مصاحبه با استاد | نحوه برخورد با تهمت - قسمت 2

– گام پانزدهم پروژه مهاجرت به مدار بالاتر –

میدونید دارم به چی فکر می‌کنم!؟

انگار با گوش دادن به این فایل تازه فهمیدم وقتی استاد از « خودخواهی » حرف میزدن دقیقا منظورشون چی بود.

از بچگی هر چیزی که درمورد خودخواهی شنیدم منفی بود.

خودخواه کسیه که فقط به خودش فکر میکنه،

تنها چیزی که براش مهمه منافع خودشه،

به راحتی حقوق دیگران رو زیر پا میذاره،

هیچکی و هیچی به غیر از خودش براش مهم نیست،

اما الان میفهمم تو مفهوم خودخواهی اصلا « دیگران » جایی ندارن. هرچی که هست، مربوط به خودمونه و خودمون.

چیزی که من فهمیدم اینه که

ما باید انقدررررر برای خودمون، روحمون، وقتمون، پولمون و انرژیمون ارزش قائل باشیم که هرچیزی که باعث بشه احساسمون بد بشه و ما در مسیری قرار بگیریم که توجه بهش هیچ سودی برامون نداره، ازش دوری کنیم.

یعنی من انقدررررر روی خودم و هدفم و زندگیم تمرکز دارم که عملا خودم رو صرف غیبت و تهمت که هیچ کمکی به زندگی من نمیکنه نمی‌کنم.

و این چقدررررر کمک میکنه بهمون در « کنترل ذهن »

در « توجه آگاهانه به نکات مثبت »

در « صرفه جویی در وقت »

در « جلوگیری از نشتی انرژی »

حتی در « نحوه‌ی برخورد آدم ها با ما »

من یه زندایی دارم که بسیاااااار به نکات مثبت دیگران توجه میکنه. هیچوقت هیچگونه غیبتی درمورد هیچکس نمی‌کنه و به طرز شگفت انگیزی همه رو تحسین میکنه. حتی کوچکترین چیزها رو. و من الان که فکر می‌کنم می‌بینم ابدا هیچکس هیچ موقع هیچ رفتار بدی با زنداییم نداره. همه حتی اگر در بدترین حال و هوای خودشون هم باشن، وقتی به این آدم میرسن شاد و مهربونن. و من و خواهرم، « حسینی ترین نرگس دنیا » چندین بار به این نکته توجه و اشاره کردیم که زندایی زهرا چقدر توجهش همیشه رو نکات مثبته، چقدر حالش خوبه، چقدر همه رو تحسین میکنه.

یه دوست دیگه هم دو سال پیش تو مدرسه داشتم که ایشون هم خیلی خنده رو و بی خیال و آدم مثبتی بود. من هیچوقت ندیدم و نشنیدم که هیچکدوم از بچه های مدرسه هیچ نظر بدی درمورد این آدم داشته باشن. همیشه هم همه چیز به طرز راحت و خوبی به نفع این آدم پیش میرفت.

معاون مدرسه‌ی ما، یه سری اخلاق های خاصی داره که تقریبا از هر ده نفر توی مدرسه، حداقل نه نفر ازش متنفرن. این خانم یک بار با من رفتار بسیار خوب و محترمانه ای داشت و این رفتار از همون موقع ثبت شده توی ذهن من. من همیشه خانم سعیدی رو با این ویژگی های خوب توی ذهنم دارم و همین باعث شده ایشون همیشه با من متفاوت رفتار کنه و به قول بچه ها که مسخرم میکنن و بهم میگن « سوگلی سعیدی ». من هیچوقت نمیفهمم که چرا بچه ها باید اینقدر پشت سر یه آدم غیبت کنن و حتی از کوچکترین رفتارهاشم که خیلی عادیه، یه چیزی بکشن بیرون که انگار خیلی آدم بدیه. من هیچوقت نخواستم نظر بدی درموردش داشته باشم و همین باعث شده که خیلی دوستش داشته باشم و ایشون هم همش بهم میگن چقدر بااستعدادی، توانمندی، تحسینم می‌کنن.

یادمه استاد تعریف می‌کردن که یه آقای بسیار خوش رو و مهربونی بهشون گفتن من همیشه اخلاقم همینجوریه با همه عشق میکنم خیلی حالم خوبه اما نسبت به اون خانوم خاص یه جوری ام که همیشه عصبانی میشم، از حالت خودم خارج میشم و وقتی استاد چندتا سوال پرسیده بودن از اون خانوم، فهمیده بودن اون خانم توی ذهنشون یه حسی به اون آقا دارن که خشم اون آقا رو برمی‌انگیزن و باعث میشه اون روی شخصیت آقا جلوی خانم پدیدار بشه؛ که درواقع نتیجه‌ی باورهای خود خانم هست.

حالا دارم دلیل تک تک رفتارهای اطرافیان باهم رو میفهمم؛ حالا میفهمم کی چه حسی نسبت به کی داره و دلیل رفتارها چیه.

چقدر لذت بخشه درک قانون در زندگی واقعی.

کنترل آگاهانه که میگن یعنی همین.

یعنی ریشه‌ی رفتارها و باورها رو شناسایی کنی و اون وقت میفهمی که دلیل همه چیز خودتی؛ هیچ عامل دیگه ای وجود نداره. همه چیز خودتی. اونوقت دیگه هر ناخواسته ای که توی زندگیت میبینی، یقه‌ی بقیه رو نمیگیری. برمیگردی به خودت و ریشه‌ش رو در خودت حل می‌کنی.

خدایا شکرت

خدایا هزاران مرتبه شکرت که در این مسیرم.

مسیری که هر روز بیشتر توش یاد می‌گیرم و عمل می‌کنم.

خدایا شکرت