ذهن تو به خاطر سالها تمرکز بر محدودیت‌ها و مشاهده‌ی کمبودهای زندگی آدمهای اطرافت و «تقلای پایان ناپذیرشان» برای کسب نانی بخور و نمیر، نا آگاهانه برنامه ریزی شده تا بدترین سناریوی ممکن را درباره‌ی سهمی بچیند که می‌توانی از فراوانی بی انتهای نعمت‌های جهان تجربه کنی.
ذهن تو ناآگاهانه کدنویسی شده، تا بدبینانه‌ترین نگاه را به دستاوردها و کیفیت زندگی افرادی داشته باشد که، احتمالا تجارب‌شان هیچ سنخیتی با کمبودها و محدودیت‌هایی که با آنها دست به گریبان هستی، ندارد.
اما آنچه که باید برایت چالش برانگیز بشود، تلاش برای نادیده گرفتن، جعلی دانستن و حقیقت نداشتنِ این مدارک و شواهد-که فقط فروانی نعمت‌های جهان و امکان پذیریِ تجربه‌شان را برای تو شهادت می‌دهد- نیست، بلکه باید به دنبال عواملی بگردی که بین تو و آن نعمت‌ها سدّ ساخته و این تفاوت را در نتایج، بوجود آورده است. عاملی که بیرون از تو و خارج از دسترسِ تو نیست. بلکه درون تو و کاملاً تحت امر و کنترل آگاهانهی توست.
باید به عنوان موجودی که «همتا و مانند خداوند» است، آگاهانه ذهن محدودت را از مدار خارج کنی و قدرت و سلاحی را به خدمت بگیری که برای خلق آگاهانهی زندگی‌ات در وجودت نهادینه شده است.
این سلاح-که قدرتش مافوق تصورات بشری است، کنترل ذهن و کنترل کانون توجه نام دارد. همان که قرآن آن را تقوا می‌نامد و عامل برتری آدمیان نسبت به یکدیگر برمی‌شمارد. زیرا حقیقت این است که، میزان موفقیت هر فرد، به میزانِ توانایی او در کنترل ذهنش است.
حقیقت این است که میزان تجربه‌ی هر فرد از نعمت‌ها و برکت‌های بی انتهای این جهان، به اندازه‌‌ای است که می‌تواند فراوانی نعمت‌های جهان را باور کند.
اما ذهنی که سالها در محاصره‌ی محدودیت‌ها و کمبودها بوده، چگونه فراوانی نعمت‌ها را باور می‌کند؟!
پاسخ ساده است.
باید «برعکس عمل کردن» و «وارونه رفتار کردن» نسبت به شیوه‌ها و عادت‌های کهنه‌ی قبلی را شروع کنی و با صدّق بالحسنی شدن، عملاً بر علیه باورهای محدودی کننده ی قبلی‌ات بشوی.
باید به جای حسادت به دستاوردهای دیگران، تحسین آن نعمت‌ها را بر‌گزینی؛
باید از کذّب بالحسنی بودن دست برداری و به جای برچسب زدن به آن دستاوردها یا جعلی، غیر انسانی و دروغ پنداشتن‌شان، آنها را به عنوان سند و شاهدی در ذهنت نگه بداری که «فراوان بودن نعمت‌ها و فرصت‌ها» و «امکان پذیری تحقق خواسته‌هایت» را به تو نوید می‌دهد.
باید از تمرکز بر نشانه‌های کمبود، روی بر‌گردانی و با تأیید کوچکترین نشانه‌های فراوانی، به آنها قدرت ببخشی؛
باید شروع به لیست کردنِ افرادی نمایی که در هر دقیقه با پیوستن به جمع ثروتمندان، پایان ناپذیر بودن نعمت‌ها، فرصت‌ها و بازارها را شهادت می‌دهند؛
اینها همان کدهایی است که آرام آرام، ذهنت را برای فراوانی برنامه ریزی می‌کنند و درهای نعمت و برکت را به روی زندگی‌ات باز نگه می‌دارند.
