شیوه مدیریت انتقادات

درود بر استاد عزیزم که اینگونه ظریف و شفاف در رابطه با این‌موضوع صحبت کردین و سپاسگزارم که در این راه پر فراز و‌نشیب با شما همراه هستم.

این فایل یکی از مساله هایی که من در اون دچار کج فهمی شده بودم را برایم به زیبایی اصلاح کرد و دوست دارم که اینجا به اون اشاره کنم.

یکی از تکنیک‌هایی که استاد هم به کرات در رابطه با اون فایل های زیادی دارند و صحبت کردند، بحث اعراض هستش. به این‌صورت که چنانچه به ناخواسته ای برخورد می کردیم بهترین کار اعراض و نادیده کرفتن و عدم تمرکز بر روی اون موضوع هستش که خب کاملا هم مطابق با قانون و‌ مسیر هستش اما جالبه که مثلا من خودم سالها در این تله بودم که چنانچه الگوهای تکراری ناراحت کننده و یا انتقادهایی میدیدم فکر می کردم که بهترین کار اعراض و عدم تمرکز هستش و اینها رو باید از توی ذهنم رد کنم و توجهی به اونها نداشته باشم غافل ازینکه این پترن های تکراری ناراحت کننده در اصل تلنگرهای کائنات به من بوده که فلانی تو در اینجا در مسیر دارای باور صحیح نیستی و باید ازین مطالب درسی رو‌فرابگیری و وجودت رو اصلاح کنی اما من به دید ناخواسته اونها رو میدیدم و اعراض می کردم. الان که فکر می کنم با خودم ( البته معما چو‌ حل شود اسان شود) میگم تو چطور این مساله به این شفافی رو‌درک نکردی و واقعا در همین مسیر عمل به قانون هم مرزهای ظریفی هستش که اگر بهشون دقت نکنیم و درک عمیق نداشته باشبم باعث انحراف ما میشه.

الان متوجه هستم که چنانچه به ناخواسته ای برخوردم که به نوعی تصادفی بود مثل دیدن یک تصادف یا دزدی یا … اون موقع هستش که باید اعراض کنی اما اگر یک پترن تکراری وجود داره دیگه اون تصادفی نیست و اتفاقا همونجاست که باید ترمز دستی رو بکشی و با جسارت حلش کنی.

خداروشاکر هستم که در این فایل به زیبایی این مرزها و نکات ظریف به عالی ترین بیان توسط استاد مطرح شد بخصوص قسمتی که اشاره شد بر اینکه گاها نتایج کارهامون رو‌به شخصیت وجودیمون گره نزنیم و خودمون رو‌ دوست داشته باشیم و بین شخصیت خودمون و نتایجی که گاها بهردلیلی ناخواسته بوجود میاره مرز قائل بشیم که این خودش از پارامترهای اصلی حفظ عذت نفس هستش.