاری که برا خودم بود

به خاطر اینکه پا رو‌خط قرمزام نزارم بیرون اومدم البته اینو بگم که تو این بیست خورده ای سال من حس خوبی به شغلم نداشتم با وصف اینکه خیلی در امدش خوب بود و میدیدم همکارام خیلی دارن رشد میکنن ولی منمیگفتن نمیتونم اینجا رشد کنم این شغل من نیست تا اینکه ی چند سالی این شغل رو رها کردم و بعد از چند سال به اجبار مجبور شدم برگردم به شغل قبلم اما این بار من داشتم رو باورهام کار میکردم با ی نگرش جدید با باورهای جدید اصلا ی چیز عجیب شد شغل من نیاز به یک سرمایه سنگین داشت اما من مجبور شدم برگردم و سرمایه هم نداشتم سرمایه من پول ی گوشی درست حسابی نبود اصلا ی چیز مسخره ولی چنان همه چی خوب پیش می‌رفت که خودمم هاج و واج مونده بودم و تقریبا دو سال و چند ماهی با همون سرمایه به راحتی از پس هزینه های روزمره خونوادمون بر میومدم و تازه هر ماه می‌تونستم مبلغی از بدهی هامو هم پرداخت کنم اما چون مستاجر بودم زمان تمدید قرار داد مغازه اومد و صاحب مغازه در خواست رهن و اجاره بیشتر داد و من تو اون شرایط از پسش بر نمیوندم خدا رو شکر تو اون دوسال چنان اعتبارم بالا رفت که حرفم کلی خریدار داشت و همه مثال منو میزدن با وصف اینکه تو حوزه کاری خودم چند تا گردن کلفت توهمون محلمون بودن که انسانهای شریفی بودن اما من شدم معتمد بازار و براحتی هر مبلغ وامی که میخواستم رو میتونستم بگیرم لب تر میکردم بیست نفر ضامن به صف میشدن یا اصلا نیاز نبود به نام خودمم وام بگیرم کسایی رو داشتم که با اعتبار خودشون با حساب خودشون بنام خودشون هر مبلغی که درخواست میکردم رو برام اوکی میکردن اما من یاد گرفتم که مسیر اشتباه من رو به مقصد نمیرسونه و تصمیم گرفتم که جمع کنم اونم در حالی که تو این چند سال عاشق شغلی شدم که بالغ بر بیست سال با نفرت ادامش میدادم چی شد؟ آیا شغل من عوض شد ؟ چه اتفاقی افتاد ؟فقط نگرشم عوض شد دیدگاهم عوض شد باورهام عوض شد و همه چی رو جمع کردم و مهاجرت کردم کاملا هدایتی هول داده شدم تو یک شغلی که کوچکترین سر رشته ای توش نداشتم ی شغل فنی منی که تو کل عمرم ده بار ابزار دستم نگرفتم راستش خیلی دنبال شغل می‌گشتم پیدا نمیشد و ی جورایی اومدم تو این مسیر تو مغازه خودم خیلی همه چی خوب بود براحتی می‌تونستم همه چی رو کنترل کنم ولی اینجا ی محیط بشدت منفی که نگم برات تو اوایلی که اومدم دو ماه بیکار موندم کلی فرکانس خوبم افت کرد و طبق قوانین جهان هستی این موقعیت برام اوکی شد تقریبا نزدیک به ده ماهه تو این محیط دارم کار میکنم اوایل بشدت قاطی میکردمم چون هیچی نمی‌فهمیدم و کاملا گیج بودم مخم نمی‌کشید و اینکه به شدت مقاومت داشتم برای اینکه دارم برا ی نفر دیگه کار میکنم و هنوز که هنوز نمیتونم بپذیرم که دارم برا دیگران کار میکنم بشدت کنترل ذهن برام سخت شده بود هی دوستام میگفتن تو خیلی کندی دیر یاد میگیری تو بدرد کار فنی نمی‌خوری وقتتو تلف می‌کنی اما من به لطف آموزه های استاد با خودم تکرار میکردم من خیلی باهوشم اما باید تکامل طی بشه باید گاماس گاماس جلو برم به خودم فرصت دادم من هیچوقت با عجله چیزی رو یاد نگرفتم ولی اونا بشدت به من فشار میاوردن ک حرکت کن تو حجمه ای از فشار روحی ذهنی به خودم امید میدادم که تو میتونی باید کارو یاد می‌گرفتم باید به خودم ثابت میکردم که من توانایی یاد گرفتن هررررر کاری رو دارم باید به شدت مراقب ورودی هام می‌بودم باید بشدت مراقب کلامم می‌بودم خودت تو محیط کاری بودی که چقدر منفیه باور کن ی جاهایی زمین گیر میشدم ی جاهایی نا خود اگاه قاطی میکردم یهو به خودم میومدم دیدم دارم غیبت میکنم میشد یک هفته کامل به زور خودمو تکون میدادم از بس اذیت میشدم ولی به لطف خدا هر روز به خودم نهیب میدادم که باید بتونی اینجا دانشگاهه این بندگان خدا نگرششون اینه باورهاشون اینه زندگیشونو هم داری میبینی این بالاست تو باید مسیر خودت رو بری من سینه خیز ادامه میدادم الان بعد از تقریبا ده ماهه که من هنوز اونجا هستم به خدا اصلا نمیدونم چی شد که تو این ده ماهه چقدر من تو این حرفه رشد کردم یاد گرفتم پیشرفت کردم در حال حاضر الان مسول اونجا هستم ی محیط پر تنش دارم اما هر روز داره اتفاقاتی میفته که دونه دونه اون ادمای منفی از من دور میشن خیلی رو من حساب میکنن بشدت خواهان من شدن بخاطر صداقتم بخاطر آن تایم بودنم بخاطر خوش برخورد بودنم بخاطر نظم و انظباطم به خاطر اینکه قسمت زیادی از کارو یاد گرفتم رشدکردم و اینکه اون محیط متعلق به چند نفر هست هر وقت ی چیزی که باب میل من نیست یا میان مثلاً می‌خوان تایم کار رو تغییر بدن و من مخالفت میکنم و زیر بار حرف ناحق نمی‌رم بقیشون پشت من در میان و میگن حق با سعید هست حیس حرف نباشه به لطف خدا تو این مدت در آمدم دقیقا دو برابر شده هنوز دارم بشدت کنترل میکنم بشدت هر روز بالا پایین میشم و اینکه تو این مدت فهمیدم که من به شغلای فنی علاقه ای ندارم میتونم الان بیام بیرون اما منتظرم که خدا منو از اون محیط جدا کنه منتظر هدایت الله هستم ولی با تمام وجودم ادامه میدم تو این مسیر و یکی از بهترین چیزایی که بهم کمک می‌کنه که حسم خوب بشه خوندن کامنتای بچه هاست و اینکه به لطف خدا ورزش و پیاده روی هم خیلی بهم کمک می‌کنه سعیده جان اصلا نمیدونم چی شد که اینجا این حرفا رو نوشتم قبلش ی حسی اومد تو قلبم که جواب سعیده رو بده گفتم خدایا پس خودت بگو من نمی‌دونم چی باید بنویسم ببخشید کامنتم به درازا کشید دختر توحیدی خدا به شدت بهت افتخار میکنم تو یک الگوی بی نظیری مراقب خودت و خوبی هات باش عاشقتم