نحوه به حقیقت رساندنِ خواسته‌ها | قسمت 2 - صفحه 12 (به ترتیب امتیاز)

به نام سیستمی قانونمند و عظیم که قدرت خلق کنندگی تمام اتفاقات زندگیم را به من داده است

تا بتوانم از راه های لذت بخش و آسان هم به تمام آرزوها و شرایط دلخواهم برسم

به نام انرژی معجزه گر و قدرتمندی که از رگ گردن به من نزدیک تر است

و به خوشبختی و ثروتمندی و داشتن زندگی رویایی برای من بیشتر از خودم مشتاق است

و جهانی سرشار از عشق و فراوانی و نعمت و فرصت و ثروت و خوبی و آدم های خوب را به بی‌نهایت مقدار آفریده

و مرا نیز موجودی بسیار ارزشمند خلق کرده که می‌تواند لیاقت تجربه همه نعمت هایش را داشته باشد.

سلام به همه زیبایی‌ها، خوبی‌ها، آدم‌های خوب، سلامتی، آرامش، آبرومندی، عزتمندی، ثروتمندی، آسایش، رفاه، موفقیت، خوشبختی و سعادتمندی

*

چقدر خوشحالم که این فایل رو گوش دادم. موقعی که نکته‌برداری می‌کردم، دقیقا خودم و خواسته‌هام یادم میومدن. برای مثال تا قبل از آشنایی با دوره‌های استاد، با خودم می‌گفتم، خدا کنه ی همسر خوب داشته باشم، صفاتی هم که براش در نظر می‌گرفتم شاید 1 درصد اون چیزی باشه که الان درباره همسر ایده‌آلم توی سناریوی خواسته‌هام در نظر دارم. دلایل زیادی هم برای اون طرز تفکرم وجود داشت. چون اولا خودم رو لایق نمی‌دونستم و اصلا جرات خواستن نداشتن، دوما باور حیاتی فراوانی رو نداشتم، سوما اینکه خیلی چیزهای خوب رو اصلا ندیده بودم و به همین خاطر نمی‌تونستم اونها رو برای خودم متصور بشم.

خدا رو هزار مرتبه شکر که دقیقا تو همون 1 ماه اول که آموزه‌های فوق‌العا‌ده استاد رو با جان و دل گوش می‌دادم با مفهوم فراوانی آشنا شدم. از اون طرف استاد با تعریف بی‌نظیری که از خداوند و غفور و رحیم بودنش کردند و گفتند از رگ گردن به ما نزدیک‌تره و ما رو دوست داره و در ادامه مفهوم عزت‌نفس و حس ارزشمندی رو بیان کردند، کم کم خودم رو لایق دونستم و به آینده بسیار امیدوار شدم.

اما چیزی که به موضوع این جلسه می‌خوره این هست که خیلی چیزها رو اصلا ازشون خبر نداشتم و برای همین نمی‌تونستم حتی از خدا بخوامشون. مثلا در مورد همون موضوع ازدواج بیاید یکم توضیح بدم. من اوضاع مملکت و گرونی و… رو می‌دیدم و با خودم مدام می‌گفتم اگر آدم خوبی بود ولی وضع مالیش خوب نبود، جشن عروسی رو با تعداد خیلی کم مثلا ماکزیمم 100 نفر برگزار کنیم. حتی یکم بعدتر که بیشتر از اوضاع نابسامان و گرونی ترسیدم، تو ذهنم به این نتیجه رسیدم که اصلا جشن هم نشد نشد، مهم اینه ی خونه داشته باشیم؛ خلاصه اینکه حاضر بودم از کلی چیزهای مختلف بزنم و حتی قید خواسته‌های بدیهی رو هم داشتم می‌زدم، ی جورایی ترس و ناامیدی غالب شده بود بهم. اما خدا رو هزار بار شکر ورق برگشت. من در بهترین زمان ممکن با آموزه‌های استاد داشتم آشنا می‌شدم. کم کم ذهنم داشت اینو می‌پذیرفت که اگر چیزی رو واقعا بخوای و باور داشته باشی بهش، خدا بهت می‌ده. بحث جذاب‌تر شد و متوجه شدم که «تمام اتفافات زندگی ما حاصل باورهای ماست.» اینو حرف‌ها رو تا اینجای کار داشته باشین لطفا، چون می‌خوام در مورد ی چیز دیگه که مربوط میشه به موضوع مورد بحث این جلسه صحبت کنم.

