چگونه ذهنمان ما را فریب می دهد

به نام رب العالمین

سلام و درود خداوند بر استاد عباسمنش گرانقدر و همه عزیزانم

اومدن این فایل و صحبت کردن از مسافرت ایلان ماسک و برگشتن من از سفر و اتمام قدم چهارم همه نشانه هایی بودند که منو تشویق کرد به نوشتن و ردپا گذاشتن از خودم. و اینکه خیلی دلم تنگ شده بود برای شما استاد گرانقدر و همه عزیزانم در این خانواده دوستداشتنی والهی.

سلام و درود میفرستم بروی ماه تک تکتون و بقول سعیده جان بوس به کله مبارک همتون!

تو کامنت یکماه پیش ام نوشته بودم که قصد مسافرت داشتم ولی نشانه ها این سفر رو تائید نمی کردند و از آنجا که همواره از عمل به نشانه ها، نتیجه گرفته ام بدون کوچکترین شک و تردید سفر را کنسل کردم و گفتم وقتش که بشه بهم گفته میشه. حالا همین مطلب رو که نوشتم خندم گرفت و یاد استخاره و فال گرفتن های قبلآ خودم می افتادم که اگه استخارم بد میومد یا با آنچه تو ذهنم بود مطابقت نداشت. ذهن شروع میکرد به نجوا و میگفت حالا یبار دیگه استخاره بزن ایندفعه دیگه هر چی بود همونه و باز اگه مطابق میلم نبود این بازی ذهن تکرار میشد و میگفت مثلا تا سه نشه بازی نشه، یبار دیگه ام امتحان کن! خلاصه تا جوابی که دنبالش میگشتم رو بهم نمی داد ول کن نبودم … این هم از تفاوت بین الهام با استخاره و فال است. و به تبع تفاوت کسی که از این آگاهی ها دارد بهره می گیرد با عوام جامعه است که نتایج هم به تبع بسیار متفاوت است.بگذریم…

……………………………………………………………………….

بقول استاد اصلا چی میشه که ما به الهامات مون عمل میکنیم؟

وقتی که من نشانه ها رو دریافت کردم به ظاهر همه چیز اوکی بود و حتی گاهی نجواها داشت منو به عجله کردن وادار کنه و بمن القا کنه که فرصت داره از دست میره یا ممکنه دیگه این موقعیت برات فراهم نباشه و … یعنی بگونه ای دیگر ذهن تلاش می کرد که همان نقشی رو که در زمان فال و استخاره گرفتن تجربه کرده بودم رو سرم در بیاره. غافل از اینکه من دیگه اون آدم فال گیر نبودم! و دست ذهن و نجوا برام رو شده بود بهمین دلیل زود ازم نا امید شد و دمش رو گذاشت کولش و رفت.

چند روز بعدش بصورت ناگهانی رئیس ما رو عوض کردند با اینکه نزدیک انتخابات بود و بخشنامه کرده بودند که کسی حق جابجایی و عزل مدیران رو نداره! که اینم خودش داستان مفصلی داره که در این مقال نمی گنجه. وفقط اینو بگم که ماجراش منو یاد تفسیر استاد از آیه 11 سوره لیل که در جلسه هفتم قدم چهارم گفتند انداخت و تائید دوباره ای بر این مطلب بود که وقتی در حال سقوطی؛ پارتی و واسطه و آشنا و حتی قانون هم به کار و کمکت نمی آید و تو سقوط خواهی کرد.

وقتی این اتفاق افتاد دلیل اومدن اون نشانه ها رو پی بردم و قضایا بر من آشکار شد. و متوجه شدم که بهترین تصمیم ممکن را گرفته ام. چون وقتی یکنفر تازه رئیس می شود معمولا یکی دو هفته مرخصی ها خودبخود لغو می شود و همه به نوعی در حال گزارش دادن وظایف خود و ارسال گزارشات مختلف و جلسات پیاپی برای پیشبرد اهداف سازمان می شوند.

این اتفاق رو اگه برای یک آدم عادی بخوای توضیح بدی مگه قبول میکنه! قطعآ خواهد گفت مگه تو علم غیب داری؟ در حالی که معجزات پیامبرها هم مبتنی بر همین قانونمندی ها و عمل به الهامات است.

الهامات و نشانه ها داشتن بمن می گفتند که وقت سفر رسیده است و وقتی که برنامه ریزت خدا میشه نه عقل خودت؛ آنوقت هی معجزه پشت معجزه و اتفاق خوب پشت اتفاق خوب است که می افتد. بقول استاد در دوره مقدس 12 قدم، ما برای دریافت نعمت ها نیازی نیست کاری انجام بدیم. بلکه فقط کافیه مقاومت هایمان را کم کنیم. و من به عینه اینو در این مسافرت چند روزه ام دیدم. و آسان شدم برای آسانی ها و این هم یکی از برکات این دوره است که این دومین سفر من در سال جدید است. و با کیفیت تر و لذت بخش تر از سفرهای قبلی ام.

