اولین باری که خواسته ی “داشتن خودرویی با امکانات عالی” در من شکل گرفت، زمانی بود که در جاده شمال، دوستم از من خواست تا به جای او رانندگی کنم. ترافیک سنگین جاده، موهبت امکانات عالی خودرو، از قبیل دنده اتوماتیک و … را در ذهن من آنقدر پررنگ کرد که هر محدودیت دیگری را مغلوب کرد و موجب شد تا من هم بخواهم چنین خودرویی داشته باشم.
من بارها خودروهایی با امکانات عالی دیده بودم و قطعاً دلم می خواست چنین خودروهایی داشته باشم. اما مشخصاً زمانی عزم من برای داشتن این خودرو جزم شد و انگیزه داشتنش در وجودم شکل گرفت که توانستم داشتنش را امتحان کنم. یعنی پی ببرم اصولاً داشتن این ماشین چیزی عجیب و غریب، بزرگ و دور از ذهن نیست. (نکته: در تمام آموزه هایم، منظور من از خواستن، چنین شکلی از خواستن است و نه آرزویی دور و مهال)
به همین دلیل است که در تمرینات دوره روانشناسی ثروت1، از شما خواسته ام که حتماً به نمایشگاه ماشین بروید و درخواست امتحان رانندگی با ماشین مورد علاقه تان را بدهید. زیرا این شیوه، یکی از شگفت انگیز ترین راهها، برای متقاعد کردن ذهن برای امکان پذیر بودن داشتنِ آن خواسته است.
قانون این است که، دیدن زیبایی ها و امکانات جهان، بذر خواسته ها و آرزوها را در وجودت می کارد. سپس آن بذر به وسیله باورهایت تغذیه می شود. اگر آن باورها به اندازه کافی درباره ی آن خواسته خالص (هماهنگ) باشند، آن خواسته جزئی از تجربه زندگی شما می شود.
این صحیح است که بگویم، همه ما با برخورد با زیبایی ها، آنها را می خواهیم. پس وقتی ندانیم چه نعمت هایی در جهان هست، اصولاً چیزی نمی خواهیم. در نتیجه انگیزه و اشتیاقِ خواستن، برای مان معنا ندارد.
تا زمانیکه ایده ای درباره امکان پذیر بودن زندگی در یک کشور بهتر، داشتن یک خانه ی زیباتر، راندن یک اتومبیل پیشرفته تر، تجربه رابطه ای عاشقانه تر، تجربه آزادی مالی بیشتر و … نداشته باشی، اصولاً انگیزه ای در تو برای داشتن آن خواسته شکل نمی گیرد.
اما زمانیکه خود را در مواجهه با زیبایی های جهان قرار می دهی و با داشته ها و شناخته های خودت محدود نمی شوی، صرفاً همین دانستن -که آدمهای زیادی همین حالا در حال تجربه ی آرزوهای من هستند- ناخودآگاه، بذر امکان پذیریِ آن آرزو را در ذهنت می کارد و روندی نامرئی در ذهنت شروع به رشد می کند تا ذهنت را برای داشتنش متقاعد سازد.
حال اگر آگاهانه به این روند ناخودآگاه قدرت دهی- یعنی هرچه بتوانی ذهن خود را با ورودی های هماهنگ با آن خواسته و شواهد و مدارک امکان پذیربودنِ “داشتن آن خواسته” احاطه کنی -مثلاً آدمهایی را ببینی که همین حالا در حال تجربه آرزوهای شما هستند و…،- آن روند نامرئی که در وجودت برای خلق آن خواسته شکل گرفته، تغذیه می شود و به درجه خلوص فرکانسیِ بیشتری درباره آن خواسته می رسی و طبق قانون خداوند، به سمت ایده ها و راهکارهایی هدایت می شوی که شما را به آن خواسته می رساند.
در دوره 12 قدم این دو کار توأماً با هم انجام می شود: 1. شکل گرفتن خواسته 2. ورود به مدار خواسته و هم مدار شدن با آن.
