چگونه ذهنمان ما را فریب می دهد

باسلام به همه عزیزان

نجوا کردن ذهن کاری هست که میتونه در هر لحظه و هر شرایطی رخ بده چه در حالتی که اتفاق خوبی میافته و چه در اتفاق به ظاهر بد

و وظیفه ما اینه که در هر شرایطی ذهنمون رو بتونیم کنترل بکنیم

مثلا وقتی کسی بهمون احترام ویژه ای میزاره، سریع ذهنمون میگه چرا این فرد باید بهم احترام خاصی بزاره

و برعکسش هم اینطوره وقتی کسی بهمون بی احترامی میکنه، باز ذهن سریع میاد میگه چه فرکانسی فرستادی که الان این نتیجه اش شده و از این جور حرفها

یعنی این ذهن فققققط دلش میخواد در هر لحظه و هر شرایطی ضد حال بزنه و اوضاع رو خراب نشون بده.

از تجربیاتی که در خصوص موضوع این فایل هست میخوام بگم

من توی اداره رفتارم نسبت به همکاران و خصوصا رده های بالاتر خیلی خوبه و همیشه مورد احترام ویژه قرار میگیرم، چند هفته پیش تو اداره یه درخواستی ازم شد و من یه حرفی زدم که بازتاب بسیار منفی برام داشت و یه جورایی مورد غضب قرار گرفتم،

اولش ذهن شروع کرد که وای الان چی میشه چیکارت میکنن و از این حرفها

ولی من که بازی ذهن رو میدونستم گفتم اشکالی نداره ، من باید حالم رو خوب نگه دارم و نزارم نجواها بهم غالب بشن، به خودم گفتم این یک ناخواسته هست و قطعا برام درسهای زیادی و برکات خوبی برام خواهد داشت خلاصه حسم رو خوب نگه داشتم و سعب میکردم ازش اعراض بکنم و به زیباییها توجه بکنم، چند روزی گذشت و من فقط دنبال دسهایی که میتونم بگیرم بودم.

یکی از کارهایی که من رو به احساس خوب رسوند این بود که با خودم میگفتم که ناصر تو سالهاست که تونستی روابط عالی رو خلق بکنی و اکثریت موارد رفتارهایی باکیفیت با دیگران خصوصا رده های بالاتر داشته باشی ، اکثرا سنجیده حرف زدی، برای دیگران مفید بودی ، حالا یه بارم خراب شده، اشکالی نداره، تمرکزم رو میزاشتم روی اون چندین سال عملکرد مطلوبم و اینکه من هم انسانم و ممکنه اشتباه بکنم و مهم درس گرفتن هست و بهبود و اصلاح رفتارم و با این منطق ذهنم رو قانع کردم.

من از اون اتفاق نازیبا 4 تا درس مهم گرفتم که خیلی برام آگاهی داشت و خیلی خوشحالم و به خودم افتخار کردم که تونستم اونطوری عمل بکنم.

ولی میبینم اکثریت افراد اینطوری نیستن اتفاقا دو روز پیش مهمون داشتیم صحبت استفاده از زودپز و خطرات اون شد (البته از طرف مهمونا) یکی از مهمونا گفت که من اصلا از زودپز استفاده نمیکنم چون سالها پیش که هنوز ازدواج هم نکرده بودم شنیدم که فلانی از موقع استفاده از زود پز دچار حادثه شده یا نمیدونم خودش رو میگفت(باور میکنید چون ذهنم رو عادت دادم حرفای منفی نشنوم، برای همین یادم نیست دقیقا چی میگفت) به همین خاطر از زودپز خییلی میترسه و کلا یه بار اونم با ترس فراوان استفاده کرده‌،

من هیچ نظری نمیدادم ولی همون لحظه با خودم فکر میکردم که این فرد به خاطر یکبار تجربه بد، خودش رو از استفاده از این وسیله بسیار مفید و کاربردی محروم کرده و یاد صحبتهای استاد میافتادم.