افتادن این سفر در این زمان از سال باورهای توحیدی منو فرسنگ ها جابجا کرد. و حتی برای همسر منم که تم مذهبی داره هم کلی درس داشت و مقاومت اش را کمتر کرد.

استاد من تا بحال در برابر هیچکدوم از آگاهی هایی که از شما دریافت کردم مقاومت نداشته ام و همه رو پذیرفتم و منطقی بوده برام. اما خیلی فاصله است بین چیزی که می پذیری و چیزی که درکش میکنی و باورت میشه. این اتفاق مدار فرکانسی منو یک مدار بالاتر برد و من اینو کاملا لمس کردم بدون اینکه نیاز به چکاپ فرکانسی باشد.گاهی ما رشد خودمون رو فقط در جنبه مادی میبینیم و اونم بیشترش بخاطر بقیه است نه خودمون.(هر چند که در این مدت از لحاظ مادی هم رشد کرده ام)

این مسافرت این پیام رو برام داشت که مذهب چقدر میتونه دست و پای ما رو برای حرکت کردن ببنده و ما رو از مسیر درست منحرف کنه!

همیشه اومدن محرم و صفر برای من دردناک بود. نه بابت اتفاقات تاریخی و مذهبی اش! بلکه بخاطر اینکه درون من از همان ابتدا با این راه و روش در تضاد بود و اونو نمی پسندید. مذهب و دین و باورهای مخرب جامعه و سریال های تلویزیونی و مدرسه … همه کمک کردند که بیشتر راه بیام با این قضیه و منم همرنگ جماعت بشم که باید 2 ماه بحال حسین و یارانش گریه کرد و دائمآ اینو و اونو لعن و نفرین کرد. ولی اینها مثل ابر باعث نمیشه که ماه همیشه پشتش بمونه و دیده نشه و راه خودشو پیدا نکنه. یادمه اون روزها که من بابت اینکه 2 ماه مردم جشن و عروسی نمی گیرن یا حتی کارتون دوران کودکی و نوجوانی رو ازمان دریغ می کردند واقعآ افسرده بودم و جواب بقیه بهم این بود که ما همه روزامون محرم و صفره! انگار اگه محرم و صفر نبود هر شب پارتی بودی. و جوابشان هم بیراه نبود. و باعث سکوت من میشد.

وقتی که به این مسافرت رفتم برای خودمم باورش سخته که من فقط چیزی که میدیدم این بود که چند روز تعطیله؛ استخر دخترم بخاطر گرما این هفته تعطیله؛ کلاس زبانش تو تعطیلاته. من قدم چهارم و برداشتم. کارهای ادارم انجام دادم و … هدایت شدم به جایی که در این چند روز فقط لذت بردم و شاد بودم و تجربیات متفاوتی رو تجربه کردم. و دیدم چقدر زمانبندی و حتی نشانه خداوند برای اینکه کجا سفر برم هم دقیقآ متناسب و هماهنگ با خواسته من بود و من بقول همسرم حتی نشانه ای از سوگواری بابت این ایام ندیدیم. حتی یک اداره دولتی هم بنر یا پارچه سیاه نزده بود. و جای جایی که رفتیم شادی بود و رقص و حال خوب. در حالی که قبلا مسافرت رفتن در این دو ماه را گناه میدانستیم. از دوران کودکی و نوجوانی مرگ چند نفر از اقوام در این دو ماه اتفاق افتاده بود و سالها عزادارشان بودیم. اینها باورهای قوی ای رو در ذهن ما ساخته بود که آقا این دو ماه آسه برو آسه بیا که گربه شاخت نزنه! (حالا مگه گربه شاخ داره! این هم مثل همه خرافات دینی معلوم نیس از کجا اومده خخخ)

……………………………………………………………………………………..

خلاصه ما بر بشکن زنان برگشتیم از یک مسافرت عالی و لذت بردیم از روزهایی که قرار بود بریم تو فاز غم و مشرک شدن دوباره! وقتی بخودم اومدم میدان طاق بستان کرمانشاه چند نفر رو دیدم نذری بدست، از خانمم پرسیدم انگار این طرفها غذا میدن؟ اونم گفت بابا ظهر عاشوراست اینا نماز ظهر عاشورا خواندن و قیمه خودشونم گرفتن دارن میرن خونه شون! یه لحظه تو ذهنم گفتم عجب! من کجا اینها کجا! این چند روز متفاوت ترین روزهای زندگی من نسبت به همه سالهای عمرم بود.

