مصاحبه با استاد | نحوه برخورد با تهمت - قسمت 2

به نام خدای بسیار بخشنده و بسیار مهربان

سلام و دورود برشما استاد عزیزم و مریم نازنینم

استاد چقدر مطالب این دوجلسه خوب بود تهمت زدن 1و2

باید بهتون بگم که پدرم اهل غیبت کردن نبود و خیلی بدش میومد کسی حرف دیگری رو بزنه و خیلی قرآن می خوند و هر پنج شنبه به برنامه آقای قرائتی گوش میکرد وخیلی وقتها من درکنارش مطالب رو گوش میکردم ،پدرم خیلی می خواست که مهمونها خونه ما غیبت کسی را نکنند ولی یواشکی از پدرم دم گوش همدیگه مسخره بازی هاشونو ادامه میدادن

بیشتر مهمونی ها همین منوال بود و اگر کسی قاطی این مسخره کردن ها و اسم گذاری های بی خودی روی همدیگه شرکت نمی کرد یه جورایی ترد میشد و من برای اینکه دیگران از دستم ناراحت نشن منم ادامه راه اونا رو می رفتم تا مهمونی تموم میشد و خیلی ناراحت میشدم ولی نمی دونستم این عذاب وجدان که بدتره ،مدتها با خودم کلنجار میر فتم اون موقع نوجون بود تا جوانی سن 18 سالگی این جور بود ولی کم کم این رفتار منزجر کننده شد برام و تنها کاری که می کردم برای اینکه در جمع نباشم میرفتم آشپزخانه در هرجا که بودیم چه خونه خودمون مهمونی بود چه خونه هرکسی از اقوام ،جای من همیشه تو آشپزخانه بود و خیلی معروف شده بودم به اینکه فقط مریم تو آشپزخونه است یا غذا درست میکردم یا سالاد درست می کردم یا میوه می شستم ویا اینکه سرو غذا رو انجام میدادم و بعدش شستن ظرفها حتما پای ثابت من بودم و بعد چای بعد غذا و میوه و بعد شستن همون ظرفهای بعد غذا رو هم متحمل میشدم خلاصه این سالهای زیادی کار من بود و وظیفه شد به گردنم هر جا در هر محفلی مریم تخصص بیشتری در کشیدن غذا داشت، مریم به راحتی حجم زیادی می تونست غذا درست کنه و مریم مدیریت خانه داری و پذیرایی اش یک شد .این یک موهبت بود و یک مسیر برای تخصص پیدا کردن در امور منزل و مهمان داری و چون در خانواده ایی بودم که به خاطر فرهنگ خانوادگی احترام به هر کسی که از تو بزرگتره ارجع بود ،جای من همیشه تو آشپزخانه ماند و نداشتن اعتماد به نفس باعث شد خیلی بیشتر از قبل، نتونم پاسخ هر کسی رو که به تمسخر و کوبیدن شخصیت ام در جمع ،چیزی می گفت و تیکه ایی می انداخت ،حرفی بزنم و همچنان به پرداختن رفتار ناشایست که مسخره کردن و نام گذاری های خیلی زشت روی افراد جمع مهمانی بودن ،یک گوشه ایی به نام آشپزخونه را انتخاب کنم .اونجا فقط ظرفها بودن و شستشو کردن بار منفی رو خیلی خوب می شست ،ظرف شستن شد برام یک راه چاره و یک راه برای کم کردن حجم بزرگی از فشار روانی ،من باظرف شستن همیشه آروم میشدم ،حالا هم بعد چندسال کار کردن روی خودم بازم مواقعی که نمی دونم چه مسیله ایی در من بالا اومده که باعث ناراحتی یا بی قراری شده میرم ظرف می شورم ،یا دوش میگیرم به آرامش میرسم

بعد بیماریی که اومد و مردم رو در گیر کرد بهانه ایی شد که رفت و آمد ها رو قطع کردم و الان خیلی از جمع های خانوادگی دور شدم و خودشناسی کردن و کار کردن روی آثارم و ایده های خلاقانه ایی که به ذهنم میرسه،فعالیت در شبکه های اجتماعی، دوستانم شدند . ،اثری بسیار زیبا به سبک خودم خلق کردم و دارم ادامه میدم خبر خوب اینه که سبک اثر کردم و دومرحله اش موفقیت آمیز بود ،انشالله ادامه مسیرهم به زودی اوکی میشه

و مرحله بعد از تایید در کشور خودمون به صورت بین المللی ثبت میکنم انشالله که جهانی بشه به امید خالق هستی

پایدار باشید استاد