چگونه ذهنمان ما را فریب می دهد

سلام به استاد عزیز و مریم جان و دوستان هم فرکانسم

من از دیروز حالم خیلی خراب شد و انقدر کنترل ذهنم از دستم خارج شد که حتی بعد از مدت طولانی روتین تغذیه م رو هم خراب کردم و از مسیر قانون سلامتی هم خارج شدم.

هجوم افکار منفی انقدر زیاد شد که با حس خیلی خیلی بدی خوابیدم.

اما صبح که بیدار شدم و چشمم دوباره به آسمون آبی ابری افتاد دوباره سوره حمد رو خوندم و از خدا هدایت خواستم.

به زور خودم رو نشوندم پای نوشتن تمرین ستاره قطبی و سناریو نویسی

حالم یکم بهتر شد.

بعد رفتم برای پیاده روی صبحگاهی

امروز مسیر پیاده روی م خیلی زیبا تر از روزای دیگه بود و من چقدر درختان رنگارنگ پاییزی رو دیدم و صدای پرنده ها رو شنیدم

و باز حالم یکم دیگه بهتر شد.

دیشب با تندی با خدا صحبت کرده بودم و و از دستش ناراحت بودم.

اما صبح دوباره با لب و لوچه آویزان رفتم سراغش و گفتم خدایا باهام حرف بزن خدایا کمکم کن

این تضاد و ناخواسته دیگه خیلی داره طولانی میشه و حسابی داره افسار ذهنم رو دست میگیره.

دقیقا یاد اون جمله ای از استاد افتادم که تو یکی از فایل ها گفتن شیطان این قابلیت رو داره که اگه وسط بهشت هم باشی و انگشت کوچیکه ی پات یه زخم کوچیک داشته باشه ، حس کنی وسط جهنمی .

و این الان دقیقا حس و حال منه .

اول اینو بگم که به لطف الله و صدهزار مرتبه شکر من خیلی اوضام خوبه از هرلحاظ

خانوادگی ، مالی ، شغلم ، عزت و احترامم ، درآمدم ، پس اندازم ، سلامتی م

( البته که با دوره های استاد دارم هدف هام رو ارتقا میدم و قراره همه چی از خوب به عالی تغییر پیدا کنه.)

اما چند ماهی میشه که به علت اینکه تکاملم رو در دوره ی قانون سلامتی طی نکردم دچار یه ناخواسته در زمینه سلامتی م شدم و از هر راه و روشی که هم هدایت شدم بهش تا امروز نتیجه نگرفتم و این باعث شده که الان حس کنم وسط جهنمم.

من حتی دو هفته پیش هم رفتم آزمایش کامل دادم و واقعا همه چی م تنظیمه هورمون هام همه چی همه چی درسته ، پس موضوع چیه غیر از ذهن و باور من ؟

خلاصه امروز یه بار دیگه دست به دامن خدا شدم و گفتم خودت حلش کن من دیگه عقلم به جایی نمیرسه

بعد که پیاده روی م تموم شد نشستم تو ماشین تا یه فایل دیگه گوش کنم تو مسیر رانندگی تا شرکت

اول رفتم سراغ فایل هدایت روزانه م که دیدم همون فایل دیروزه بعد منوی دانلود ها رو باز کردم و قلبم گفت بیام تو فایل های کنترل ذهن و رو این فایل متوقف شدم .

چقدر کمکم کرد و آروم تر شدم.

خوندن کامنت های دوستانم هم که آب رو آتیش بود.

الان که دارم می نویسم حالم خیلی خیلی بهتره و حس میکنم از این طوفان نجواهای ذهنم عبور کردم.

یه چیزی ته دلم گفت بیام کامنت بنویسم و منم نوشتم .

امیدوارم به زودی این ناخواسته و تضاد برطرف بشه و بتونم از دل این تضاد رشد کنم و درس هام رو بگیرم.

خدایا کمکم کن و هدایتم کن که من به شدت به هرچیزی از تو برسه فقیرم.