نحوه به حقیقت رساندن خواسته‌ها | قسمت 1

بنام خداوند وهاب من

سلام استاد و دوستان عزیز

بینایی حدوداً 90درصد توانایی مارا بالا می‌برد. چناچه اگر کسی بر اثر کاری بینایی خود را از دست بدهد او تا حدود 90درصد معلول به حساب می‌آید.

استاد این که حرف من نیست. حرفهای متخصص ها در مشاغل مختلف است.

من خودم تا چیزی را نبینم زیاد رغبتی برای آن ندارم. من شمال رفتم و جنگل و دریا را دیدم و الان تا موقعیتی گیر می‌آورم.سر از شمال در می‌آورم. چرا جنوب نمیروم؟ چون ندیده‌ام.

من تا وقتی که سوار ماشین خارجی نشده بودم، کنترل ماشینم فقط در حد پراید بود. وقتی سوار شدم و با آن رانندگی کردم ،متوجه شدم و آن وقت دلم خواست.

من تا وقتی طلوع آفتاب را در دل چمنزار ندیده بودم دنبال ورزش صبحگاهی نبودم. وقتی آن احساس لذت را در آن موقع صبح درک کردم دلم خواست و ادامه دادم.

وقتی در شغلم مهارت پیدا کردم و باعث شد پولی به دستم بیاید. من آنجا احساس لذت کردم و زیبایی را با آن درک کردم و ادامه دادم.

استاد

حالا شما چه زیبایی هایی نشانم دادید.

برای من خیلی زیبا بود آن دوچرخه‌ای که رویی آب حرکت می‌کردند. انگار خودم با آنها بودم و لذت می‌بردم.

وقتی آن برج هارا نشانم دادید، چه‌قدر دلم خواست؛ تماشای غرب آفتاب آسمان ابری از بالکن پنتهوس آن برج که معماری شبیه ساختمان های معماری انگلستان را دارد.

چقدر دلم خواست، من هم جت اسکی داشتم و دنبال استاد و مریم خانم تویی این رود خانه راه می‌افتادم ،به هر طرفی می رفتید ؛ می‌رفتم.

دلم این خانه قشنگ شما را خواست. چقدر پسندیدم. چه فضای خوبی داره. وقتی می‌گفتید اینجا می‌شود غلط زد و خاکی نشد؛ میخواستم آنجا باشم و غلط بزنم و لذتش ببرم…

من عاشق او فضای شدم که استاد با مریم خانم مقابل خانه برنامه ضبط می‌کنند و من هم که همسایه آنها شدم می‌آیم و با اتومبیل شاسی بلند و مشکی که دارم از آنجا رد می‌شوم…

چقدر خوشحال هستم وقتی آسمان خوش رنگ و تمیز تنپا را می‌بینم. احساس می‌کنم آنها را قبلاً جایی در خواب و رویا کسی برایم تعریف کرده ولی من به یاد نمی‌آورم.

استادشده کبابی ها در مسیر این رود خانه بر بدن زده باشید. من آب لب و لوچه ام سرازیر شد. دمتون گرم. آفرین. خداوند تمام کارهایش بر اساس عدالت است. خداوند می‌دهد تمام خواسته و توجه همه کسانی که در خانه خداوند را زده‌اند. إذا سالک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوت إذا دعان.

ادعونی استجب لکم.

اگر گنجیشک باشی پرواز بر فراز کوه‌ها را تجربه نخواهی کرد.

کوچکترین کاری که انجام بدهی جوابش و اثرش را خواهی دید. کم‌کم قدرت جمع کن تا بر ارتفاع پروازت اضافه شود. الان از این پرواز لذت می‌برم. من اگر اقیانوس هم باشم باز هم محتاج ذره ذره آب‌های هستم که وارد اقیانوس می‌شود؛ برای این رشدم می‌دهد و بزرگم می‌کند.

چه آب‌های تمیزی.

جت اسکی چه موجهای درست می‌کند .

چه احساس خوبی دارد راحت و سبک بال روی آب حرکت کردن.

دلم خواست من هم زندگی در آرام‌تر ین و زیباترین جای جهان.

خداوند می‌دهد کامل می‌دهد.

این تصاویر نشان می‌دهد؛ خداوند توانایی این دارد که بدهد و می‌دهد به کسی که می‌خواهد. خداوند به کسی می‌دهد که جرات و جسارتش را دارد.

خداوند به کسی می‌دهد که از هدایت پیروی کند.

خداوند اقیانوس را به کسی می‌دهد با هدایت ستاره قطبی اش و با اعتماد به خداوند اول به جوی‌های کوچک و بعد به رودخانه و بعد به دریا زده باشدو تا ساحل اقیانوس رسیده باشد؛ آنگاه اقیانوس را هدیه می‌دهد.

باید موسی باشی؛

تسلیم باشی؛

آنقدر عصا بر زمین زده باشی، که اگر گفت عصا بیانداز اعتماد کنی و بیاندازی. و یا عصا به رود بزنی و از دریا خروشان عبور کنی.

خداونداعاشقانه سپاسگزارم.

به هر طرف نگاه می‌کنم خدا سپاسگزارم؛ چون اگر معاد نبود این احساس من بعد آن آگاهی‌ها هم نبود.

این شکرگزاری از دیدن توانایی‌های خداوند نبود.

خوشحالم که استاد این زیبایی‌ها را نشانم داد.

چقدر خوش‌حالم که توانایی دیدن این فایل زیبا را خداوند به من داده است.

سپاسگزارم از خداوند که مرا در آغوش گرفته مثل کسی که کودکش را درآغوش گرفته و جهان زیبا را نشان می‌دهد. یا مثل پدری بچه‌اش بغل دارد و خانه‌اش را به آن طفل نشان می‌دهد و می‌گوید که چقدر دوستش دارد…

انتظار می‌کشد تا ببیند چه می‌خواهم…

منتظر است که من به چه توجه می‌کنم…

امیدوارم که خوب روی خودم کارکنم.

بهتر ببینم.

من هرچه تلاش کنم که به خداوند پشت کنم؛ نمی توانم. باز هم او به من کمک می‌کند. هوای مرا را دارد. باز او نزدیک است.

این رد پای من درمسیر تا اقیانوس است که به ایستگاه و تفرجگاه 62 رسیده است.

این 62مین تابلوی هدایت خداوند در مسیر تغییرات است.

سپاسگزارم از همه دوستان و استاد.

درپناه خداوند ثروتمند، آرام و سلامت باشید به قول استاد هم در ونیاز و در آخرت.