باید بگم من مثل خیلی‌های دیگه فیلم زیاد می‌بینم؛ یعنی با فیلم‌ها زندگی می‌کنم. عاشق فیلم‌های با پایان خوش و satisfying هستم، یعنی آخر فیلم احساس خوبی بهت دست بده و بگی به به، چه چیزهای خوبی وجود داره و بخوای خودتو بزاری جای کراکتر موردعلاقه‌ات در فیلم و رویاپردازی کنی. خلاصه اینطور شد که توی ی فیلم طولانی ‌و بسیار خوب، اونقدر چیزهای خوب دیدم که باعث شد باور کنم خیلی چیزهای خوب وجود داره، ای کاش منم داشته باشمشون، ای کاش زندگی من هم اینطوری بشه، ای کاش منم تجربه کنم این چیزها رو… یعنی کلی باور خوب و حس خوب در من شکل گرفت؛ برای مثال:

توی اون فیلم یک خانوم‌ و آقا که خیلی هم آدم‌های خوب و باوجدانی بودن عاشق هم شدن و جالبه کلی آدم دسیسه چیدن و سنگ انداختن تا اون آقا با اون خانوم ازدواج نکنه ولی در تمام مدت اون سریال، نه تنها اون آقا از تصمیمش منصرف نشد، بلکه پیوسته عاشق اون خانوم بود و با وجود تمام بازی‌ها و کلک‌ها اصلا به اون خانوم خیانت نکرد و آخر فیلم هم به هم رسیدن. همین‌جا اون باور در من شکل گرفت که آدم‌های خوب، آدم‌های باوجدان، عشق واقعی، وفاداری، محبت بی چون و چرا، صداقت و این دسته از چیزها هنوز وجود داره و میشه زندگی عاشقانه و فوق‌العاده عالی رو با همسری فوق‌العا‌ده‌ و وفادار و عشقی ناب تجربه کرد.

از طرف دیگه توی فیلم‌های موردعلاقه‌ام افرادی که دوست دارم به شدت وضع مالی خوبی دارن؛ خونه‌های آنچنانی، شرکت و محل کار بزرگ، اصلا کارشون به قدری موفق ث گسترده است که به کلی آدم نون می‌رسونن، به قول استاد به گسترش جهان کمک می‌کنن، چون خیلی کارمند و کارگر دارن، امکانات و وسایل رفاهی زیادی دارند، کلی ماشین‌های جورواجور، لباس‌های شیک و اصلا هر چیزی که فکر کنین؛ همینجا باور فراوانی، باور ثروت بی‌پایان جهان، باور به وجود نعمت‌های بی‌شمار، فرصت‌های بسیار، موفقیت، آسایش، رفاه و خوشبختی در ذهن من مدام در گردش بود. یعنی قبول کردم که میشه توی دوران جوانی به راحتی پول درآورد

و لذت برد از زندگی

و خوشبخت بود

و اتفاقا تمام اون ثروت عظیم از راه درست و حلال هم کسب شده باشه.

اصلا توی اون فیلم‌ها که همشون خارجی هم بودن به این باور قشنگ رسیدم که کلی آدم خوب توی دنیا وجود داره و این اصلا ربطی به دین و مذهب و لوکیشن نداره. میشه کسی آدم باایمان و خوبی باشه و در عین حال ثروت بسیار زیادی رو از راه درست بدست آورده باشه و به جای اینکه دور و برش پر باشه از زن و دختر و فلان و بهمان، فقط به یک زن فکر کنن و ی عاشق واقعی و وفادار باشن و در مورد خانوم‌ها هم همینطور. دیدم میشه آدم‌هایی رو پیدا کرد که خیلی قدرتمند و ثروتمند هستن، اما در عین حال خانواده‌دار و چشم پاک بوده و شخصیتی حامی و نیکوکار داشته باشند. و خیلی چیزهای ریز و درشت خوب دیگه.

