نحوه برخورد با الگوهای تکرار شونده دیگران

ببخشید که بی مقدمه مینویسم…

…..

1….فهمیده‌ام که من باید بعضی چیزا رو از هم تفکیک کنم و به هم ربطشون ندم تا آزاد بشم

مثلا وقتی به این رسیدم که نباید جلوی چشم بعضی افراد باشم، چون عادت دارن که برام کار درست کنن و هِی دستور میدن و دست خودشون نیست…

نباید دلم براشون بسوزه و چون ممکنه از عزیزان من باشن، طبق معمول همیشه عذاب وژدان بگیرم که کمکشون نمیکنم

مگه وقتایی که من نیستم چیکار میکنن؟

من باید حتی گاهی الکی به افرادی که چنین عادتهایی دارن نشون بدم که مشغله دارم و سرم شلوغه. وگرنه برام کار درست میکنن و منو درگیر مسائل خودشون میکنن. خیلی عجیبه که چرا اینجوری اند! شاید برای جلب توجه یا به هر دلیل دیگه‌ای که اصلا نمیتونم درک کنم،

من خطا نمیکنم که خودمو نجات میدم و از جلو چشمشون میرم کنار

چون اونا جنبه ندارن

2.یاد یه مدل رفتاری پیچیده و عجیب افتادم

که بعضی از خانم ها انجامش میدن

مسلماً ممکنه برعکسش هم باشه و آقایون هم این کار رو بکنن

دقت کردین که توی روابط خصوصیِ بعضی پارتنرها، ارتباط رختخوابی خیلی از حد میگذره؟

شاید شنیده باشین که گاهی خستگی آور میشه و یکی از طرفین مدام در میره و شاید فرار بکنه از خلوت دونفره!

من متوجه شدم که ناخودآگاه، گاهی… (مثلا خانمِ رابطه) میگه که من خودمم اینهمه نیاز جنسی ندارم ها، ولی چون پارتنر یا شوهر من فقط توی اون لحظه هست که تمام حواس و توجهش به منه و فقط توی اون چند دقیقه‌ای که مشغول معاشقه میشه گوشیش رو میذاره کنار یا خاموش میکنه، من هم همش یه کاری میکنم که کارمون به اتاق خواب و همخوابی بکشه تا از اون چند ثانیه و چند دقیقه توجه کاملش به من… سیراب بشم

درواقع این تنها کَلَکی هست که ذهن ناخودآگاهش میزنه بهش تا حس کنه طرفش تنها با اونه!

3.یه همخونه داشتم توی دوره دانشجویی

یه بار موقع امتحانا، باهم قرار گذاشتیم که یه جوری تقسیم کار کنیم تا هرکدوممون این فرصت رو پیدا بکنه که یک روز کامل از پای کتابا و لبتاپش بلند نشه

و مثلا یه روز تمیزکاری و پخت و پز و شستن ظرفا با من باشه، و دیگری دست به سیاه و سفید نزنه،

فرداش برعکسش کنیم…

وقتی که رفتیم تو اجرا، من کاملاً تونستم وفادار بمونم به این حرف و اصلا توقعی هم نداشتم تا اون پاشه و مثلا بعد از غذا توی جمع کردن سفره حتی کمک کنه…

اما!

اون

روزایی که نوبتش بود

یه هو میدیدی یه چاقو و چندتا سیب زمینی آورده کنار دست من و میگه همونجور که پای لبتابی و داری کاراتو میکنی لطفا اینا رو هم پوست کن برای سرخ کردن میخوام

یه بار مثلا بعد از غذا که سفره رو جمع کرد صدام کرد بیا تو آشپزخونه ظرفا رو باهم بشوریم

…. یا جارو دستی رو آورد عصرش گفت همونجور که کتابتو میخونی فرش رو هم جارو بزن!!

