شیوه مدیریت انتقادات

سلام استاد عزیز خیلی دوستتون دارم️ راستش این اولین کامنت من بعد از مدت ها عضویت در سایت شماست. من پریروز مورد انتقاد شدیدی قرار گرفتم و بسیار بسیار حسم بد شد. چرا؟ چون اون انتقادات حاصل عدم شناخت درست از من بود، یا بهتره بگم قضاوت یک‌طرفه! حالا واکنش من چی بود؟ برپایی کلی جلسه دادگاهی توی ذهنم و با خودم کلنجار رفتن و تلاش برای توضیح دادن موضوع و شرایطم بلکه اون اتهامات از من دور بشه. اما خدا چه کرد… دیروز به صورت ظاهرا اتفاقی وبسایت شما رو باز کردم و اولین پوستر صفحه، دقیقا همین فایل بود! وقتی بازش کردم دیدم هیچ نظری هنوز ثبت نشده و متوجه شدم احتمالا جزو اولین کسانی هستم که این فایل رو دیدم. متوجه شدم انتقادی که از من شد کاملا بجا بود و اگر منم به جای اون شخص بودم همین شکلی انتقاد میکردم (البته بماند که طرف میتونست خیلی بهتر انتقاد کنه). الان آرامش بیشتری دارم. خیلی آرامم به لطف خدا.

و اما درس هایی که از این اتفاقات گرفتم:

1. خدا همیشه حواسش به تک تک حالات ما هست. نه برای مچ گیری، بلکه برای دست گیری

2. با خودم مهربان تر باشم. چون من از اون آدمایی هستم که هم کمال گرایی بالایی دارم هم زیاد به خودم انتقاد میکردم

3. همواره تمرکزم روی زیبایی ها و نکات مثبت خودم و اطرافیانم باشه

4. هشیار باشم! من پیام هایی رو قبلا از طرف کائنات دریافت کرده بودم که باید عملکرد بهتری رو ارائه بدم اما بی توجهی به اون ها باعث این رفتار تند شد!

5. اگر همین روال رو ادامه بدم و قدمی برای بهبود خودم بر ندارم، ممکنه نتایج بد تری به بار بیاد

6. رفتار حق به جانب رو کنار بگذارم و بپذیرم که من عملکرد کاملی نداشتم

در این صورت، میتونم با قدرت بیشتری به مسیرم ادامه بدم. چون دیگه میدونم اگر کسی از من انتقاد کنه در جهت بهبود من داره قدم برمیداره. حتی اگر به ظاهر تلخ و تند باشه!