نحوه برخورد با الگوهای تکرار شونده دیگران

سلام استاد عزیزم. استاد هرچه بیشتر میگذره فایل های جدیدتون رو میبینم بخدا قدردان تر و سپاسگزارتر میشم جوری شده موقع شنیدن اش استپ میزنم میخوام جیغ بزنم همش قربون تون میرم قربون خدام میرم.این دوره تون رو ک بگیرم ک سر ب کوه و بیابان میزنم.هر وقت موقعش شد هدایت میشم به راحتی. من اگر مَردم با همین فایل های هدیه تون باورهامو تغییر بدم. استاد کجا من این تجارب خالصصصصص رو میتونم دریافت کنم.کی ب من این حرف هارو به این واضحی میتونه بگه؟پیر مغان هم نمیتونسته و نخواهد گفت :)))). خدارو صدهزار مرتبه شکر ک هدایت شدم ب سایت تون. صراط مستقیم من اینجاست تا ابد و پایدار.

از تجریباتم بخوام بگم من تابحال از کسی اون حرف دیگه قول میدم و تکرار نمیشه رو نشنیدم ولی پترن هایی دارم ک با دیدن این فایل یادشون افتادم.

اولین مورد قرض دادن بود به پدر و به موقع پرداخت نکردن. 2 بار 3 بار دیر شد اوکی. بعد ک از شما شنیدم گفتین وقتی قرض بده ک بگی باشه اگرهم پس نداد مشکلی نداره و ضرر مالی ب من نمیرسه.بعدش من قطع کردم این پترن رو و به خودم گفتم اگرهم بدم از درصد انفاقم کم میکنم در اون حد فقط کمکش خواهم کرد. با اینکه مادرم سرزنشم میکرد و بهم عذاب وجدان میداد ولی من توجهی نمیکردم.چون می دیدم با قرض دادن آرامش ذهنی خودم رو می گرفتم و ذهنم خیلی درگیر کی پس دادنش میشد و حتی روی رابطه ام با پدرم تاثیر میذاشت و اون عشق و احترامی ک باید رو نمیتونستم بزارم و از درون خودسرزنشی میکردم ک چرا رفتار درستی ندارم.

بعد ک قطعش کردم و دلسوزی نکردم براش دیدم دیگه پدرم از من درخواست نمیکنه و احترام و عشقم نسبت بهش بیشتر میشه. یعنی اگر تو توی ذهنت رفتارت رو اشتباه ندونی و خودسرزنشی نکنی، افراد هم به رفتارهای تو ارزش میدن و اونا رو زشت نمی دونن.

( منظورم رفتارهایی ک از روی توحید باشه، اینکه خدایی نکنی برای کسی و بگی هرکسی خدایی داره و من منجی کسی نمیتونم بشم)

این نجوا هم میومد سراغم : بالاخره محتاجش ک میشی اون وقت با چه رویی میخوای ازش قرض کنی پدرته داره خرجت رو میده. و این رو هم خنثی میکردم با این طرز فکر ک خدای من روزی رسانه نه پدرم و من قدردان شون هستم و روز مبادایی وجود نداره اگرهم مسئله ای پیش بیاد خداوند همزمانی هاو دست هاش رو به کمکم میاره.

دومین مورد توی شرکت قبلی ک کار میکردم حدود 3 سال بود ک یک همکاری داشتیم و ایشون مسئولیت پذیر نبود و دروغ میگفت و یه سری رفتار نامناسب دیگه. حالا مدیرعامل ما چه دیدی داشت اینکه نه من هیچ کس رو اخراج نمیکنم و هرکی تاحالا رفته خودش رفته ولی هر روز تذکر هی سوال پیچ کردن و دوربین گذاشتن و چک کردن و حتی یکی از آشنایان شون رو استخدام کردن دقیقا به عنوان دوربین مداربسته خخخخ. یعنی انقدر دردسر و عصاب خوردکنی. بعد من ب خودم میگفتم بابا مگه آدم قطعه انقدر انرژی میبره ازت انقدر اذیت میکنی خودتو. و اتفاقا این محدودیت های جدید و سخت گیری باعث شده بود روی کارمندای خوب دیگه ک مسئولیت پذیر بودن تاثیر بد بزاره و فضا یک جوری منزجر کننده بشه و خودش باعث شده بود کلی کارمندای خوب رو از دست بده فقط و فقط بخاطر نگه داشتن اون کارمند.و منی ک بیرون گود می دیدم قانون رو و میگفتم ک خودش میخواد پس به هیچ وجه ب من مربوط نیست و اصلا دخالتی در کار هیچ کدوم شون نمیکردم.