یه تجربه دیگه ار خودم اینه که من به رفتارهایی که از طرف فامیل نسبت به من میشه دقت میکنم، شده که بهم بی محلی شده و ذهنم همون لحظه شروع به نجوا کرده ولی من سریع با منطق بهش گفتم که اون فرد همیشه باهام رفتار خوبی داشته حالا اینبار شاید حوصله نداشته یا ذهنش مشغول بوده یا حواسش نبوده و

به جای تمرکز بر اون یکبار رفتار تازیبا، تمرکزم رو گزاشتم روی اون چندین سالی که همیشه باهام رفتار خوبی داشته و حالم رو خوب نگه داشتم و کلا اعراض کردم.

ولی افرادی رو میبینم که وقتی باهاشون رفتار بدی میشه میان ساعتها اون رو با دیگران در میون میزارن، تحلیل میکنن و چندین روز اون رفتار بد رو مرور میکنن و طبق قانون در دفعات بعدی هم باز از طرف اون فرد رفتار مشابه رو دریافت میکنن.

در آخر از استاد عزیز که اینهمه آگاهی خالص رو با ما درمیان میزارن خیلی تشکر میکنم چون باعث شدن که زندگی آگاهانه و سرشار از لذت و آرامش رو تجربه بکنیم و از دوستان هم تشکر میکنم.

شاد و خوشبخت باشید.

سلام به مریم عزیز و دوست هنفرکانسم

استفاده کردم از کامنت خوبتون.

چه خوبه که دارین اعراض میکنین

و این اولین مرحله بهبود شرایطه

احسنت به شما که به جای جر و بحث و تلاش برای تغییر دیگران، دارین روی خودتون متمرکز میشین و سعی میکنین طبق قانون عمل بکنین و قطعا به مرور نتایجش رو میبینید.

به نظرم یکی از دلایلی که باعث میشه انسان فکر کنه که باید همیشه اتفاقات خوب باشه یا عملکردهاش همیشه با موفقیت همراه باشه،

کمالگرایی هست

از بچگی و توی مدرسه و در جامعه همیشه به ما گفتن که باید بهترین باشی، یا حتما باید اول بشی و فکر میکنن که آدم باید همون بار اول باید به بهترین شکل یک کار رو انجام بده و برای همین با اولین اشتباه یا کوچک ترین اشتباه زود ناامید میشن و فکر میکنن اینکار شدنی نیست یا اونها، آدم اینکار نیستند.

یه بار مهمون داشتیم صحبت ورزش شد، من گفتم که دخترم به ژیمناستیک علاقه داره و رشد خوبی هم کرده، اون مهمون برگشت بهم گفت که آخه ژیمناستیک که آینده ای تو ایران نداره و نمیشه توی این ورزش قهرمان شد و به جای ژیمناستیک بزار بره فلان ورزش،

من حرف خاصی نزدم ولی پیش خودم میگفتم که همه نتیجه رو در اول شدن میدونن یعنی فکر میکنن که اگه نشه تو یه رشته قهرمان شد، اون رشته فایده نداره،

در حالی که باور من اینه که مگه ما ورزش میکنیم که فقط قهرمان بشیم، در حالی که دخترم با این رشته عشق میکنه و لذت میبره ، مهارتهای رفتاری و اجتماعی اش هم رشد کرده و وقتی داره حرکت میزنه داره لذت میبره، خب مگه این چیز کمیه، اصلا ما برای چی به این جهان قدم گذاشتیم، ما فقط برای لذت بردن از زندگی به این دنیا اومدیم و نه برای اول شدن،

اتفاقا اون فرد فرزندش رو میبره والیبال ، در حالی که اصلا علاقه ای به اون رشته نداره ولی پدرش میگه این ورزش آینده داره و از این حرفها.

ولی من اینطوری فکر نمیکنم، مهم لذت بردن و تجربه زندگی هستش، طوری که هنگام مرگ با رضایت به جهان بعدی پا بزازیم و حسرت این رو نداشته باشیم که نتونستیم از زندگیمون لذت ببریم.

در مورد نگرش منفی همسرتون نسبت به شما هم میخام تجربه خودم رو بگم.