یا شب ها اگه یادش میومد نون و یا گوجه نداریم به زور ممکن بود بلندم کنه که پاشو بریم سرکوچه چیزی بخریم… تو خونه موادغذایی لازم داریم و من میترسم تنها برم

….. خیلی شاکی میشدم

گاهی میگفتم چرا اینکارو میکنی خب؟!

مگه قرار نذاشتیم کاری به هم نداشته باشیم؟

بذار تمرکز کنم رو کارم خب!

میگفت… خب من احساس تنهایی میکنم

باید حتما وقتی تو آشپزخونه هستم یکی دیگه هم کنارم باشه وگرنه حس بدی به من دست میده!

…

این رفتارا براتون آشنا نیست؟

خیلی از مامانا هستن که الکی با زیاد مهمونی دادن، یا با کار درست کردن و مهم جلوه دادن کارها، از بقیه میخوان مشارکت بگیرن

این یک بهونه و ترفنده

تکرار هم میشه

و از این روش استفاده میکنن تا از تنهایی در بیان

که حس نکنن شما تَرکشون کردین

4.خیلیها هستن که وقتی میخوان برن بیرون و مثلا بازار… همش دنبال یه نفر میگردن و وقتش رو میگیرن تا تنها نرن

ما نباید احساس عذاب وجدان کنیم وقتی زمان و خودمون رو نجات میدیم از دستشون و محکم میگیم «نه» نمیام

5.یه جا کار میکردم که سرپرستم خانمی بود دوسه سال از من کوچیکتر و به طور عجیبی مغلطه میکرد

خودش هم شاید حواسش نبود

ولی هربار پروژه مهمی داشتیم، یه هو میومد و میگفت باید همه جا رو تمیز کنیم… یا تغییر دکور بدیم

یه کاری میکرد تا کل روزمون خسته بشیم و درگیر اون مرتب سازیهای به زعم اون مهم بشیم و به کار اصلیمون نپردازیم

جرأت اعتراض و نافرمانی هم نداشتیم

بعد که کار عقب میفتاد، تقصیر رو مینداخت گردن ما و دیگران و میگفت چرا بموقع کار رو تموم نکردین!

6.توی کتابِ «راه هنرمند» یه عالمه ازین مغلطه های ذهنی و فردی و حتی پیچیده و شخصی رو معرفی میکنه

که شناختشون خیلی میتونه بهمون کمک کنه

ماها هم خودمون هرموقع دیگری ما رو مشغول نمیکنه، ممکنه خودمون مغلطه کنیم تا از انجام کارهای مهم خودمون فرار کنیم!

حواسمون باشه

7.یه جمله معروفی بود تو این مایه ها که میگفت

زودتر برای خودت و ساعتهات برنامه‌ریزی کن وگرنه دیگران برای ساعتها و روزهات برنامه‌ریزی خواهند کرد

خودتو درگیر کارهای خودت کن

پیش از این که دیگران تو رو مشغول کارای خودشون کنن

8….یه سری ازین شلوغ بازیها و رد گم کنی های ذهنی و بازیها خیلی پیچیده ست

و جالبه!

خانمهایی رو میشناسم که تعداد دفعات وعده‌های غذایی که میارن سرمیز و همه رو صدا میکنن تا دور هم باشن زیادتر از حد معموله و یکسره هم تو آشپزخونه هستن و الکی برا خودشون کار درست میکنن تا بگن ما خیییلی کارای مهم و خسته کننده ای انجام میدیم

و شاید برای جلب توجه

یا فرار از اینکه کسی ازشون توقع داشته باشه تا برن بیرون کار کنن و پول دربیارن

یا برای فرار از درس خوندن

و خیلی چیزای دیگه

الکی کارای خونه رو برا خودشون پرزحمت تر و بیشتر میکنن

مثلا ماشین ظرفشویی دارن ولی با دست ظرف میشورن

میتونن پیاز سرخ شده آماده بگیرن و حتی به طرف بگن بطور سفارشی با روغن زیتون یا کنجد پیاز رو سرخ کن و بر بهداشتش هم نظارت کنن… اما زمان زیادی رو صرف خرید و خرد کردن و سرخ کردن پیاز میکنن خودشون و خسته میکنن خودشونو

شاید برای اینکه هیچ وقت فرصت ورزش کردن نداشته باشن و هرکی گفت چرا به خودت نمیرسی بگن من این همه کار دارم! نمیتونم!