استاد اون حرفی ک زدین گیر دادن باعث تکرار اون رفتار بد میشه من خودم اینو تجربه کردم در مورد خواهر کوچکم، حدود 14 ساله و تقریبا بچه های این سن شلخته و سرشون تو اینستا و حرف گوش نکن یه جورایی هستن. و من یه مدته دیگه به هیچ وجه نگرانش نیستم و باهاش سر هیچ چیزی بحث نمیکنم اگر وسیله هاش رو خراب کنه اگر قدردان نباشه و… و من اعراض رو در پیش گرفتم و می بینم ک داره کم کم تغییر میکنه و نسبت ب من احترام بیشتری میزاره و حرفام روش تاثیر بیشتری داره.ولی متاسفانه مادرم ک قوانین رو نمیدونه هر روز برای خودش اعصاب خوردکنی راه میندازه. چون واقعا ب این جمله ایمان دارم باهرچه بجنگی ماندگار ترش میکنی و میگم کسی ک در مدار نباشه با حرف و نصیحت تغییر نمیکنه بعدها ک سرش بخوره ب سنگ خودش درس هاش رو میگیره. خودش اگر بخواهد میتونه زندگی اش رو تغییر بده.

_در مورد شرکت هایی هم ک گفتین مثلا حقوق سرموقع نمیدن. تجربه ام رو میگم تا هرکس هدایت شد استفاده کنه. من خوشبختانه همیشه هرجا رفتم سر ماه دریافت کردم و اگرم می دیدم ک اون مدیرعامل سروقت نمیده به هیچ عنوان نمی موندم و همیشه میگفتم روزی من ک فقط اینجا نیست مگر فقط این یه شرکته و به حرفایی ک بقیه میگفتن کار نیست و همه جا اینجوری توجهی نمیکردم و میگفتم این حق منه ک در ازای کارم به موقع حقوقم رو دریافت کنم من نباید التماس کنم ک بهم حقوق بدین اگر جایی قدر من رو ندونن من اونجا نمی مونم چون من برای سرمایه های درونی ام ارزش قائل میشم.

مورد دیگه قبلا من نقش مادر اون دختر خانم رو داشتم برای خانواده و اطرافیانم. بعد از یه جا ب بعد دیدم نصیحت هایی ک ب مادرم میکنم هیچ فایده ای نداره اون از درون احساس لیاقت و ارزشمندی نمیکنه و می دیدم دوباره تکرار میکنه رفتارش رو و به حال خودش گذاشتمش. یا در مورد پدرم دیدم هرچی ایده میدم میگم قرض نگیر شجاع باش حقتو بگیر و … گوش نمیده بعد گفتم خدانگه دار دیگه اصلا در مورد کارهاش حتی سوال نمیکنم چیکارا میکنی و اینا.

نتیجه: من توقع ام رو از افراد میبرم( چه مالی چه عاطفی) و توحیدی رفتار میکنم ( برای کسی خدایی نمیکنم و دلسوزی نمیکنم) . و سنگ صبور و شنونده گله و شکایت های حتی مادرم هم نیستم.یک انسان قوی ک فقط و فقط خودش مهمه وقتش مهمه، ثروتش مهمه، ورودی هایی ک میشنوه مهمه و اینطوره ‌که ب موفقیت و آرامش ذهنی میرسه. چرا من انقدر آرامم حتی از خیلی از اطرافیان باتجربه ام؟( با شنیدن این فایل مصمم تر ادامه میدم) چون من از اول کاری ب کار هیییچ کس نداشتم همیشه میگم این رفتار این کار ب تو آسیبی میزنه ؟ پس به تو مربوط نیست حتی نیاز نیست در موردش فکر هم بکنی چه برسه نظر بدی.

بچسبیم ب زندگی خودمون به رشد خودمون. انرژی مونو فقط برای خودمون خرج کنیم. خسیس باشیم در مورد انرژی و ورودی هامون.

استاد سپاسگزارممممممم