همسر من هم اکثرا به نکات منفی من توجه میکنه و ایراد میگیره، منم وقتی ازم انتقاد میکنه، ذهنم شروع به نجوا میکنه و با خودم میگم که من اینهمه رفتارهای خوب دارم، عملکردم در کل خوبه اخلاقم که خوبه، امکانات زندگی رو در حد توانم براش مهیا میکنم ولی اون فقط به نکات منفی توجه داره و یه لحظه مغزم میخاد که حالم رو بد بکنه،

ولی همون لحظه یه منطق قوی میزارم جلوش و خاموشش میکنم،

به ذهنم میگم که همسرم که قانون رو نمیدونه، قانون شکرگذاری رو نمیدونه، قانون توجه به زیباییها رو نمیدونه ، اعراض از نازیباییها رو نمیدونه و اون طور داره رفتار میکنه،

خب

ولی من که قانون رو میدونم،

من که دیگه نباید مثل اون رفتار بکنم،

اگه من بیام به این رفتارهای همسرم توجه بکنم دارم به نازیباییها توجه میکنم اگه به عملکرد نامناسب همسرم به افکار نامناسب همسرم توجه بکنم

شرایط بدتری رو تجربه میکنم، چون مهم نیست که من خواسته ام چیه، مهم کانون توجه منه که الان دارم به زیبایی توجه میکنم یا نازیبایی ،

اگه منم مثل همسرم به نکات منفی توجه بکنم

خب فرق منی که قانون رو میدونم با ایشون که قانون رو نمیدونن چیه؟

برای همین هر روز به نکات مثبتش توجه میکنم، ازش تشکر میکنم، تحسینش میکنم تا احساسم خوب باشه و به زیباییهایی بیشتری هدایت بشم.

به قول استاد هر کسی داره توی جهان خودش زندگی میکنه و نتایج باورهایش رو میگیره حتی اگه همسرمون باشه و در یک خانه کنار هن باشیم، اصلا مهم نیست و هر کسی نتایج باورها و فرکانسهای خودش رو میگیره.

خیلی ازتون ممنونم و براتون زندگی لذت بخش و توام با آرامش رو از خداوند مهربان خواهانم.

سلام اسما عزیز

کامنت عالی ی نوشتی

چقدر انرژی کامنتت بالاست

خیلی حالم رو دگرگون کردی

اشکم در اومد

اون جاهایی که با خدا صحبت میکنی

تسلیم محضش شدی

میگی خدا تو بیا تست بزن

میگی خدا تو بیا جواب رو پیدا بکن

چه جمله ای نوشتی

،،،، خدا همه چیز میشود همه کس را،،،

آره

فقط باید باورش بکنیم

منم منم رو بزاریم کنار

تکبر و غرور رو بزاریم کنار

اون موقع نور هدایتش رو به قلبمون می تابونه

آسانمون میکنه برای آسانی ها

اگه رها بشیم

از گذر بکنیم

اگه کنترل ذهن داشته باشیم

از خوبی ها رو ببینیم و تحسین بکنیم

فاما من اعطی و اتقی، و صدق بالحسنی، فسنیسره للیسری.سوره لیل

،،،، به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست

عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

به غنیمت شمر ای دوست دم عیسی صبح

تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم از اوست،،،،سعدی

خیییلی ازت ممنونم که آگاهترم کردی

ایمانم رو بیشتر کردی

توحید رو بیادم آوردی

انسان چه زود فراموش میکنه

این تذکرها لازمه

همیشه باید روی خودمون کار بکنیم

رابطه بهتر با خدا و باز بهتر و باز بهتر

خدا رو شاکرم بابت کامنت خوبت

ازت تشکر میکنم که خالصانه نوشتی

امروز تو تمرین ستاره قطبی ام آگاهی جدید درخواست کرده بودم و شما اون آگاهی رو بهم هدیه دادین.

خیلی خوشحالم

اسما عزیز اسمت هم زیباست.

شاد و آرام غرق لذت و نعمت و برکت باشی.

یاحق