شیوه مدیریت انتقادات

به نام خدا.

سلام استاد عزیز.

خدا رو شکر میکنم که تو مسیر دریافت این آگاهی ها قرار گرفتم.

استاد چه تی شرت قشنگی تنتون بود.خیلی خوش لباس تر شدید. تبریک میگم بهتون.

استاد همین طور که شما داشتید صحبت می‌کردید من و همسرم داشتیم با هم گوش میکردیم.

و هر دوتامون به نشانه ی تایید صحبت‌های شما سرمون رو تکون می‌دادیم و فایل رو قطع میکردیم و در موردش صحبت میکردیم.

استاد من و همسرم به دلیل تجربه های ناخواسته ای که تو زندگیمون داشتیم در مورد مسائل مالی یه جورایی خودمون، خودمون رو مورد انتقاد قرار می‌دادیم.

اینم امروز با این فایل شما متوجه شدم.

دیدم راست میگه استاد، چرا ما اینقدر داریم خودمون رو عذاب میدیم و ته ذهنمون میگیم به خودمون دیدی فلان جا اگر این کار رو نکرده بودی الان وضعیتت این نبود.

اگه پولت رو فلان جا سرمایه گذاری نکرده بودی الان خیلی بهتر بودی.

اگر با فلانی شریک یا دوست نشده بودی الان کلاه سرت نمی‌رفت.

و بینهایت اگرهایی که مثل پتک میزنیم تو سر خودمون.

و بازم در تایید صحبت‌های شما چون خودمون از کارهای گذشتمون انتقاد میکنیم به همین خاطر هم خانواده هامون هم دست میزارن روی همین مسئله و از ما انتقاد میکنن و استاد نمیدونی چقدر اعصابم به هم میریزه،

مخصوصا مادرم که اگه یک سال روی کنترل ذهنم کار کنم، نیم ساعت با مادرم باشم چنان ناامیدم میکنه که باید سر بزارم به کوه و بیابان.

البته دوستش دارم و اونم خوبی ما رو میخواد و بنده خدا دلش میسوزه برامون.

و تنها مسئله ای هست که من و همسرم همین که در موردش نقد میشیم که الان فهمیدم جذب خودمون هست خیلی به هم میریزیم و احساس بدی پیدا می‌کنیم.

ولی در مواردی که نتیجه دستم هست و دارم باهاش زندگی میکنم اگرم نقد بشم اصلا با خنده جواب طرف رو میدم.

اینم با این فایل متوجه شدم.

استاد من تو بحث تربیت فرزندانم یه جورایی رها هستم.

بهشون گیر نمیدم، (گیر میدم ولی نه اونجوری که ازم فراری باشن، اتفاقا بیشتر با هم دوست میشیم)

خلاصه چون نتیجه دستمه و رابطه ی خوبی با هم داریم و ازشون راضی هستم و همیشه سپاسگزار.

هر وقت یکی بهم میگه این جوری با بچت رفتار نکن، یا خوب نیست با بچت این قدر راحتی،

در کل میخواد یه نقدی بکنه.

اولین چیزی که به ذهنم میاد نتیجه هام هستن و لذت و آرامشی که با بچه هام تجربه میکنم و در آرامش کامل به طرف میگم خیالت راحت، تو جوش بچه های من رو نزن.

یه داستان دیگه هم که از نقد شدن در موردش به هم میریزم همون بحث فایل قبلی، الگوهای تکرار شونده 2.

من به خاطر جذب این نوع رفتار در دوستان و بحث کاری که یا تقصیر کار میشدم یا متضرر،

خیلی وقتا خودم رو نقد میکردم تو ذهن خودم،

تو معلوم هست دوباره چه غلطی کردی که این آدمم سوار سرت شد، اینم بهت ضربه زد.

و به محضی که یکی بهم میگفت با فلانی کار نکن یا دوستی نکن،به شدت حالم بد میشد.

که به لطف آموزه های شما استاد عزیزم دارم تازگیا از این نقدها پند میگیرم.

چون تازگیا میرم تو جاده خاکی ولی به محضی که متوجه میشم اصلاحش میکنم. خیلی فاصله ی وارد شدن تو یه مسیر به قولی نادرست و بیرون اومدن ازش کم شده، و خدا رو شکر میکنم از این بابت.

(بعضی وقتا با این کامنتهام میگم الان استاد میگه بابا تو دیگه چقدر درب و داغون بودی، هیچ اشتباهی تو دنیا هست که تو نکرده باشی)

و خلاصه امشب با همسرم تصمیم گرفتیم که (طبق اموزه های دوره ی عزت نفس)

ما فارغ از اینکه چه نتایجی تو زندگیمون داریم خودمون رو ارزشمند بدونیم.

گفتم بیا جدا کنیم وجود ارزشمند خودمون رو از هر عامل بیرونی که معیار ارزش گذاشتن آدم‌هاست.

ما واقعا زندگی آرومی داریم، رابطه‌ی زیبایی داریم، فرزندان سالم و پاکی داریم که خیلی هم با وجود پول و ثروت فراوان نتونستن اینها رو به دست بیارن.

پس ملاک ارزش آدمها مال و اموال نیست.

همین که از وجود خدا هستیم ارزشمندیم. و پول و ثروت نتیجه ی ارزشمند دونستن خودمون هست و خداوند اجابت کرده و این ما هستیم که باید اجازه ی ورود بدیم به زندگیمون با حذف ترمزها،

که از خداوند میخوام که این دفعه تو این مسیر ثابت قدمم بداره،

خدا نگهدارت استاد گلم