«باور به فروانی» یعنی، تغییرِ آرام آرامِ ریشه‌‌های محدودکننده‌ای که افکار، رفتار، راهکارها، ایده‌ها و نگاه محدودکننده‌ات را درباره پول و ثروت شکل داده و تو را در مدار تجربه‌ی کمبودها و احاطه شدن با محدودیت‌ها قرار داده و شرایط نادلخواه کنونی را برایت ساخته است.
«ساختن باور فراوانی» یعنی، برپا کردن جهادی اکبر برای تغییر برنامه‌ای که تو را به این باور رسانده که: «همه‌ی چیزهای خوب، کم و ناکافی‌اند»
جهادی اکبر که رفتارهایت را از کنترل ذهن خارج و تحت رهبری و هدایتِ قلبت قرار می‌دهد. یعنی اساس آن رفتارها را از باور به کمبود به «باور به فراوانی» تغییر می‌دهد تا:
به جای تلاش برای پایین کشیدن دیگران و جعلی و بی ارزش پنداشتن دستاوردهایشان به منظور بالا نگه داشتن خودت، «نگاهِ ارزشمندانه و کاربردی» به علائقت را یاد بگیری و با تمرکز بر علائقت، خودت را رشد دهی.
و به جای رقابت سرسختانه با دیگران و کپی کردن ایده‌های آنها، پتانسیل منحصر به فرد علائقت را درباره خلق ثروت، ببینی و باور کنی، فارغ از اینکه دیگر افراد موفق، از چه راهی چنین دستاوردهایی را ساخته‌اند.
جهاد اکبر، به معنی سختی و رنج بیشتر نیست، بلکه به معنای تعهد جدّی‌تر برای کنترل ذهن و برای گماردن نگهبانی تا دندان مسلح برای ورودی‌های ذهن است که اجازه‌ی ورود هر نگرش، فکر، ایده، خبر، باور و نگاهی را نمی‌دهد.
نگهبانی از جنس ایمان به امکان پذیر بودن تحقق رویاهایت است. ایمانی که آنقدر سریع عمل می‌آورد که فرصتی برای دوباره فکر کردن و سنجیدن محدودیت‌ها یا کمبودها، نمی‌ماند.
نگهبانی از جنس: «بیش از نیاز نوع بشر عشق، سلامتی، ثروت، فرصت و خوشبختی وجود دارد»
«نگهبانی از جنس ایمان به فراوانی» که خودش را در تحسین دستاوردهای دیگران نشان می‌دهد و کوچکترین نشانه‌های فراوانی را ارج می‌نهد و به عنوان سندی در ذهنش نگه می‌دارد که به او امکان پذیر بودن رویاها و تحقق خواسته‌هایش را یادآور بشود.
حقیقت این است که فروانی نعمت‌ها، ثروت‌ها، فرصت‌ها، آدمها و … طبیعتِ این جهان است. فقط این ما هستیم که باورها و نگرش‌های متفاوتی درباره‌ی «رفاهِ در حال گسترش این جهان» داریم و همین تفاوت، سهمِ ما از میزان تجربه‌ی این رفاه را تعیین کرده است.
حقیقت این است که، برای افراد موفق فرقی ندارد که دستاوردهایشان تحسین شود یا دروغ و جعلی سنجیده شود، اما وقتی به جای تحسین، حسادت را برمی‌گزینی و بخل می‌ورزی و به جای تأیید و آشکار ساختن آن نعمت‌ها، پوشاننده‌ی آنها می‌شوی، دنباله رو محدودیت‌های ذهنت می‌شوی و با طناب او به چاه محدودیت‌های بیشتر می‌روی و با کمبودهای بیشتر احاطه می‌شوی.
حقیقت این است که، با برچسب زدن به موفقیت‌های دیگران و جعلی دانستن ثروتشان، نعمت‌ها و ثروت‌ها از آن افراد گرفته نمی‌شود. اما ماندن در این فرکانس، آنچنان به شما ضربه می‌زند و در مدار محدودیت‌ها نگه می‌دارد که به سختی از عهده‌ی تأمین نانی بخور و نمیر برمی‌آیی.