گاهی حدس میزنم حتی برای جلب دلسوزی

یا برای رفتن توی قالب قربانی این کارو میکنن

… خیلیها هستن که بچه معلول یا بیمار و سالمندی رو در خونه دارن و به بهانه چیزهای اعتقادی میگن دلمون نمیاد بذاریمشون بهزیستی و مراکز مراقبتی

و خودشون رو گرفتار میکنن

و میرن تو حس قربانی و میگن به خاطر فلانی، سفر نمیتونم برم… سر کار نمیتونم برم… وقت ندارم به خودم برسم ووو

9.امروز با مامانم رفته بودم پنج شنبه بازار

یه پیرزنی تو آفتاب داغ اومده بود کنار چند نفر دیگه دستفروشی کنه و داشت هلاک میشد

به مامانم گفتم

ببین چقدر توی قالب قربانی رفتن خطرناکه!

گفت چرا

گفتم ببین که حتی قوّه خلاقیت آدمو از آدم میگیره

من اگه بجای این پیرزن بودم، و با خودم مدام میگفتم که قربانی این وضعیت نیستم

ممکن بود برم از میوه فروش بغلی، اون جعبه های خالیش رو امانت بگیرم و برای خودم دوتا طرفم دیوار میچیدم و بعدش یه پارچه یا مقوا میذاشتم بالاش بعنوان سایه بون… تا انقدر اذیت نشم!

تازه

اگر از دیگران درخواست کمک میکرد شاید یه خَیّری براش سایه بون رایگان و درست حسابی هم میزد

… ولی این ترحّم جویی همیشه کار دست آدم میده

و درواقع اینجاست که به وضوح میتونی ببینی

کسی به اون پیرزن ظلم نکرده و خودش به خودش ظلم کرده

ما آزادیهاش رو نگرفتیم

خودش آزادیهاش رو محدود کرده

دنیا پر از امکانه

ولی اون امکانها رو نمیبینه

… به مامانم گفتم نگاه کن! اونطرف تر حتی یه دیواره که سایه داره… اگر طرف به خودش میگفت که من مجبور نیستم تو آفتاب بشینم، شاید این دیوار و سایه رو میدید

ولی وقتی به خودمون میگیم که وااای! چقدر من بدبختم! من محکومم به نشستن در آفتاب و زجر کشیدن…

دیگه هیچ امکاناتی رو نمیبینیم

یکی از موانعی که توی ذهن و زندگی بعضی از ماها هست برای پولدار شدن اینه که افرادی یا حداقل یکی رو در نزدیکانمون داریم که میترسیم ازمون پول بگیره.

مثلا ممکنه همسرتون باشه یا پدر و مادرتون یا دوست یا خواهر و برادری که هربار متوجه شدن شما یه ذره پول دستتون اومده یا به بهونه ای ازتون قرض کردن، یا با کمال پررویی توقعاتشون رو باهاتون مطرح کردند و مثلا ازتون خواستند تا وسیله‌ای که لازم دارن یا هدایایی براشون بخرید، یا حتی مثلا مثل اون فردی که من همیشه باهاش درگیر بودم و هستم، با ترفندهای عجیب و غریب، بالاخره یه جوری ازتون میکشه! طوری که شاید خودتون هم دیر متوجه بشید که چی شد.

(حتی یه دوستی دارم که میگه مرد اگه پولدار بشه میره پولاشو خرج یه زن دیگه میکنه برای همین هرماه به شوهرم الکی میگم  یه وسیله خونه خراب شده و باید یه چیز جدید بگیریم که حداقل اینجوری پولاشو تو زندگی خودمون خرج کنه و نره زن دوم بگیره)

من چندساله دارم روی چالشم با همون یه نفر خاص کار میکنم و کار بسیار مشکلیه ولی امروز متوجه شدم که چقددددررر موفق بودم و میتونم موفق تر هم بشم. خدا رو شکر.

