شیوه مدیریت انتقادات

سلام دوست عزیز من کامنت شما را خواندم و حس کردم که نظرم اینجا بنویسم و چیزی که خودم درک کردم و فکر کردم شاید مفید واقع بشه اینه که چیزی که شما از موضوع خودت یادآوری کردین قطعا هرکسی که این کامنت میخونن در زندگی شان برخورد شده و شمایی که سال های زیادی با همسرتان زندگی کردین و میکنین قطعا تجربه دارین. مسلما این انتقاد ها یا از روی شوخی بارها تکرار شده و یک شبه و یا یک دوره زمانی کوتاه بوجود نیامده حتمن مدت ها این موضوع ریشه گرفته که بقول استاد ما همیشه در هر بخش از مسایل زندگی که روبه رو میشیم برمیگرده به ذهن ناخوادگاه ما که شاید به زبان نمیاریمشان اما در ذهنمان و احساس کردیم وقتی به دیگران اجازه میدیم راحت نظر بدن و غلبه کنه بر احساس ما و ما کمبود احساس ارزشی میکنیم درصورتیکه ما هیچ چیزی استاندارد ثابتی از اندام و رنگ بدنی در دنیا باشه را نداریم و ما بصورت غیرناخوداگاه پذیرفتیم اگه غیر ازین میبود که ما ناراحت نمیشدیم یا سوال در ذهن ما خلق نمیشد چرا این حرف میزنه یا فکر میکنه.

بزار یک مثال از خودم بزنم شاید بهتر واضح بشه هرچند من هم ازین مسئله مستثنی نیستم اما با گذشت زمان بهتر و بهتر از قبل میشم و روی مسائلی که با لطف و مهربانی استاد عزیز هرازگاهی برنامه اموزنده ای میزارن٬ روی خودم کار میکنم و آسوده تر از گذشته میشم و به سمت لیاقت و ارزشمند بودن خودم نزدیک تر میشم و یکی از ان مسئله همین ظاهر و اندام بود که داشتن اندام خوب فیت از گذشته بوده و با خریدن پکیج قانون سلامتی روی خودم کار کدم و به اندامی که میخواستم داشته باشم رسیدم و چیزی بود که در ذهن ناخوداگاهم بود و میدانستم این کاری است که با دست خودم میتانم انجام بدم اما نوع رنگ پوست٬ چشم و سایز دست پا و سینه و چیزای دیگه از دست ما خارج است دیگه نمیتانم کاری کنم هرچند هر ادمی که دوست داره از نظر دیگران تمام معیارهای که مد روز دنیایی است قرار بگیره ولی راه حل چیه. که ازین قبیل من هر ازگاهی کامنت میگرفتم از افراد نزدیکم به داشتن سینه های کوچک و یجورایی با شوخی حرف های میزدن من هم در اوایل با اونا همکاری میکردم تو قسمت اینجور شوخی ها جوابشان میدادم که مثلا به من برنمیخوره و ازین حرفا اما بعدا در ضمیر ناخوادگاهم تاثیر گذاشت ولی بعد هوشمندانه سعی کردم روی این قضیه کار کنم و منطقی تر اول با خودم نشستم حرف زدم و نکات های مثبت و خوشحال کننده ای که من دارم را نشستم نوت برداری کردم دیدم اوووو چقه من جلو هستم از رنگ پوست شفاف و صافی که خدا هدیه داده از سلامتی و پرانرژی که بدنم برخوردار است و از رنگ چشم هایم و تیزبینی چشمم تا بگیر که بخوام لیست کنم زیاد میشه و این نکته سایز سینه در مقابل این همه خوبی هایی که دارم مثل یک خورده سنگ کوچک بین خروار پرهای طاووس بود و من چرا این همه زیبایی را نادیده گرفتم و دارم کبر میکنم از نعمت و خوشی که خدا داده ازو بعد دیگه سعی نکردم جواب کسی بدم و بی اهمیت ازین مسئله میگذاشتم در اوایل که میشنیدم میخلیدم ازار نمیدیدم اما یجورای میخلید ولی تیر خود میاوردم البته توی ذهنم و این کارا نیاز به زمان و تمرین هی تمرین داره بقول استاد که هیچ وقت ازبین نمیره اما فاصله طولانی تر میفته تا اینکه واقعا به تمام معنی در ذهن ناخوداگاه پذیرفته بشه مثلا همین نفس کشیدن و درست کار کردن شم بویایی مان و از بس این امر عادی شده که در ذهن ما خطور نمیکنه و میگیم این یک چیز عادی شده پس از همون مسئله ای که فکر میکنی اذیت میشی اینقدر تمرین کنیم با خودمان تا مثل همین نفس کشیدن یک چیز عادی بشه.

اینجا متودهای تمرین کردن و چه قسم برخورد کنم با دیگران در پایین نوت میزارم که شاید کمکی برای شما و دیگر دوستان باشه؛

به شوخی ویدیوهای فان که سینه کوچک داشتن میفرستادن برام؛ عکس العمل من فقط میدیدم و گذر میکردم

ایی چه سینه های کوچکی داری اگه تمرین ورزشی کنی شاید بزرگ بشه: جواب من؛ این موضوع چه ربطی به تو داره ایا داشتن رنگ تیره پوستی تو تاثیری به روابط من میزاره !

اگه شخص مقابل جواب قانع کننده داد و از حرفش برگشت دیگه ادامه نمیدم و یاداوری نمیکنم اما اگه باز یجورایی توجیه میکنه با مدل های مختلف من خودم مصروف مسازم و بحث تبدیل میکنم به جای دیگه میبرم مثلا میپرسم راستی ازون فلانی یا کاری پیش امده خبر داری چنین چیزش ده و بحث عوض میکنم.

دوباره جایی محفلی لباس ام زیبا است و این موضوع ذکر میکنه از دیگه نوع چقه خوش اندامی اما حیف که … من دوباره با لبخند ذوق میکنم و اهمیت نمیدم به موضوع اخر و از اندام و رنگ لباسی که به تن ام میزیبه شوق میکنم و پررنگ میکنم وقتی چند بار به صورت اگاهانه و تمرینی بلند فکر کنی و یاداوری کنی که اول ذهن خودت را بعد ذهن مقابل به سمت چیزای دیگه سوق بدی به مرور زمان این موضوع کمرنگ میشه.

زمانی تو به این مسئله غلبه میکنی بقول استاد از بازخوردی که میگیری متوجه میشی که در مسیر درست هستی و کارخانگی ات درست انجام دادی وقتی حل کنی نه تنها خوش میشی بلکه اعتماد به نفس بیشتری میگیری برای حل کردن موضوعات اخلاقی و رفتاری دیگری!

من از همینجا یکبار دیگه از استاد عزیز با تمام وجود و پر از عشق تشکری میکنم که خالصانه حرف های عالی و بکار یاداوری میکنن هرچند اینقدر این چیزا را از قبل خوانده بودیم و شنیده بودیم اما از دهن استاد که بیرون میزنه با جان دل تو وجود هر مخاطب میشینه که برای من همینطور بوده!

مرسی استاد عزیز و مرسی فاران عزیز از خواندن کامنت شما یک تلنگر شد برام و یک حس برانگیخته شدن به نوشتن کامنت که من در این قسمت کمی ضعیف تر از بقیه عمل میکنم.