حقیقت این است که، نگاه حسادت، آمیز، محال و ناباورانه به نعمت‌ها و امکاناتی که دیگران در زندگی‌شان تجربه می‌کنند، باور کمبود را در ذهنت می‌کارد و ذهنت را برای تجربه‌ی کمبودهای بیشتری از سلامتی‌و خوشبختی و رفاه، کدنویسی می‌کند.
پس قبل از اینکه ذهن فرصتی برای حسادت یا انکار آن نعمت‌ها و ثروت‌ها بیابد، به خودت لطف کن و با کلام، نگاه و باور خودت، به خودت ظلم نکن و خودت را از اینهمه فراوانی و رفاهی که جهان را در برگرفته، محروم نکن.
بلکه با تحسین و سپاسگزاری، وجود نعمت‌ها و فراوانی را تأیید و باور کن تا به سمت تجربه شان هدایت بشوی. این الگوریتم ورود ثروت به زندگی است.
آگاهی‌ها و تمرینات دوره روانشناسی ثروت 1، اجرای جهاد اکبری را در عمل به ما یاد می‌دهد که آرام آرام این نگهبان را در وجود‌مان می‌سازد و بر سردر ذهن‌مان می‌گمارد تا از عهده‌ی کنترل ذهن‌مان بربیاییم و به این وسیله، در مدار تجربه رفاهِ بیشتر، سلامتی بیشتر، عشق بیشتر قرار بگیریم و سطح عالی‌تری از کیفیت را نه فقط در وضعیت مالی‌مان-بلکه در تمام جنبه‌های زندگی‌مان تجربه کنیم.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD462MB31 دقیقه
- فایل تصویری راهکاری برای ایجاد باور قدرتمندکننده‌ی «فراوانی»142MB31 دقیقه
- فایل صوتی راهکاری برای ایجاد باور قدرتمندکننده‌ی «فراوانی»14MB31 دقیقه
واقعا “رب” قدرتمند رو شاکرم که چنین باورهایی داره تو وجودم رشد میکنن.
من این ویدیو رو قبلا هم دیده بودم. الان دوباره هم دیدم، ولی الان کجا و اون موقع کجا. چقققققدر تفاوت. دلیلش رو خوب میدونم، چون اون موقع من فقط در حد لفظ دنبال فراوانی و ثروت بودم. از وقتی که تمرکزم رو ۱۰۰در۱۰۰ گذاشتم روی هرچی که به ثروت مربوطه، دارم اینجوری به این قضایا نگاه میکنم.
بخدا من خودم دقیقا همین اشتباه رو ۳۰سال انجام میدادم، بلافاصله هر ثروتی ک میدیدم میگفتم یا طرف دزده، یا ارث رسیده یا چون خارجی هستش اینطوریه.
ولی الان با کار کردن روی خودم و لطف خدای قادرم یکی از هزاران کاری که میکنم اینه که تو مسیر رفتنم به کلاس جلوی نمایشگاه های ماشین وایمیستم(چون به ماشین خییییلی علاقه دارم) و به تک تکشون نگاه میکنم و براندازشون میکنم و میشمرم چنتا هستن و بعدش بخودم میگم پسر ببین این ماشینارو گذاشتن برا فروش. برا اینه که یه آدم مثه من یا هر کس دیگه ای بره و بخرتشون. اگر تو نخری ۴روز دیگه یه نفر دیگه میخره.
بعدش میام بزرگتر به این موضوع نگاه میکنم و بخودم میگم پسر اصلا کارخونه تویوتا اومده انواع و اقسام مدل هاشو تولید کرده برا چی؟ برا کی؟ برا خوشکلی؟ نه دیگه….
تولید کرده و هر روز هم تولید میکنه که ما آدما بخریمشون دیگه. بهمین سادگی.
واقعا نمیدونم قبلا طرز فکرم چرا اونجوری بود و مهم تر از همه براحتی داشتم خودمو محروم میکردم از همممممه نعمت ها.
ولی الان از یه پراید تو خیابون میبینم تا هر چیز دیگه ای رو بخودم میگم ایول اون گرفته پس منم میتونم بگیرم.