تو این قدم چقدر رابطه بهتری با خداوند دارم. چقدر برام این تجربه توحیدی لذت بخش است. این سفر رو ینوع پاداش جهان و خداوند دونستم به یک ذره ارتباط بهتر با خدا؛ با یکذره توحیدی تر زندگی کردن؛ به یکذره قدرت رو به خدا دادن؛ به یکذره توکل و ایمان داشتن…

خیلی چیزا میخواستم بگم هم از اتفاقات این سفر هم راجع به صحبت هاتن استاد در این فایل ارزشمند. اما انگار همین یک تجربه بعنوان گواه صحت و تائید گفته هاتون کافی باشه و همینجا میگم چشم و سخنم را پایان میدهم با اینکه نمی دونم منظورم رو رسوندم یا نه. ممنون و سپاسگزارم بابت همه چیز و این فایل که برام نشانه ای بود که بیام و بنویسم از اتفاقاتی که ممکنست زود فراموش شوند یا بدیهی و طبیعی جلوه نمایند. در پناه خداوند باشید با آرزوی بهترینها براتون. یا حق

سلام و درود خدا بر جناب صفری عزیز

ممنونم از لطفتون دوست عزیز. برای پاسخ به سوالتون من خودم رو فرد مناسبی ندیدم. چون زمانی میتونم پاسخ درستی به سوال شما بدم که شرایط شما رو تجربه کرده باشم. پیشنهاد میکنم سوالتون رو در عقل کل مطرح کنید. قطعآ دوستان زیادی هستند که شما رو راهنمائی می کنن و تجربیاتشون رو در اختیارتون قرار میدن. با آرزوی رونق و بهبود روزافزون کسب و کارتان.یا حق

سلام و درود خداوند بر فرشته نازنین خداوند

مثل همیشه کلی لذت بردم از راز و نیاز و مناجات های قشنگ و توحیدیت با رب العالمین و کلی هم تحسینت کردم بابت این عشق توحیدیت.

تولد مبارک باشه عزیزم. یسال رشد کردن واقعآ شاد باش و تبریک داره. یسال توحیدی زندگی کردن؛ یسال دست بسر کردن نفس و نجوا؛ یسال توجه به زیبائی ها و خواسته ها؛ یسال اعراض از ناخواسته ها و نازیبائی ها واقعآ جای تبریک دارد. این رشد کردن و افزایش ظرف وجود جای تبریک و شاد باش داره. خیلی خوش اومدی به این دنیای مادی. جهان با وجود افرادی مثل شما جای زیباتری برای زندگی کردن خواهد بود.بهترینها رو در این مسیر زیبا از خداوند وهاب و بخشنده برایتان آرزو میکنم. یا حق

عزیزم

جشن تو جشن تولد

تموم خوبی هاست

جشن تو شروع زیبای

تموم شادی هاست

تولدت مبارک، تولدت مبارک

تولدت مبارک، تولدت مبارک

سلام و درود خدا بر پاکیزه خدا

برای ما هر روز روز تولد است عزیزم!

برای ما هر روز فرصت تولد است رفیق!

برای ما هر روز، هنگام جشن و سرور و شادیست نازنین!

وقتی خدا چیزی می خواهد، ما که باشیم که چیز دیگه ای بخواهیم.

الخیر فی ماوقع!

چه بهتر!

یبار دیگه خودتو در آغوش بگیر

یبار دیگه خودتو نوازش کن

یبار دیگه قوربون صدقه خودت برو

یبار دیگه به خودت افتخار کن

یبار دیگه خودتو دوست داشته باش

یبار دیگه شکرگزار زیبایی و نعمتهایی باش که خدا بهت داده

یبار دیگه به هستی عشقت رو ساطع کن

یبار دیگه آهنگ شاد پلی کن و برای خودت برقص

یبار دیگه شادی تو با دیگران تقسیم کن

یبار دیگه غرق این احساس خوب شو

مگه کاری مهمتر از این تو زندگی مون داریم؟

مگه خدا چیزی بیشتر از این ازمون میخواهد؟

به زمانبندی خداوند ایمان بیاوریم

هیچ چیزی دیر نشده است

هیچ چیزی فراموش نشده است

مدیریت امورمان را بسپاریم به خداوند

تا اینجور برایمان عشق بکارد

احساس خوب بکارد

شادی بیافریند

قطعآ امروز بیشتر از آنروز بهش احتیاج داشتی!

مثل طفلی نوپا قد کشیدن و بزرگ شدن و رشد بی نظیرت رو در این مسیر زیبا لمس میکنم و میبینم و به وجود مقدست افتخار میکنم.

این کامنت هایی که یکی دو روزه بین ما رفت و برگشت

افزایش مدارم رو ملموس احساس میکنم

میدونی چرا؟

چون حرف ما توحید بود!

چون وصل شدن به این منبع بیکران هستی، خود بخود تو را بالا می کشد

خودبخود تو را به خودش نزدیک می کند

جنس کلام و حرفای من و تو یکی است

خدای من و تو خیلی بهم شبیه است

برای همین نوع و جنس کلاممان هم شبیه به هم است

بهترینها نصیب دلت رفیق

احساس خوبی که دارم 1000 برابر تقدیم تو باد

و دعای زیبای خودت که بهترین چیزی است که تا بحال کسی برایم خواسته را تقدیم خودت میکنم.

برایت خدا را میخواهم

غرق شادی و نور و آرامش باشی

در پناه حق. یا حق