شیوه مدیریت انتقادات

سلام سید خوشدل که اسمت به خودت میاد

لذت برم از نوشته هات همیشه گوشه ی ذهنم دارم تورو و برای خودم در شرایطی که نجوا ها میان مثالت میزنم و میگم بابا برا سید علی خوشدل شده اون تونسته منم میتونم.

جالبه که من همیشه حتی قبل از آشنایی با استاد عزیزم و دوستانم کلمه عزت رو دوست داشتم و از خداوند سپاس گذار بودم که به من عزت داده چون من همیشه مورد احترام بودم همیشه تحسین میشدم البته بوده جاهایی ام که انتقاد داشتم اما بالای 80 درصد تحسین بوده چون خودم واقعا همیشه تحسین میکردم دوستانم رو همیشه بهشون انرژی میدادم پس لاجرم خودم هم تحسین میشدم.

اما نکته جالب این کلمه عزت بود، امشب الان ساعت 2 من رو به نوشتن هدایت کرد .

عزت که در اصل از ((عزاز)) گرفته شده, سرزمین محکم, و نفوذناپذیر را گویند ((إرض عزیزه)) یعنى زمینى که آب در آن راه نیابد, و از نظر اجتماعى و رفتارى حالتى است که از شکست انسان پیش گیرى مى کند, (حالت شکست ناپذیرى) و مانع مغلوب شدن انسان در مقابل دشمنان مى گردد, بر عکس ((ذلت)) نقطه مقابل عزت به معناى شکست پذیرى, نبود عزت و شرافت است.

بعد یادم افتاد که کلمه عزیز هم همین معنا را میدهد و چه جالب گاهی خداوند نقاط را بهم متصل میکنه و تورا هدایت میکنه

عزت همه اش نزد خداوند است و خداوند است که به انسان عزت میدهد نه هیچ عامل بیرونی دیگر. عزت رو ما کجا دنبالش میگردیم!؟

غافل از این که عزت درون ما نهادینه شده ما از ابتدای خلقت عزیز آفریده شده ایم یعنی شکست ناپذیر مگه وقتی 2 ماهت بود برات مهم بود که دارن ازت انتقاد میکنن یا تعریف . ما از ابتدا نفوذ ناپذیر بودیم یعنی خداوند درون ما بوده و هست و کسی که خداوند رو پیدا کنه اصلا جایی برای چیز دیگه پیدا نمیشه چون همه میشه خدا .

حالا انسان عزیز انسانی که عزت داره، از حرف های منتقدان که احساسش بد نمیشه اگه بفهمه انتقاد از روی حسادت یا هر چیز سؤ دیگری بوده میگه اینها که روی زندگی من تاثیری ندارند و من خودمم زندگی خودم رو میسازم من شکست ناپذیرم من حرف های و رفتار دیگران نمیتواند در من نفوذ و زندگی مرا تغییر دهد مگر این که من خودم اراده کنم .

اگر هم انتقادی شد و دیدی واقعا بابا من یه مشکلی دارم که باید تغییرش بدم اونم‌نه به خاطر نظر دیگران واسه خودم که گاری کهنه رو از خودم باز کنم ،اینجا دیگه عصبی نمیشی و میگی خدایا شکرت که من ترمزی رو‌پیدا کردم درونم خدایا شکرت که با دستانت بهم نشون دادی مسیرو و اتفاقا شکرگذار تر میشی.

الان که دارم این کامنت رو میزارم سر بالکن روی پتوی خوشگلم تکیه دادم و قرص ماه کامل، برام اینجارو روشن کرده و جلوم برگ درختانی که وقتی باد بهش میخوره صدای بهشتی میده ، خنکی اینجا اینقدر لذت بخشه که نمیتونم براتون تو‌کلام توصیف کنم و این نسیم خنک میخوره به دفتر ستاره قطبیم و برگ هاشو ورق میزنه و‌میگه ایمان بیا اتفاقات خوشگل امروزتو‌بنویس وای که امروز خداوند چقدر نعمت وارد زندگیم کرد

سید علی کامنتت من رو تا کجاها که برد ،برادر عزیزم بازهم از سواحل زیبایی که هستی با حال خوب برای ما دستان زیباتو حرکت بده و بنویس که زیبا مینویسی زیبااااااااا.

سپاسگذار از همه

من برم ستاره قطبی

فعلا.

ایمان