یعنی جهان الان برام حکم یه دادگاهی رو پیدا کرده که تا بخوام بهانه کمبود بیارم ثانیه به ثانیه با انواع و اقسام نعمت هاش(ماشینهای مختلف، اتوبوس های جدید، آپارتمان های خفن، باشگاه های حرفه ای، فروشگاه های جدید مواد غذایی، موبایل فروشی های جدید، طلا فروشی های خفن، لباس های قشنگ تن این و اون، و……) برام شاهد رو میکنه و من کاری جز تسلیم اینهمه نعمت رو ندارم و این واقعا با شکوهه.
اوایلش ذهن پس میزنه و این تحسین کردن هارو و بهت میگه ساکت شو بابا تو فازت چیه و اونا فلان کارو کردن ک بدست اوردن یا اونا بحثشون فرق میکنه.
این لحظه ما با حفظ آرامش فقط باید به اون تحسین کردنه ادامه بدیم و کوچولو کوچولو برا خودمون دلیل و مثال و منطق بیاریم که آره خیلی خوب هم میشه. اونوقت دیگه ذهت یواش یواش میشه بچه خوب و خودش پا پیش میزاره و همه چیز و همه کس رو تحسین میکنه.
الهی شکرت، خدایا مرسی، دمت گرم خدا
استاد عزیزم، سید دوست داشتنی خدا عاقبت بخیرت کنه و ممنونتم برای این آموزش ها و تجربیاتت🙏💜🧡😊
و مهم تر از همه چیز……..
✅ خداوند همه چیز می شود همه کس را ✅
خدایا
ای خدایی که همه چیز طبق خواست و اراده توست، ای خدایی که آبروی مارو تو هر شرایط ها حفظ کردی و میکنی، ای خدایی که این جهان به این عظمت رو کنترل میکنی و آب از آب هم تکون نمیخوره، ای خدایی که الهام به مادر موسی کردی که نوزادت رو تو رودخونه رها کن و ای خدایی که زمانیکه فراق موسی تاب و طاقت مادرش رو تموم کرده بود ولی تو نزاشتی اون طناب که به مو رسیده بود پاره شه و باز اون مادر و بچه رو بهم رسوندی…
منو هم به راه آدم هایی که بهشون، ثروت نامحدود، سلامتی، آسایش و نزدیکی بخودت دادی هدایت کن🙏💛
درود بر تو دوست عزیز
لذت بردم که صراحتا و زیبا از خواسته هات گفتی.
✅ خداوند همه چیز می شود همه کس را ✅
سلام دوست من
حالت چطوره 😊🖐💛
دقیقا منم همین باور رو درمورد وقت و زمان داشتم و اگه صبح یه ساعت دیرتر پا میشدم بخودم میگفتم آخ امروز یه ساعت کمتر درس میخونم و ازین داستانا و خیلی خودمو اذیت میکردم.
بعد ی مدت بخودم اومدم و گفتم پسر مگه اونایی ک سر وقت پا میشن یا کله سحر هر روز مرتب پا میشن مگه عقل کل یا میلیاردر شدن که تو اگه پا نشی پروفسور و میلیاردر نمیشی.
بخودم گفتم چه ربطی داره آخه.
بریز دور این باورهای قاجاریتو.
بعد یواش یواش دیدم آره خییییلیا هستن ک هم میلیاردر هستن و هم به کاراشون قشنگ میرسن و اصصصصصلا هم سحر خیز نیستن و خیلی راحت میگیرن کاراشونو.
آروم آروم به این روال جدید عادت میکنی و میبینی ک چقدر الکی خودتو عذاب میدادی.
◀️ یعنی من عاشق اون جملت شدم که گفتی:
” زمین و زمانو بهم میدوزم و نجواها هم که اِلا ماشاالله!
منتظرن که من یکم از شرایط ناراضی بشم و بیان وسط!
خداحفظشون کنه که انقدم تمیز کارشونو انجام میدن تا مرز دیوونگی ادمو میبرن ”
😆👌🧡💜😆
دوست من ذهن و روحت رو اذیتش نکن…
پایدار تو مسیر خدا بمونی🖐💪🏾💛
مرحبا به تو دوست عزیز
واقعا تمثیل و تشبیه بی نظیر و محشری زدید. مرسی ازت بابت چنین جمله و تبریک بابت چنین طرز فکرت👏👏🧡🧡