ذهن تو به خاطر سالها تمرکز بر محدودیت‌ها و مشاهده‌ی کمبودهای زندگی آدمهای اطرافت و «تقلای پایان ناپذیرشان» برای کسب نانی بخور و نمیر، نا آگاهانه برنامه ریزی شده تا بدترین سناریوی ممکن را درباره‌ی سهمی بچیند که می‌توانی از فراوانی بی انتهای نعمت‌های جهان تجربه کنی.
ذهن تو ناآگاهانه کدنویسی شده، تا بدبینانه‌ترین نگاه را به دستاوردها و کیفیت زندگی افرادی داشته باشد که، احتمالا تجارب‌شان هیچ سنخیتی با کمبودها و محدودیت‌هایی که با آنها دست به گریبان هستی، ندارد.
اما آنچه که باید برایت چالش برانگیز بشود، تلاش برای نادیده گرفتن، جعلی دانستن و حقیقت نداشتنِ این مدارک و شواهد-که فقط فروانی نعمت‌های جهان و امکان پذیریِ تجربه‌شان را برای تو شهادت می‌دهد- نیست، بلکه باید به دنبال عواملی بگردی که بین تو و آن نعمت‌ها سدّ ساخته و این تفاوت را در نتایج، بوجود آورده است. عاملی که بیرون از تو و خارج از دسترسِ تو نیست. بلکه درون تو و کاملاً تحت امر و کنترل آگاهانهی توست.
باید به عنوان موجودی که «همتا و مانند خداوند» است، آگاهانه ذهن محدودت را از مدار خارج کنی و قدرت و سلاحی را به خدمت بگیری که برای خلق آگاهانهی زندگی‌ات در وجودت نهادینه شده است.
این سلاح-که قدرتش مافوق تصورات بشری است، کنترل ذهن و کنترل کانون توجه نام دارد. همان که قرآن آن را تقوا می‌نامد و عامل برتری آدمیان نسبت به یکدیگر برمی‌شمارد. زیرا حقیقت این است که، میزان موفقیت هر فرد، به میزانِ توانایی او در کنترل ذهنش است.
حقیقت این است که میزان تجربه‌ی هر فرد از نعمت‌ها و برکت‌های بی انتهای این جهان، به اندازه‌‌ای است که می‌تواند فراوانی نعمت‌های جهان را باور کند.
اما ذهنی که سالها در محاصره‌ی محدودیت‌ها و کمبودها بوده، چگونه فراوانی نعمت‌ها را باور می‌کند؟!
پاسخ ساده است.
باید «برعکس عمل کردن» و «وارونه رفتار کردن» نسبت به شیوه‌ها و عادت‌های کهنه‌ی قبلی را شروع کنی و با صدّق بالحسنی شدن، عملاً بر علیه باورهای محدودی کننده ی قبلی‌ات بشوی.
باید به جای حسادت به دستاوردهای دیگران، تحسین آن نعمت‌ها را بر‌گزینی؛
باید از کذّب بالحسنی بودن دست برداری و به جای برچسب زدن به آن دستاوردها یا جعلی، غیر انسانی و دروغ پنداشتن‌شان، آنها را به عنوان سند و شاهدی در ذهنت نگه بداری که «فراوان بودن نعمت‌ها و فرصت‌ها» و «امکان پذیری تحقق خواسته‌هایت» را به تو نوید می‌دهد.
باید از تمرکز بر نشانه‌های کمبود، روی بر‌گردانی و با تأیید کوچکترین نشانه‌های فراوانی، به آنها قدرت ببخشی؛
باید شروع به لیست کردنِ افرادی نمایی که در هر دقیقه با پیوستن به جمع ثروتمندان، پایان ناپذیر بودن نعمت‌ها، فرصت‌ها و بازارها را شهادت می‌دهند؛
اینها همان کدهایی است که آرام آرام، ذهنت را برای فراوانی برنامه ریزی می‌کنند و درهای نعمت و برکت را به روی زندگی‌ات باز نگه می‌دارند.
«باور به فروانی» یعنی، تغییرِ آرام آرامِ ریشه‌‌های محدودکننده‌ای که افکار، رفتار، راهکارها، ایده‌ها و نگاه محدودکننده‌ات را درباره پول و ثروت شکل داده و تو را در مدار تجربه‌ی کمبودها و احاطه شدن با محدودیت‌ها قرار داده و شرایط نادلخواه کنونی را برایت ساخته است.
«ساختن باور فراوانی» یعنی، برپا کردن جهادی اکبر برای تغییر برنامه‌ای که تو را به این باور رسانده که: «همه‌ی چیزهای خوب، کم و ناکافی‌اند»
جهادی اکبر که رفتارهایت را از کنترل ذهن خارج و تحت رهبری و هدایتِ قلبت قرار می‌دهد. یعنی اساس آن رفتارها را از باور به کمبود به «باور به فراوانی» تغییر می‌دهد تا:
به جای تلاش برای پایین کشیدن دیگران و جعلی و بی ارزش پنداشتن دستاوردهایشان به منظور بالا نگه داشتن خودت، «نگاهِ ارزشمندانه و کاربردی» به علائقت را یاد بگیری و با تمرکز بر علائقت، خودت را رشد دهی.
