شیوه مدیریت انتقادات

درود

خدایا شکرت

امروز نیاز به کنترل ذهن زیاد داشتم.

خدا رو شکر خیلی توانستم این کار را بکنم اما یک جاهایی هم واقعا زورم نرسید و احساسات بر عقلم غلبه می کرد اما باز سعی می کردم با گفتگو خودمم را آرام کنم و خدا رو شکر در این کجدار و مریز حالم خیلی بهتر شد.

و خبر خوب این است که زمانی که کنترل ذهن می کنی و حالت خوب می شود اتفاقات بیرونی هم شکل و شمایلش تغییر می کند.

خدایا شکر امروز چقدر توانستم در مورد قانون صحبت کنم هم با خواهرم هم با همسرم.

وقتی می بینم کسانی را دارم که درباره این آگاهی ها می توانم با آنها صحبت کنم بسیار خوشحال می شوم.

وقتی با همسرم صحبت می کنم خیلی او را تحسین می کنم. همسرم مستقیم علاقه ای به فایل های استاد نشان نمی دهد. اما قبلا هم گفتم که وقتی من فایل ها را با صدای بلند گوش می کنم گوش هایش تیز می شود و خیلی خوب گوش می کند.

وقتی با او صحبت می کنم می بینم ناخوداگاهش و درونش خیلی خوب دارد این فایل ها را عمل می کند و از این بابت خیلی خوشحالم.

در کل وقتی ذهنت را کنترل می کنی خداوند هم پاسخ می دهد و تو را به سمت گفتگوهایی یا مکان هایی یا اتفاقاتی می برد که بهتر بتوانی ذهنت را کنترل کنی

واقعا دم خدا گرم!

درباره فایل امروز

راستش با اینکه در آن فایل کشف ترمزها ننوشتم که از انتقاد کردن ناراحت می شوم اما این موضوع در من هم هست اما نه به آن اندازه که براشفته شوم و خیلی احساسم بد شود.

یادم می آید قرار بود که بازی کنیم که در آن باید عیب یا ایرادهای هم دیگر را می گفتیم این موضوع برای دو سال پیش است که من یادم یم آید سریع گفتم نه از این صحبت ها خوشم نمیاد چون من خیلی بی جنبه هستم و ناراحت می شوم.

الان می فهمم که آن روز کارم درست بوده است چون دلیلی ندارد از این بازی هایی کنیم که بخواهیم دنبال عیب و ایراد هم باشیم.

اما الان متوجه شدم خب طبیعیه که آدم دوست دارد بیشتر تحسین شود تا مورد نقد قرار گیرد.

اما به قول استاد هر چه قدر که انسان رشد یافته تر باشد این غلیان احساسات و ناراحتی در او کمتر خواهد شد. هر چقدر روی عزت نفس خودش کار کرده باشد کمتر تعریف یا نقد دیگران احساساتش را درگیر می کند.

یادم می آید زمانی خودم ادعای روشنفکری داشتم و می گفتم آدمی باید انتقاد پذیر باشد، با این ادعا وقتی کسی حرفی به من می زد که نقد بود چه قصد تخریب داشت یا قصد بهبود در هر حال من ناراحت می شدم به حدی که از درون آتش می گرفتم اما تمام تلاشم را هم می کردم که این ناراحتی را در خودم نشان ندهم. با لبخند سعی کنم به بقیه نشان بدهم که من انتقاد پذیر هستم.

اما باز هم خبر خوب این است که اکنون خیلی خیلی زیاد این خصوصیت در من بهبود یافته است. اکنون وقتی نزدیک ترین کسانم بخواهند چیزی به من بگویند البته که بیشتر تحسین است و گفتن نکات مثبتم ولی اگر 1 در صد هم بخواهند ایرادی از من بگیرند خدا روشکر نسبت به گذشته اصلا حالم به آن شدت بد نمی شود. خدایا شکرت و سپاسگزار این استاد همه چیز تمام هستم که اموزش هاش واقعا یکتاست.