نحوه برخورد با الگوهای تکرار شونده دیگران

به نام خداوند بخشاینده

سلام به همه دوستان عزیز

در مورد الگوهای تکرارشونده دیگران،همه ما بصورت ذاتی توانایی تشخیصش رو داریم اما میزان خلوص و صلح درونیمون تعیین میکنه چه نوع رفتاری در این مواقع بروز بدیم.

هرچی سنمون کمتر باشه بهتر میتونیم مدیریت کنیم؛ من از بچگی روی رفتارهای تکراری و آزاردهنده بقیه حساس بودم ؛

تو مدرسه دوستی داشتم که خیلی دوسم داشت همیشه حواسش بهم بود و به طرق مختلف بهم محبت میکرد مثلا خوراکی میخرید تو بازیا همراهم بود کلاس دوم ابتدایی بودم و اون دختر پنجم یا چهارم بود اما رفتاری داشت که همه رو حتی منو بخاطر ظاهر و خانواده و …..مسخره میکرد و تیکه مینداخت که خیلی این کارش اذیتم میکرد برای همین ازش دوری کردم کم محلی کردم تا اینکه خسته شد و ازم برید.

و مثالهای دیگه ای از بچگی یادمه که خیلی راحت روابط آزاردهنده رو کات میکردم چون با درونم هماهنگتر بودم حتی روابط فامیلی رو خیلی راحت میتونستم کات کنم .

هرچه بزرگتر شدم با این رفتارم، از طرف دیگران به خودخواهی و مغرور بودن محکوم میشدم و برای اینکه نشون بدم نه من خودخواه و مغرور نیستم،علارغم میل باطنیم تو رابطه های سمی میموندم تا طرف مقابل قضاوتم نکنه! تا مثلا کمک کنم به تغییر و اصلاح فرد مقابل!

و خب هربار بخاطر مهم شدن حرف دیگران، از هماهنگی با خودم بیشتر فاصله گرفتم .

اما تو چند سال اخیر از وقتی با مباحث موفقیت آشنا شدم در رابطه ها یادگرفته بودم مدیریت کنم مثلا هربار رفتاری تکراریو آزاردهنده میدیدم به جای اینکه به یکباره کات کنم؛تصمیم میگرفتم اهمیت فرد رو توی ذهنم کم و کمتر کنم تا جاییکه که دیگه تمام توقعاتم از طرف مقابل صفر میشد و حساسیتم ازبین میرفت.

و من به عینه دیدم هرچه توقعم از فرد مقابل کمتر میشد آرامش و لذتی که از رابطه میبردم بیشتر میشد!

و این قسمت قشنگ ماجرا بود.

الان خیلی دوست دارم با آموزش های استاد مخصوصا در روابط بیشتر و بهتر تجربه ش کنم یعنی صلح درونیم بیشتر بشه

لذت میبرم وقتی فردی رو میبینم که درونش اونقدرا آرومه که هیچ رفتاری آزارش نمیده به چیزی حساس نیست و کلا در صلح قرار داره این افراد مثل دریا هستند که پرتاب هزاران سنگ ریزه به سمتشون متلاطمشون نمیکنه.

ضعفی که من توی روابط دارم بزرگ کردن افراده ،روی افراد خیلی حساب میکنم فرقی نداره چه رابطه ای باشه درهرصورت فرد مقابل برای من بت میشه و خب در اینمواقع توقع یسری کارا و رفتارا رو ندارم با اینکه چندبار ازاین مورد ضربه روحی خوردم اما برای من تبدیل به یک الگوی تکراری شده.

یعنی در ابتدای هر رابطه ای که هنوز از فرد مقابل شناختی ندارم اون فرد به شدت برای من بزرگه !

باید خیلی تلاش کنم تا به بچگی برگردم روزایی که نه حرف کسی برام مهم بود نه نگران قضاوت شدن بودم

زمانیکه بزرگترین دغدغه ام داشتن حس خوب بود

زمانیکه از هر چیزی برای شادی و بازی استفاده میکردم

زمانیکه دنیارو خیلی آسون میگذروندم

خدایا چیشد که اینقدر از اون روزای قشنگ فاصله گرفتم؟

توی این دوسه روزه که بیشتر مشغول کنکاش درونم بودم به خیلی از حساسیتها رسیدم و بزرگترین شکرگزاریم این بود که خدایا شکرت هنوز ازدواج نکردم!!

ازدواج‌نعمتیه از طرف خداوند اما من خیلی از شرایط فعلیم خوشحالم .

که با این همه حساسیت و الگو و اعتمادبنفس پایین چقد خوب شد که تا الان ازدواج نکردم

قطعا اگر ازدواج میکردم فردی تو زندگیم میومد که نشوندهنده ی درون خودم باشه و من میدونم درونم چه غوغاییه!!! و حتما اذیت میشدم

اما الان میتونم تمام تمرکز و انرژیمو خرج هماهنگی برای درون خودم کنم و ورژن بهتری از خودم ارائه بدم .

خدایا هدایتم کن من واقعا تسلیمم.

ممنونم استاد عزیزم تمام محصولات شما محتوای بسیار ارزشمندی داره.