برای همین دوست داشتم برای شما هم تعریف بکنم تا اینو درستش کنید و برید بسمت پولدار شدن.

اینجور آدمها چندتا باور دارن که برای دفاع یا برخورد باید اونا رو بشناسید تا طبق اون بتونید حدس بزنید پشت فلان حرف و درخواستش چیه. اینطوری دیگه واکنش شما به اون فرد نامحترمانه نخواهد بود و دعوا و قهری هم پیش نخواهد اومد و شما فقط مرز خودتون رو حفظ میکنید.

مثلا اگر خوب متوجه شده باشید، احتمالاً گاهی اون فرد فکر میکنه که شما عُرضه ندارید از پولاتون خوب مراقبت کنید و ممکنه ولخرجی کنید و در راه چیزهایی مصرفش کنید که اولویت نداره، ولی اون بهتر میدونه چی واجب تر و مهمتره و ا. لویت داره (وشاید به خاطر این باشه که متوجه تغییر شما نیست و بخصوص اگر شما در گذشته تجربه از دست دادن پول داشتید، اون فکر میکنه که دوباره قراره پولتون رو از دست بدید)، بنابراین به محض اینکه فهمیدین طرف قصدش خیره، به جای خشمگین شدن و به جای اینکه سرش داد بزنید و بگید: لطفاً تو برای پولای من برنامه نریز، و به جای اینکه فکر بکنید اون داره طمع میکنه، یا حرص میزنه برای مال و اموال شما….. ، یه ذره آروم باشید و اول به خودتون محکم بگید که:  «من عرضه اینو دارم که خودم از پولام خوب مراقبت کنم و مواظبم از دستشون ندم» _ اونوقت که این باور در درون خودتون اول نشست و محکم شد، بعدش خیلی آرام و محترمانه سعی کنید طرف مقابل رو درک کرده و باهاش صحبت کنید و (خیالش رو راحت کنید که شما خودتون از پسش برمیاین به درستی و به کمک اون نیاز ندارید که بخواد دیگری براتون پولاتون رو نگه داره) مثلا بگید فلانی جان، خیالت راحت باشه من برای اون پول برنامه‌های خوبی ریختم و مواظبم بیخودی خرج نشه و میخوام سرمایه‌گذاری کنم و اینا…

یعنی از کلماتی استفاده کنید که اون دوست داره بشنوه و خیالش رو راحت میکنه… و باعث میشه شما رو باور کنه و به لیاقت شما ایمان بیاره… یعنی قشنگ بهش چندبار بگین… هی تکرار کنید که من خودم حواسم هست پولام الکی خرج نشه، خیالت راحت باشه

… دیدین این مغازه دارا وقتی شما شک دارین واسه خرید، چجوری بهتون جنس می‌فروشند؟ مثلا میگن:  خانم خیااااالت راحت باشه این جنس حرف نداره، من برای خواهر و مادر خودمم بردم راضی بودن…

خودتو اینجوری تو ذهن طرفت محکم و با عرضه جلوه بده

و دیگه هم لازم نیست نگران این باشی که الان اگه فلان جوابو بدم باز بدش میاد بعد قهر میکنه بعد باز باید برم منت کشی و بعد باز آخرشم باید اون پولو بهش بدم… اَه… پس بذار همین اول تسلیم بشم و بدم پوله رو… بدم بره… که فقط خفه بشه و دست از سرم برداره!

نه!

این دفعه دیگه تسلیم نشو

و پولاتو حفظ کن و وا نده

ولی محترمانه باهاش مرز بندی کن و آب پس نده!