مثلا من هنوز ماشین ندارم از خودم؛ ولی می‌رم توی اینترنت و سوشال‌مدیا دنبال ماشین‌های موردعلاقه‌ام می‌گردم. مثلا می‌بینم ی آپشن جدید روی آئودی یا فورد گذاشتن که خیلی جذابه. کلی ذوق می‌کنم از ویدیوهایی که انگار تو جای راننده پشت رول هستی و داری توی اتوبان رانندگی می‌کنی. حتی تو ی سریال دوست‌داشتنی دیگه که با موبایلم‌ شب‌ها نگاه می‌کردم، شخصیت محبوب من ماشین رنج‌روور داشت که تا قبل از اون تقریبا هیچ احساس خاصی به این ماشین نداشتم. از بس اون فیلم و اون بازیگر قشنگ تبلیغ اون ماشین رو کردن که به لیست ماشین‌های موردعلاقه‌ام رنج‌روور هم اضافه شد.

فقط ماشین‌ها رو نگاه نمی‌کنم، میرم خونه‌ها و عمارت‌های بزرگ و زیبا رو سرچ می‌زنم و از این همه فراوانی و ثروت و زیبایی دیزاین خونه‌ها به وجد می‌آم؛ حتی دو تا پرینت رنگی قشنگ از اون خونه‌ها گرفتم برای خودم، تا به خودم یادآور بشم خونه‌ای شبیه به این‌ها می‌خوام. وقتی خونه‌ها رو پرینت می‌گرفتم اصلا ی حسی داشتم که انگار قول‌نامه رو نوشتم :) در این حد احساس خوب بود و اطمینان داشتم.

دنبال خیلی چیزهای لاکچری می‌گردم و می‌بینم، مثلا قایق‌های تفریحی، آروی، حتی لباس‌ها و وسایل برندهای معروف مثل دیور و فندی رو نگاه می‌کنم، می‌بینم چه چیزهایی وجود داره، چه خلاقیت‌هایی، چه دیزاین‌هایی، چه ایده‌های قشنگی، چه فرصت‌هایی… حتی به خودم گفتم از برند پائولو سباستین لباس شب خیلی خشگل ی روز می‌خرم. با اینکه قصد خرید هم ممکنه نداشته باشم، می‌رم طلاهای مختلف رو می‌بینم، می‌رم ببینم چی جدید اومده تو بازار، مردمی که پول زیادی دارن چه تفریحات جالبی انجام می‌دن و… تا من هم اونها رو به bucket list خودم اضافه کنم.

البته بگم کلا از بچگی بلندپرواز و جاه‌طلب بودم؛ من از کودکی توی بازی‌هام که معمولا با خواهرم بازی می‌کردیم به جای تومن، می‌گفتم مثلا فلان چیزو از من بخری میشه 50 پوند، 20 مارک… :)) همیشه از دوران ابتدایی تصور رفتن به خارج از کشور، اونم امریکا رو داشتم :) بچه بودم ی فیلم دیده بود که برای اولین بار RV رو اونجا دیدم، البته نه به مدل پیشرفته‌ای که استاد عباس‌منش دارن، چون اصلا اون زمان‌ها ی مدل ساده‌ای بیشتر وجود نداشت که به خاطر وجود تخت و گاز و … خیلی به وجد اومده بودم از دیدنش و از همون بچگی با خودم می‌گفتم دوست دارم با همسرم و با این ماشین‌ برم دور دنیا رو بگردم.