یعنی همزمان که با زیبایی ها، نعمت ها و امکانات جهان مواجه می شوی و آدمهای زیادی را می بینی که همین حالا در حال استفاده از آن امکانات هستند، ذهنت متمایل به این سمت می شود که شما هم می توانی آن خواسته را داشته باشی. سپس هم مدار شدن با آن خواسته را می آموزی و فرکانس های نوپایی که به تازگی درباره آن خواسته شکل گرفته را:
- به کمک تبدیل فرکانس حسرت به فرکانس تحسین
- و تبدیل فرکانس نیازمندی به فرکانس سپاس گزاری و… و
- در یک کلام تبدیل ترمز به گاز، تغذیه و خالص می کنی.
آن وقت است که جهان راهی ندارد جز آنکه به وسیله بازتاب آن فرکانس خالص، آن خواسته را وارد زندگی ات کند. یادت باشد قرار گرفتن در مدار خواسته، تکامل می خواهد اما مسیر این تکامل، قطعاً لذت بخش است.
نحوه واقعیت دادن به خواسته‌ها | قسمت 1
نحوه واقعیت دادن به خواسته‌ها | قسمت 3
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD455MB37 دقیقه
- فایل صوتی نحوه به حقیقت رساندنِ خواسته‌ها | قسمت 223MB25 دقیقه
به نااام خداوند جان
🧡شصت و سومین روز از روز شمار تحول زندگی من🧡
با توضیح استاد درباره‌ی توجه به ماشین و تحسین زیبایی اون چیزی رو به یاد اوردم.
من از زمان تولدم تا ۲۱سالگیم تو یک محله ناخوشایند زندگی کردم و خب بچگی رو که کنار بزاریم از زمانی که یکم بزرگتر شدم حس خوبی به اون محله نداشتم و خب نمیتونستم از اونجا بودن لذت ببرم.
چندباری سعی کردیم که بابام رو راضی کنیم تا از اونجا بریم اما هربار به یک دلیلی مخالفت میکرد.
زمانی که اپیدمی کرونا در ایران شیوع پیدا کرد چون دانشگاهم مجازی شد و خب زیاد اهل بیرون رفتن نبودم پس زمان فوووق العاده زیادی رو در خونه طی میکردم حتی گاهی پیش میومد که برای ۲ هفته آسمون رو هم نبینم، چون مدام تو اتاقم بودم.
ی روز بعد از مدت طولانی‌ای خواستم برم بیرون و قدم بزنم. همین که از خونه خارج شدم درختای محلمون توجه‌ام رو جلب کرد!!! درخت؟؟؟ مگه درخت داشت اینجا؟؟ باورتون میشه من انقدری به نکات منفی اون محل توجه کرده بودم که هیچ وقت درختا رو ندیده بودم. یعنی دیده بودم اما در واقع ندیده بودم.
انقدری عشق کردم از رنگ سبز فوق العاده اون درخت‌ها که بعد از اون روز، حتی اگه بیرون نمیرفتم ی زمانی رو برای بودن در تراس و لذت بردن از درخت‌ها و هوای پاکیزه اختصاص میدادم.
و نکته شگفت انگیز این ماجرا این بود که من در کمتر از ۳یا ۴ ماه به یک محله ارومم با فضای فوق العاده سرسبز هدایت شدم و الان حدود دو ساله که ما اینجا زندگی میکنیم.
من تا قبل از این ویدیو متوجه این مورد نشده بودم اما با شنیدن حرف استاد به یکباره تکه‌های این پازل تو ذهنم کنار هم چیده شد و منو بیشتر متوجه تاثیر تحسین زیبایی کرد.
پس اصلا مهم نیست که الان کجا و با چه شرایطی هستید، به دلخواهتون توجه کنید و اونو تحسین کنید تا جهان شما رو به مکان و شرایط حیرت انگیزی هدایت کنه.
زندگیتون سرشار از عشق خدا🧡