چگونه ذهنمان ما را فریب می دهد

سلام.. صحبتهای استاد توی این فایل برای من خیلی قابل لمس بود.

من با وجود مهارتهایی که داشتم از زمان مجردی هرگز نتونستم کار کنم.وقتی زمان کافی داشتم،وقتی شرایط برام فراهم بود هر دفعه تصمیم می‌گرفتم توی زمینه ای که مهارت دارم مشغول به کار بشم به یک هفته نمی‌کشید که عقب میکشیدم و هر بار به دلیلی احساس ناامیدی و ناتوانی و شکست میکردم.همیشه در این مورد حسم بد بود و چون خانم هستم بعد از ازدواج خیلی راحتتر پذیرفتم که من توانایشو شرایطشو ندارم که کار کنم.زمانی که شروع کردم به کنکاش خودم متوجه شدم حتی حالا که می‌خوام مثبت اندیش باشم دارم مدام به همسرم امید و انگیزه میدم که تو میتونی از اینم بهتر باشی،میتونی درآمد بیشتری داشته باشی و در نهایت پیدا کردم اینو که من آنقدر از حقیقت دور بودم که حتی خودم رو لایق دریافت و رشد و بهبود هم نمی‌دونم و دارم مدام برای دیگری شرایط بهتری رو می‌خوام تا بلکه از این طریق فراوانی و پیشرفت شامل حال منم بشه!!! وقتی این ترمز مهم رو پیدا کردم که من حتی باور ندارم که میشه شخصا بهبود و رشد رو برای خودم بخوام تازه رسیدم به هر بار که بعد از فاصله گرفتن از کار و شغل دائم علتش رو ربط میدادم به اینکه من به خاطر جدایی پدرو مادرم،من به خاطر فوت کردن مادرم،من به خاطر تنهاییام،من به خاطر ترسام یک قربانیم… وقتی پیدا کردم این باور نابود کننده رو شروع کردم به ساختن افکار و باورهای درست توی ذهنم مثل اینکه زمان کم نیست،محدودیت وجود نداره،اگر من راه رو بلد نیستم خداوند راه رو می‌دونه.. و اینبار توی سن 36 سالگی با وجود 2 تا پسر 10 سالم و مسئولیت زندگیم من تونستم مهارت جدیدی رو کسب کنم.روزای اول وقتی می‌نشستم پای کامپیوتر برای کار دستام می‌لرزید حسم این بود که درونم یه انرژی فوق العاده زیر کلی گچ و سیمان بیدار شده و داره تلاش میکنن تا از اون حصار بیاد بیرون ولی در نهایت من الان دارم اولین پروژه ی طراحی سایتم رو عالی و حرفه ای به نتیجه می‌رسونم و هرجا چالشی به وجود میاد تکرار میکنم که حتما راهش رو پیدا میکنم و همینم هست… استاد عزیزم.. من با آگاهیای شما شرک رو،ناتوانی رو،باورای داغونم رو پیدا کردم درون خودم.برای همین من با صدای شما اشک شوق میریزم.من به درگاه خدا شکر میکنم که وقتی اعلام کردم نمی‌دونم باید چکار کنم برای بهبود زندگی و شخصیتم به سمت شما هدایتم کرد.

مثال بارز دیگم در من ورد زندگی مشترک که از سال اولش پر از تنش بود.من مدام از سمت همسرم مورد حمله قرار می‌گرفتم و متهم به چیزایی میشدم که فقط شوکم میکرد و چون همسرم درونش پر از ناآرومی و نگرانی بود من تنها کاری که میدونستم بکنم این بود که از خودم دفاع کنم و تلاش کنم یه جوری ثابت کنم اینطور که فکر می‌کنه نیست و هر بار بعدش تلفن رو برمی داشتم و برای تک تک دوستام درد دل میکردم و اونا هم دل داریم میدادن.. من بعد از یازده سال تصمیم گرفتم از همه خداحافظی کنم به جز خود همسرم.من فضارو کاملا خالی کردم.با یک هدفون و یک دفتر و خودکار وارد مغزم شدم.روزا و شبا فقط روی خودم کار کردم با تکرار این جمله که من راه حلی رو نمی‌دونم ولی خداوند تمام کلیدها رو داراست.. توی تمام مسیرم هر بار مورد هجوم همسرم قرار گرفتم به جای دفاع از خودم به جای درد دل با 1000 نفر دیگه، به معنای واقعی در عمل اعراض کردم.من ذهنم رو کنترل کردم و خال خودم رو خوب حفظ کردم و توی اینکار هر روز بهتر شدم.خواسته ی من جدایی از هیچکس و ترک هیچ مکانی نبود.خواسته ی من اولویت من بهبود خودم بود و آروم آروم همسرم هربار که تنش ایجاد میکرد زمان کوتاه تری رو توی اون فضا باقی می موند چون حریفی نداشت و من توی مداری دیگه بودم.وقتی بعد از 2 سال هدفونمو درآوردم و شروع به نگاه کردن به اطرافم کردم.. دیدم اون آرومه،می خنده،شکرگزاری می‌کنه.. با اینکه اصلا با من توی این مسیر نبود اما من با بعد دیگه ای از همون آدم وارد زندگی شدم.. دیدم پسرام شادترن،سلامت ترن و من رشد کردم.. و هر روز و هر شب خداوند به من در درگاهش لبخند میزنه. استاد عزیزم من به این مسیر ادامه میدم تا روزی که توی این دنیا هستم چون انگار رشد و تکامل انسان پایانی نداره و خدا گنجینه های رحمتش بسیار بی نهایته…

اینا مثالهای من بود از شرایطی که همیشه بد بود اما همون شرایط بسیار تغییر کرد با حذف باورهای غلط من،با تغییر من..

استاد باارزشم خوشحالم که پشت هم 3 تا ویدیو گذاشتید گرچه که من روزی رو بدون فایلهای 12 قدم و توحید عملی و .. به شب نمیرسونم و آگاهیهای شما همیشه با من هست .