شیوه مدیریت انتقادات

سلام به استاد عزیزم و همه دوستان

استاد همین فایلی که مربوط به شلوغی های اخیر بود با آقای عرشیانفر لایو داشتین، شروع من با شما و سایت بود. البته من آنلاین ندیدم یک ماه بعدش از روی سایت دیدم … از اون فایل اولین نتیجه رو از آموزه های شما گرفتم و دیگه خیالم راحت شد که میتونم وارد دوره ها بشم.

در مورد انتقاد دیگران ….

واقعا این کمال گرایی یکی و دو تا به آدم ضربه نمی زنه. من اینو با تمام وجود حس کردم که اینقدر من از خودم توقع داشتم و تلاش کردم که بعدش اگر کسی انتقاد کرده فکر کردم داره به شخصیت و تلاش من حمله میکنه.

من این اواخر دو تا از اساتیدم جداگونه بهم انتقاد کردن یکیشون گفتن که فرزانه داری چیکار میکنی فلانی و بهمانی کاراشونو کردن مهاجرت کردن الان کانادا آمریکا دارن کار می‌کنند حتی خانم ایکس ترینر برتر شده بهش جایزه دادن تقدیر کردن… تو داری دور خودت می چرخی آیا؟

یه مدت رو حرفش مکث کردم و در اون مدت خودمو زیر نظر گرفتم همین سه روز پیش مچ خودمو گرفتم که من در ظاهر میخوام مهاجرت کنم در باطن چسبیدم بد جوریم چسبیدم .. خواستگارایی داشتم که فقط به خاطر اینکه تهران زندگی میکردن گفتم نه و هزار تا داستان سر هم کردم که مگه شهر خودم چشه که پاشم برم تهران، من پامم اونجا نمیزارم …حتی با اینکه در ظاهر دوس داشتم برم آمریکا متوجه شدم نسبت به همونم مقاومت دارم یعنی ریشه اینجاست که من تو این مورد ترسو هستم خیلیم ترسوعم چسبیدم به نقطه ی امنم چسبیدم به آدمایی که میشناسم محیطی که آشناست و جلوی خواسته های خودم ایستادم. و نقد استادم کاملا درسته…

حتی یادمه یه بنده خدایی بود سر پایان نامم باهاش صحبت کرده بودم برای آنالیز داده هام که اگه بشه به جای SPSS از روشای رشته ایشون استفاده کنم … تو اوج کرونا چقدر از دست من حرص خورد که بابا تو چرا اقدام نمیکنی و من با این شرایط مهاجرت کردم این کارو کن اون کارو کن و من متوجه نبودم ایشون داره اشکال واقعی و درست منو میبینه و داره در حقم لطف میکنه اینقدر این نصیحتا از ایشون و مقاومت من بالا گرفت که دیگه کار به جایی رسید که ارتباط ما کلا قطع شد. اما شنیدم ایشون با همون شجاعتش از اروپا رفت کانادا و چقدر پیشرفت کرد. منم دور سر خودم چرخیدم تا هفت ماه پیش که الان کم کم دارم پیشرفت میکنم و ترموزامو در میارم. یعنی اون زمان بهانه میاوردم که من که مقاله ندارم! الانم که مقاله دارم اتفاقا آمریکا هم چاپ شد کاری نکردم. یعنی این ذهن اینقدر قشنگ چرت و پرت میگه وقتی مقاومت داره که حد و اندازه نداره کنتور هم نمی‌ ندازه…

واقعا خوشحالم که یکی یکی دارم با موانع درونی خودم ملاقات میکنم. نمی دونم به چه مسیری هدایت میشم اما همین که پذیرفتم و با این ترس مواجه شدم خوشحالم و خدارو شکر میکنم و از استاد ممنونم.‌

و دارم حرکت میکنم ببینم به چه راهی هدایت میشم.

فعلا رفتم بانک حسابامو جز اونی که الان دارم ازش استفاده میکنم بستم، کارمندای بانک میگفتن چرا میبندی این حساب ای تسهیلاتو داره فلان بهمان من خودم متوجه ترس درونیم بودما قشنگ داشت در تمام وجودم موج میزد اما گفتم چون دیگه قرار نیست اینجا باشم …

و بعد اومدم سر وقت وسایلم و کتابام اونا رو هم پاکسازی کردم کمشون کردم.

زبانم که به خاطر فایل یک عزت نفس و تمرین انجام کارای عقب افتاده یه مدت دارم میخونم.

و نرم افزارهایی که میدونم تو کشورای پیشرفته باید بلد باشم از دیروز دارم وقت میزارم بهتر یاد بگیرم.

مدارک تحصیلیمم آزاد کردم و درخواست کردم که دانشگاه بهم تحویل بده‌.

تو تمام همین اقدامات کوچیک ترس با من بوده همین الانم هست…

از ابتدا دارم فایل های دانلودی رو گوش میدم از مصاحبه با استاد شروع کردم که بتونم باورای درست استاد رو در این زمینه بگیرم که اینقدر از جا به جا شدن و محیط جدید نترسم. اینقدر بهونه نیارم … قسمت اول استاد گفتن بچه ها میگن بز و گوسفندا رو چیکار میکنین وقتی نیستین جواب من اینکه از خدا خواستم کارمو راحت کنه و می سپارم به خودش. همین فایل اول از دیروز بارها دیدم هنوز دارم به عمقش فکر میکنم … به عمق ایمان …

یعنی هفت ماهه من اینجام و استاد هم آمریکا هستن و مباحث مهاجرت چقدر زیاد هست توی سایت و ذهن من عجب ماهرانه پیچونده داستانو تا الان که انتقادات جدیدی دریافت کردم و ظرفیت پذیرفتنشو پیدا کردم.

حرکت میکنم و مطمئنم خدا هدایتم میکنه (همینم دارم با ترس میگم. ترس و ایمان با هم یک‌جا نیستن اما دارم تمرین میکنم). و از ملاقات با تاریکی ها و نورهای درونم دارم لذت میبرم چونکه اینطوری میتونم بهبودش بدم.

در پناه الله به بهترین مسیر ها هدایت بشین