و به جای رقابت سرسختانه با دیگران و کپی کردن ایده‌های آنها، پتانسیل منحصر به فرد علائقت را درباره خلق ثروت، ببینی و باور کنی، فارغ از اینکه دیگر افراد موفق، از چه راهی چنین دستاوردهایی را ساخته‌اند.
جهاد اکبر، به معنی سختی و رنج بیشتر نیست، بلکه به معنای تعهد جدّی‌تر برای کنترل ذهن و برای گماردن نگهبانی تا دندان مسلح برای ورودی‌های ذهن است که اجازه‌ی ورود هر نگرش، فکر، ایده، خبر، باور و نگاهی را نمی‌دهد.
نگهبانی از جنس ایمان به امکان پذیر بودن تحقق رویاهایت است. ایمانی که آنقدر سریع عمل می‌آورد که فرصتی برای دوباره فکر کردن و سنجیدن محدودیت‌ها یا کمبودها، نمی‌ماند.
نگهبانی از جنس: «بیش از نیاز نوع بشر عشق، سلامتی، ثروت، فرصت و خوشبختی وجود دارد»
«نگهبانی از جنس ایمان به فراوانی» که خودش را در تحسین دستاوردهای دیگران نشان می‌دهد و کوچکترین نشانه‌های فراوانی را ارج می‌نهد و به عنوان سندی در ذهنش نگه می‌دارد که به او امکان پذیر بودن رویاها و تحقق خواسته‌هایش را یادآور بشود.
حقیقت این است که فروانی نعمت‌ها، ثروت‌ها، فرصت‌ها، آدمها و … طبیعتِ این جهان است. فقط این ما هستیم که باورها و نگرش‌های متفاوتی درباره‌ی «رفاهِ در حال گسترش این جهان» داریم و همین تفاوت، سهمِ ما از میزان تجربه‌ی این رفاه را تعیین کرده است.
حقیقت این است که، برای افراد موفق فرقی ندارد که دستاوردهایشان تحسین شود یا دروغ و جعلی سنجیده شود، اما وقتی به جای تحسین، حسادت را برمی‌گزینی و بخل می‌ورزی و به جای تأیید و آشکار ساختن آن نعمت‌ها، پوشاننده‌ی آنها می‌شوی، دنباله رو محدودیت‌های ذهنت می‌شوی و با طناب او به چاه محدودیت‌های بیشتر می‌روی و با کمبودهای بیشتر احاطه می‌شوی.
حقیقت این است که، با برچسب زدن به موفقیت‌های دیگران و جعلی دانستن ثروتشان، نعمت‌ها و ثروت‌ها از آن افراد گرفته نمی‌شود. اما ماندن در این فرکانس، آنچنان به شما ضربه می‌زند و در مدار محدودیت‌ها نگه می‌دارد که به سختی از عهده‌ی تأمین نانی بخور و نمیر برمی‌آیی.
حقیقت این است که، نگاه حسادت، آمیز، محال و ناباورانه به نعمت‌ها و امکاناتی که دیگران در زندگی‌شان تجربه می‌کنند، باور کمبود را در ذهنت می‌کارد و ذهنت را برای تجربه‌ی کمبودهای بیشتری از سلامتی‌و خوشبختی و رفاه، کدنویسی می‌کند.
پس قبل از اینکه ذهن فرصتی برای حسادت یا انکار آن نعمت‌ها و ثروت‌ها بیابد، به خودت لطف کن و با کلام، نگاه و باور خودت، به خودت ظلم نکن و خودت را از اینهمه فراوانی و رفاهی که جهان را در برگرفته، محروم نکن.
بلکه با تحسین و سپاسگزاری، وجود نعمت‌ها و فراوانی را تأیید و باور کن تا به سمت تجربه شان هدایت بشوی. این الگوریتم ورود ثروت به زندگی است.
آگاهی‌ها و تمرینات دوره روانشناسی ثروت 1، اجرای جهاد اکبری را در عمل به ما یاد می‌دهد که آرام آرام این نگهبان را در وجود‌مان می‌سازد و بر سردر ذهن‌مان می‌گمارد تا از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان بربیاییم و به این وسیله، در مدار تجربه رفاهِ بیشتر، سلامتی بیشتر، عشق بیشتر قرار بگیریم و سطح عالی‌تری از کیفیت را نه فقط در وضعیت مالی‌مان-بلکه در تمام جنبه‌های زندگی‌مان تجربه کنیم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD462MB31 دقیقه
- فایل تصویری راهکاری برای ایجاد باور قدرتمندکننده‌ی «فراوانی»142MB31 دقیقه
- فایل صوتی راهکاری برای ایجاد باور قدرتمندکننده‌ی «فراوانی»14MB31 دقیقه
سلام
یک روز زیبای دیگر در پرادایس خدایا شکرت من از اینکه شما لذت می برید و در مکان به این زیبایی هستید خوشحالم و برایتان روزهای شاد تری را از خدا می خواهم . عالی و عالیتر را از خدا برای شما می خواهم شادباشید
ماشاله به این همه زیبایی که خدا درهمه قسمتهای جهان قرار داده است خدایا عاشقتم.
