شیوه مدیریت انتقادات

بسم الله الرحمن الرحیم

+چرا من از انتقاد خوشم نمیاد؟

_چون میترسم افراد من رو با واقعیت خودم رو به رو کنند،چون خودم نگرش درستی درباره خودم ندارم،چون خودم رو باور نکردم ویژگی های مثبت رو به خودم یاد آوری نکردم

_چون ارزشمند بودنم را به عوامل بیرونی میدونم

_ چون محتاج تایید طلبی هستم

_ چون باورهای درستی ندارم

_ چون بابام همیشه بهم میگفت طلا که پاکه منتش چه به خاکه اگه تو آدم درستی باشه کسی غلط میکنه به تو انتقاد کنه

_ چون من باید یه آدم بی عیبی میبودم که دائم در نظر دیگران مورد تایید باشم

_ چون کرم از خوده درخته

_ چون من باید به کمال برسم،چون من باید مثل حضرت فاطمه مثل فلان دختر فامیل فلانی وفلان باشم

_چون اگه کسی ازم انتقاد کنه مهم نیست سازنده هست یا نه مهم نیست تخریب کردن شخصیت باشه یا نه من باید یه جوری باشم یه جوری عروسک خیمه شب بازی باشم که همیشه مورد تایید پدر ومادرم فامیل و همسایه وفلان و فلانی باشم

_ چون نباید برا خودمون ،معیارهای خودمون زندگی کنیم بلکم باید برای دیگران زندگی کنیم

_ چون اولویت خودمون نبودیم فلانی پیش خودش چه فکری میکنه بودیم

_ چون حدومرزی نداشتیم و همیشه سرمون کج باشه جلو همه که عه ما نمیخوایم دهن به دهن بشیم ما میخوایم گذشت کنیم،چون هیچ موقع حد ومرزهامون را با محبت وصفا نگفتیم

………………….

و خدانکنه حتی کسی انتقاد سازنده بکنه ازم یه خشمی میاد بالا که ببین تو کافی نیستی،ببین این میخواد بگه تو عیب داری تو سلیقه نداری

…………………

اما منطق هایی که در این فایل برای ذهنم ایجاد شد:

_ روزانه کارهایی که میکنی و نیت هایی که پشت اعمالت داری رو بهش آگاه باش ، تو در مسیر درست باش دیگه نگرانِ تایید دیگران نباش تو باید خودت رو باور داشته باشی تو باید خودت به اعمالت حس خوبی داشته باشی گذشته هرطور که میخواد باشه گذشته هر تجربه ای که میخوای کسب کرده باشی تو الان سمانه جدید با نگرش جدید با باورهای درستی ( به احساسات رجوع کن)

_نکات مثبت دیگران رو مرور کن،نکات مثبت در رفتار دیگران رو مرور کن آرام باش ذهن من تو با پیدا کردن نکات منفی در دیگران نمیتونی جلوی هیچ اتفاقی رو بگیری عزیزجان نمیخواد پیش بینی کنی در لحظه باش گذشته هر طور که میخواد باشه تو میتونی انرژی ها رو تغییر بدی و جهت بدی با ذهنیت درست

_ذهنیت درستی از انسان ها داشته باش

آدم ها رو بانکات منفی که ذهن می‌گوید باور نکن

قضاوتشان نکن تا وقتی انتقاد سازنده ای هم میگند نخواهی بری تو لاک دفاعی چرا میری توی لاک دفاعی چون ذهنیت درستی از شون داری چون اونطور که هستند باورشون نکردی و جهان هم به تو اثبات میکنه تو درست فکر میکنی و روی منفی انسان ها رو برانگیخته میکنی+قدم بعدی بعد از ذهنیت مثبت درباره انسان این هست که واکنش مناسبی داشته باشی بپذیری ،آرام باشی،احترام بگذاری،نیازی به اثبات کردن خودم نیشت چون من باید خودم رو باور کرده باشم چون نگاه دیگران درباره من آث چندانی در شخصیتم نداره این واکنش من به اوضاع هست که همه چی رو رقم میزنه واکنش من از کجا نشات میگیره از ذهنیتم از باورهام

همیشه انتقاداتی باهاش روبه رو هستم آن هم از طرف رابطه عاطفیم و دائم تکرار و تکرار میشه و همیشه سازنده هست و اما من به خاطر باورهای نامناسبم رفتارهای نامناسبی دارم و در نتیجه جهان اینقدر این موضوع رو برام تکرار میکنه تا من درس درستی بگیرم

خدایا صدها بار ازت سپاسگزارم

استاد هزاران بار ازت سپاسگزارم به خاطر این آگاهی های ناب و اصل