چگونه ذهنمان ما را فریب می دهد

به نام خدای همیشه مهربان و هدایتگرم

سلام خدمت استادعزیزم ومریم خانم مهربون

      خدا قوت

استادباز مارو با فایلهاوسوژه هایی که انتخاب میکنید  شگفت زده کردین.

این سوژه یکی از پاشنه های زندگی منه،و تقریبا تو هر کار و شرایطی محدود کنندست برام.

مثالهایی زیادی توزندگیم دارم که ذهن مرا ترسانده یا تخریب کرده و ناامید.

ولی به لطف خداو اموزه های شما خیلی جاهابرترسم و نگرانیهام غلبه کردم.ممنونم استاد

یکی از مثالها:

مثلا اگه دراغاز روز یک خراب کاری کوچکی کنم.ذهنم شروع میکنه..که امروز روز خراب کاری تو..نه به چیزی دست بزن ن به کسی کمک کن.چون ضایع خواهی شد.

قبلا از این نجواها خیلی میترسیدم

چون نگران ابروم بودم..و قضاوت دیگران..ولی الان خیلی بهتر شدم.

وحتی اگه اشتباهی صورت گرفت زود میگم اتفاقی نیفتاده و همه اشتباه میکنن..فقط باید بیشتر دقت کنم و حواسم رو جم کنم .

کوچیک که بودم وقتی در مهمانی و دور همی، خیلی میخندیدیم وخوش بودیم یکی از اقوام این باور

رو تو ذهنمون القا کرده بود که  ( چون بعدهر خنده گریست )   پس حتما فردا خبر بدی خواهیم شنید

اون خنده زهر مارمون میشد.چون بک بار اتفاق افتاده بود.ذهنم هی یاد اوری میکرد…

بعدهاکه بزرگترشدم.دیدم ن اینطور نیست.

دوستی داشتم که همسایه مابود و اونهاهمیشه مهمان داشتن و تا صبح بساط خنده وخوشیشون براه بود و فرداو فرداهای بعد اتفاق خاصی نمی افتاد.

چون جمع ما  همگی باورمون شده بود گاهی اون اتفاقا میافتاد .

و فهمیدم

اتفاق های بد ربطی به خنده مانداره.

خدارو شکر چندسال نگرشم تغییر کرد.و راحت میگم و میخندم.

من خیاطم ولی چندسالی هست که از حرفه ام دور شدم..

قبلا کارهای زیباوپرکاری  میدوختم و همگی عالی ازکار درمیامد.

الان بعدمدتها وقتی دوختی برای خودم انجام میدم.

مجبورم خیلی فکر کنم وحتی جاهایی اشتباه میرم.

ذهنم شروع میکنه به نجوا.

که تو دیگه ادم سابق نیستی خیاطی فراموشت شده.

دیگه ادامه نده.کسی دوختت رو ببینه اشکال میگیره و …..

خدارو شکر چون هنوز حرفه خیاطی رو دوست دارم.باخودم میگم اشکال نداره .

هرجا فراموشت شده برو سرج کن ویدئو ببین یادت میاد.

و هی ذهنم رو یاد کارهای سابقم میبرم که عالی میشد.و میگم من همونم و یادم میاد.

و باور اینکه(وقتی دست بکار بشی  همه چی یادت میاد)رو هی تکرار میکنم .

خدارو شکر این باور کمکم کرده.

استادعزیزم فایلهاتون همگی محشرن.

کامنتهای دوستان عالین.

من خیلی خیلی کم کامنت میزارم.

و بیشتراز کامنتهای دوستان لذت میبرم.

دوست دارم وقتی کامنت بزارم که حرفی برای گفتن داشته باشم.

ازخدابرای شما،استاد عزیز و مریم جان

سلامتی و طول عمر خواهانم.

مچکرم خدای مهربانم که همیشه کنارمی