یادم می آید که خیلی بچه که بودم وقتی می نوشتم پیش خودم می گفتم یعنی کی می شه من این قدر بنویسم که خودکار خودش تمام بشه و حالا روزی یک خودکار هفته ای دو خودکار را تمام میکنم خدایا عاشقتم یعنی فرکانسهایی که فرستادم داره جواب می دهد آن هم ناخودآگاه بوده و بچه بودم و هیچی هم از قوانین نمی دانستم خدایا شکرت .
این قدرافراد موفق را تحسین تمجید کردم که برایم عادی شد و حسادتم برداشته شد نمی توانم بگم قدر مطلق هیچی هست یا هیچ نیست ولی خیلی کم شده است خدایا شکرت توی دلم گفتم و آشکارا گفتم حال دیگر می گویم خالصا می گویم و خالص حرفهایم را طرف که می شنود اصلا به حساب حسودی ووو نمی گذارد و لذت می برد و من هم بیشتر لذت می برم چون آنها شاد می شوند خدایا شکرت
یادم می آید چند سال پیش در ترافیک توی خیابان وزرا پشت چراغ قرمز بودم و داشتم یک سره تقلا می کردم که چرا من ندارم چرا این چرا آن … دختری و پسری از روی خط عابر داشتند رد می شدند که وسط راه چراغ سبز شد از حرص دلم انگار نه انگار که آدم داره رد می شه عادی پایم را گذاشتم روز گاز و رفتم پسره پایش شاید شکست ؛ نمی دانم ولی دادش رفت و هوار و ول شد روی زمین منم انگار نه انگار رفتم به راهم ادامه دادم ؛ من این بودم و حالا این شدم خدایا شکرت که آرام شدم و خودم را برای این کارهایم می بخشم و هر زن و شوهری را میدیدم که با هم در خیابان هستند می گفتم یا دروغ است یا زنه یا مرده یک چیزی می خواد و می گفتم مگر میشه با هم زن و شوهری خوب باشند اینها دروغه و چرا من دروغشم ندارم و این توهمات و ندانستن قوانین چقدر مرا اذیت کرد خدایا شکرت که فهمیدم خدایا شکرت خدایا شکرت خدایا شکرت
فهمیدم که هر چه بیشتر تمرین کنم موفقترم خدایا شکرت تمرین کولاک می کنه خدایا شکرت
سلام
تشکراز شما
آنوقتها که خیلی روی زن و شوهرها و دوستیها تمرکز داشتم همش همان را هم میدیدم که هی حرص هم بخورم یعنی دیدم آن طوری بود و همش آن طوری هم میشد. اصلا تحمل نداشتم ببینم دو نفر با هم خوبن یا توی دلم فحششون میدادم یا می گفتم یاور عجب شانسی داره ووو
حالا دیدم خیلی عوض شده پیش خودم می گم خانمه وضعش خوبه داره لذتشو می بره بلده انجام میده تو هم بلد شدی می تونی انجام بدی آن طوری و بهتر از آن لذت ببری و چون نمی تونی دلیلی نداره که کسی کار داشته باشی این توان تو را نشان میده به آن چه کار داری . این قدر روی خودم کار کردم کردم کردم که دیگه اصلا نمی بینم همچنین چیزهایی را ؛ تو زندگیم هم تا برخوردی پیش بیاد فوری می گم معلوم نیست خودم چه کار کردم که طرف این واکنش را نشان میده اصلا و ابدا کاری به کسی ندارم. همه چیز که خالص نیست گاهی تا حواسم می ره سمت فلانی فوری بر میگردم و حواسم را جمع خودم می کنم ؛ مثلا در اطرافیانم کسی هست که به طرزی عجیب عجیب عجیب تمام فامیل دوستش دارند مامانم که بارها گفته من حاضرم براش بمیرم یعنی تا این حد… همیشه می گفتم این از شانس داره هلاک میشه والا؛ خدا بده شانس ؛ از وقتی قوانین را فهمیدم نمیگم همه کارهایش طبق قوانینه ولی مثلا تمام تمرکزش روی زندگیشه و مثلا من احساسی عمل می کردم چه جور ولی این خانم اصلا احساسی برای دیگران نیست اول خودش و زندگیش بعد دیگران ؛ یا زندگی اش که حرف نداره وووو می بینم که اصلا خود را لایق می دانه یعنی همسرش باید داشته باشه چون اصلا کمترش را حد خودش نمی دانه یعنی پراید سوار شدن را مثل فحش می دانه از بهترین ماشینهای شاسی بلند هم داره نمی تونه خوبم رانندگی کنه ولی می خره می زاره خونه ؛ نمی گم این کارش درسته یا نه ؛ ولی اصلا حاضر به داشتن هیچ چیزی کم نیست فقط زیاد بارها گفته من لیاقتشو دارم .
در پناه خدای مدبر