مصاحبه با استاد | نحوه برخورد با تهمت - قسمت 1 - صفحه 27 (به ترتیب امتیاز)

به نام خالق هدایتگر زیبا آفرین سلام.

استاد این فایل یک عالمه آگاهی داخل خودش دارد و تازه دارم منظور شما رو از این که گفتید به طرق مختلف اصل رو تکرار می‌کنید می‌فهمم و همه چی اصل هست این مدت به کارکردن روی اصل …فراوانی…احساس لیاقت و دوست داشتن خودم….عصبانی نبودن از دیگران….کسب درآمد هدایت شدم و می‌گفتم آخه خدایا چه جوری تمرکزم بزارم روی همه این‌ها؟! حقیقتش گیج و سردرگم بودم تا امروز که بعد از بارها و بارها گوش کردن این فایل در این مدت و یادآوری قانون به طرق مختلف یه جورایی با چنگ و دندون نگه داشتن خود در مسیر حتی وقتی احساس بی حوصلگی و… می‌کردم خدا جونم هدایتم کرد به سمت درک تازه‌ای از فایل انگار تازه دارم می‌شنوم چی می‌گید و به درک کوچکی ازش رسیدم. فعلا تا همین جا نکته برداری کردم و دوست داشتم به اشتراک بزارم. خدایا به امید تو

نحوه برخورد با تهمت و تهدید

هر اتفاقی که می‌افته خیر هست همان خوب است چرا؟

  خوب اگه این جوری نگاه نکنی و نگران بشی و به خودت غر بزنی چیزی درست می شود؟ بر اساس قانون نه چون من با افکار و فرکانسم دارم جهانم رو خلق می‌کنم و نشانه این که من در مسیر درست هستم یا نه احساس من هست. هرفکری که مخالف هر اتفاقی بیافته همان خوبه هست باشه در من احساس بد ایجاد می کند باعث می شه تمرکزم از دست بدهم و وقتی این اتفاق می افته من نمی‌توانم کارم رو درست انجام بدهم هرچقدر هم که تلاش کنم تلاشم بی نتیجه چون ایراد کار نمی‌فهمم اگر هم بفهمم نجواها میاد که تو از عهده این کار برنمیای و کم کم کلا می‌زارمش کنار و منفعل می‌شوم. من هیچ وقت حرکتی نمی‌کنم که منجر بشه به پیروزی و پیشرفت درواقع من به قدرت الله و وعده‌های ربم بی‌توجهم و به نجواهای شیطان گوش کردم و دور شدم از مسیر مستقیم و خودم رو وارد چرخه سختی ها و نشدن‌هاو دور از آسایش کردم.

بزرگ ترین موضوع که انرژی بسیار ازت می‌گیره عدم احساس لیاقت و ارزشمندی( عدم دوست داشتن خود اونجوری که هستی و عدم باورکردن توانایی‌هات = کفر به رب العالمین چون خالق همه این‌ها رب‌العالمین و بارها گفته این جهان و ما عبس و بیهوده آفریده نشدیم= ارزشمند / وقتی چیزی بیهوده و عبس باشد پس یعنی ارزشمند و مهم نیست .)

   حالا اگه ریشه لیاقت نباشه چی می‌شود؟ 1. از تهمت می‌ترسیم چون خودمون لایق نمی دانیم و نگرانیم دیگران را از دست دهیم چون با خودم حال نمی‌کنم و به دیگران تکیه کردم . وقتی هم این دیگران برند من اصلا جایگاهی ندارم تکیه گاهی ندارم یاد مثل خانه عنکبوت در قرآن افتادم و چه سست جایگاه و تکیه گاهی هست هر لحظه امکان فروریختنش وجود دارد و مُدام باید بترسی که چه اتفاقی با هر تهمت و غیبت در موردت می‌افته و یا تهدید.

حالا اگه تکیه گاهت دیگران نباشند چی؟ اگه پناهت خدا باشه و خودت رو خالق زندگیت بدونی تمام تهدیدها و تهمت ها و دروغ ها مقابلت مثل آب در هاونگ کوبیدن می‌ماند کاملا به نظرت مضحک میاد و می‌گی ببین هرکاری دوست دارید بکنید اصلا برام مهم نیست و افراد برات شبیه مگس هایی می‌مانند که تنها کاری که از دستشان برمیاد ویز ویز کردن هست آن هم از پشت شیشه چون تو با بی‌توجهی به آنها از مدارشون دور و دورتر شدی.

چیزی که در این جا جالب هست این که انقدر فرکانس های تو با اعراض از این افراد خوبه چون می‌دونی خالق زندگیت هستی که وقتی حتی تو رو از نظر خودشان در آتش هم بندازند آتش برات گلستان می‌شود و این باور قدرتمند از ایمان به ربوبیتِ خداوند میاد، از توکل به رب العالمین تنها منبع قدرت جهان که خیر هست.