الان که دارم می‌نویسم هی داره یادم میاد که توی شرایط مختلف به عمد یا اتفاقی چیزهایی دیدم که از اون پس اونها رو برای خودم و آینده‌ام آرزو کردم. مثلا توی ی زمان خیلی دور، من و برادر عزیزم داشتیم با هم شب رو توی ی شهر زیبا می‌گشتیم که توی راه برگشت، ی دستفروش رو دیدم که پوستر می‌فروخت؛ بیشتر پوسترها تصویر آدم و یا ابجکت‌هایی مثل گلدون و از این چیزها بود. من بین اونها چشم به ی دونه تصویر ویلای ساده و زیبایی افتاد که دور و برش پر از درخت و گل و سرسبزی ‌و اسب و گاو … این چیزها بود، برادرم اون رو برای من خرید. از همون زمان که همچین زیبایی و رفاه و لذتی رو توی اون پوستر دیدم، با خودم گفتم من همچین چیزی می‌خوام، اینطور خونه در دل طبیعت رو می‌خوام.

خلاصه تمام منظور من این هست که بگم بله استاد عباسمنش عزیز، چه نکته ظریفی رو به ما یادآور شدید. الان دیگه به لطف شما با آگاهی بیشتر، آغوش بازتر و خوشحالی بیشتر می‌رم زیبایی‌ها، امکانات و پیشرفت‌ها رو ببینم.

باید دید توی دنیا چه چیزهای خوبی، چه نعمت‌ها و امکاناتی وجود داره، چقدر زیبایی و خوبی و آدم‌های خوب وجود داره، فراوانی اون نعمت‌ها و زیبایی‌ها رو ببینیم، اون وقته که می‌تونیم برای خودمون هم اونها رو بخوایم، از بینشون کلی خواسته رو مشخص کنیم و آرزوشون کنیم.

*

خلاصه‌ای از صحبت‌های استاد توی این جلسه:

ببینید چه نعمت‌هایی در دنیا وجود داره،

ببینید یک عالمه آدم اون نعمت‌ها و امکانات رو دارند،

و دارن ازشون استفاده می‌کنند و لذت می‌برند.

اون وقت شما هم می‌تونید اونها رو بخواید

اون وقت اون خواسته‌ها شکل می‌گیرند

و با قوانینی زیبایی که در جهان وجود داره، اون خواسته‌ها وارد زندگی‌تون می‌شوند.

پس زیبایی‌ها را ببین

ببین چه‌ چیزهای خوبی در جهان هست

محدود نباش

نعمت‌ها و ثروت‌ها را ببین که وجود دارند

آن زمان به سمتشون هدایت می‌شوی

مثل ی ماشین موردعلاقه که از زمانی که خوشت میاد همش تو خیابان اونو می‌بینی

پس باید اول ببینی که هست و بعد بخواهیشون

وقتی از چیزی خوشت بیاد،

و بهش توجه کنی،

آرام آرام وارد مدارش می‌شوی،

و زمانی که باورهایت را تغییر دهی وارد زندگیت می‌شود.

حالا که دیدی چه چیزهایی هست

حالا که خواستی

حالا باید ذهن و باور و فرکانست را تغییر بدهی تا وارد مدار اون خواسته‌ها بشی.

اگر باورهایت را درست کنی، هیچ چیز دور از دسترس نیست.

وقتی ترمزها برداشته شود و خواسته‌ها مشخص شود، ترکیب باور، هم‌جهت با خواسته، غوغا می‌کنه.

نعمت‌ها برای کسانی است که خدا را باور کنند.

من می‌خواهم و ایمان دارم که خداوند آن نعمت‌ها را به من می‌دهد

و من فقط باید در مدار درست قرار بگیرم

و این مدار تکامل می‌خواد

و من باید تکامل را طی کنم.

چقدر این جمله حس خوبی داره که می‌گه «تمام آرزوها و خواسته‌های من دست‌یافتنی هستند.»

*

خدایا به خاطر تمام نعمت‌های کوچک و بزرگی که از اولین روزی که به دنیا آمدم به من دادی،

هم‌ اکنون داری می‌بخشی

و در آینده دور و نزدیک عطا خواهی کرد،

هزاران بار شکرت.