اعراض کردن از دروغ‌ها و تهمت‌ها و حرف و تفکر مردم نسبت به خودمان مَثَل سرش رو مِثلِ کبک در برف کرده نیست؟

نه چون من با این تفکر که خالق زندگی خودم هستم با افکار و فرکانسم به موضوع نگاه می‌کنم چون گفتیم اگه یک ذررررره راه را برای ورودی‌های منفی باز بزاریم نجواهای شیطان( باورهای محدود‌کننده) جوری حمله می‌کند که ما از درون متلاشی می‌شیم، قادر به حرکت کردن نیستیم و قدرت تفکر خودمان را از دست می‌دهیم مثل این که خشکمان زده باشه در حالت خوبش، یا بدتر دیوانه می‌شیم و کارهایی انجام می‌دهیم که شرایط رو بدتر و بدتر می‌کند و ما بیش‌تر در لجنزار فرومی‌رویم مثل این که در مرداب گیرکردی و هرچی بیشتر دست و پا بزنی مرداب بیشتر تو رو در خودش فرو میبره. دفاع کردن در مقابل دیگران یا به فکر حرف دیگران بودن و بر اساس آن رفتارکردن به جای اعراض دقیقا همانند مَثَل فرورفتن در مرداب هستش.

قبول دارم در جامعه ای بزرگ شدیم که همه کارها و رفتارهامون بر‌اساس حرف مردم بود—–> خود این جمله نشان دهنده این که من سرم را در برف نکردم من از محیط اطرافم آگاهم/ من می‌دانم که در جامعه همه چی گل و بلبل نیست و در زندگی مادی همه چی دو قطبی هست هم بالا هم پایین هم تعریف هم توهین اماااااااا از طرفی از قانون این جهان هم خبر دارم قانونی که می‌گوید تمام اتفاقات زندگی شما بدون استثنا نتیجه فرکانس‌های شما هست فرکانس‌هایی که از ورودی های شما به عبارت دیگه کانون توجه شما نشات گرفته پس من خیلی هم هوشیار و باهوش هستم که به قولی سگ محل میزارم نسبت به این حرف‌ها.

آقا به قولی این کار انجام می‌دهم نه به خاطر این که تمرکز بالایی دارم نه چون می‌دونم اگه تمرکزم بردارم از روی ویژگی‌های مثبت ام از روی خودم و بزارم روی حرف های صدمن یه غاز مردم، برای این که دوباره به این نقطه برگردم باید انرژی زیادی صرف کنم باید تلاش زیادی انجام بدهم چون خاصیت ذهن این که دنبال این ایرادها و نجواهای شیطانی رو بگیره و گسترشش بده. و من رو به قعر چاه فروبرد.

هدفت چقدر برات مهم؟ چقدر برات مهم که در مسیر هدفت حرکت کنی؟ و اگر انقدر برات مهم که حرف مردم در مقابلش برات کم اهمیت می‌شود پس از همین الان باید باقدرت ادامه  بدهی و تکلیف خودت رو روشن کنی آیا برات مهم که مردم درباره ات چه فکری می‌کنند؟

تابوت شکستن و هنجارشکنی برای جلب توجه( نیاز به توجه کردن دیگران) این چرا دیگه اشتباه هست؟  

چه زمانی نیاز به توجه داری؟ وقتی خودم رو ارزشمند و دوست داشتنی نمی‌دانم و داری به چی توجه می‌کنی؟! به ناخواسته پس حست مزخرف هست —> نتیجه: طبق قانون، زندگیم جهنم می‌شه یک جهنم همیشگی و من می‌خواهم مدام از خودم دفاع کنم و خودم رو قربانی معرفی می‌کنم و برو تا آخر پس در اصل ته ته‌اش رو نگاه کنی می‌رسی به این نقطه:

1‌.من به خالق بودن خودم 2.قانون اصلی جهان که  تمام اتفاقات این جهان بدون استثنا نتیجه فرکانس ها و افکار من هست باور ندارم اصلا

باریکلا دخترباهوش

چه جوری مغز من رو فریب می‌دهد؟!

سوال خوبی پرسیدی ببین وقتی که ازت تعریف می‌کنند چی میاد تو ذهنت؟! مسخره‌ات می‌کند یا الکی میگه و حسم بد هست از طرفی از سرزنش ها و ایرادهایی که دیگران گرفتن یا خودم نسبت به خودم داشتم می‌گه و حالم رو بدتر می‌گیره….. می‌بینی این بازی و فریب مغزهست، کارش این که حالت رو بد کند عین علف هرز دوست داره رشد کند و گسترش پیدا کند. همان وعده شیطان.

برای همین که می‌گم باید مراقب ورودی هات باشی و ببینی هر فکر چه احساسی در تو ایجاد می‌کند آیا از جانب الله یاشیطان که الان این الگو فهمیدیم باعث دور کردن تو از مسیر مستقیم میشه چون حس بد در تو ایجاد می‌کند. فکری که از جانب رب به تو احساس آرامش و امید می‌دهد در تو زندگی جریان پیدا می‌کند و غرق در شوروشوق می‌شوی…..

یاحق