اگرم حرفات کار نکرد در ابتدا… ولش کن

بذار فکر کنن خسیس شدی

بذار هرحرف و تیکه و کنایه ای میخوان بزنن

تو پولاتو حفظ کن و خودت ازشون مراقبت کن

قشنگ وقت بذار و تصمیم بگیر برای قرون به قرونش…

به قولی همه تخم مرغات رو هم توی یک سبد نذار که خدایی نکرده اگه سبد افتاد همه پولات یکجا از بین نرن

یعنی همشون رو نرو بذار بانک یا همه رو طلا نکن، کمی طلا، کمی دلار و ارزهای مختلف، کمی وسیله و خونه و ماشین، کمی فلان کمی بانک… خودت برنامه بچین….

.

دیگه اینکه مبلغ حقوق و درآمدت رو کامل به دیگران اعلام نکن

کمتر بگو یا بگو خدا رو شکر در حدی که زندگیم بگذره هست. عدد نگو!

جوابهای آماده پیدا کن که هروقت کسی ازت پرسید درآمدت چفدره، بدون اینکه طرف رو با بی احترامی ضایع کنی یه کاری کنی که دیگه یا نپرسه یا به هدفش نرسه… چون بعضی ها روی پول تو برنامه ریزی میکنن

مثلا یه همکاری من دارم فضوله… چند وقت پیش میگفت فلان چیزو بخر و هی اصرار میکرد، از دهنم درومد که بابا پولشو ندارم هنوز، انقدر نگو.

بعدش گفت تو که فلان قدر حقوقته، فقط هم یک سومش رو پول اجاره خونه میدی، پس بقیه شو چیکار میکنی؟!

…. این حرف شوکه کننده رو همتون بارها از افراد نزدیکتون شنیدید و صداهای درونی شده شبیه به این هم زیاد دارین نه؟

که هرموقع پول کم میارید حتی خودتون هم با بی انصافی به خودتون میگید چیکار کردی پولاتو؟!

… بعدشم تا چندروز همش فکرتون مشغول جواب پیدا کردن برای این سواله و توجیه کردن اینکه مثلا  خب فلان روز فلان خرج واجب پیش اومد… مجبور شدم بدم وووو

.

متوجه هستین؟ دیگه توضیح بیشتر نمیدم متن طولانی میشه.

.

دیگه اینکه این فکر رو عوض بکنید که مثلا بگید من خونه بزرگ نمیگیرم چون اگه بگیرم، همه میخوان بیان خونه من مهمونی و حوصله مهمونداری ندارم

یا من ماشین نمیگیرم وگرنه همش یا ازم قرض میگیرن یا میگن ما رو برسون فلان جا! من میشم راننده تاکسی مجانی شون

.

درواقع تمرینی که من کردم این بود که

گفتم من میرم خونه دلخواهمو میگیرم (که چندماه پیش اینکارو کردم و خدا هم پولشو معجزه وار رسوند الحمدلله)، بعدش رَوِش برخوردم با آدما رو تغییر دادم

مثلا هرکی خواست بیاد مهمونی یا مسافر که اومد بهشون گفتم شرمنده خیلی دوست داشتم که میتونستم میزبانت باشم ولی واقعا شرایط مهمونداری ندارم، لطفا هم نپرس چرا، اگه بخوای برات هتل معرفی میکنم یا بیرون همو ببینییم… منم مشتاق دیدنت هستم ولی هیچ جوره نمیتونم دعوتت کنم بیای خونم ببخشین.

مهربون گفتم که طرف زیاد ناراحت نشه، هرچند که بازم بعضی ها ناراحت میشن… (ولی به دست چپم! خب چیکار کنم دیگه وقتی شعورش نمیرسه طرف…)

و چون با همه اینطوری کردم، گوش به گوش رسید که فلانی با ماهم همین کار رو کرد… پس بیخیال میشن

.

یا مثلا هرموقع والدینم میگن ایشالا خدا بهت یه عالم پول بده که برای ما هم یه خونه بخری و ما رو ببری سفر فلان جا…

با خنده و محترمانه تصمیم گرفتم بگم که ایشالا خدا به خودت انقدر پول و ثروت بده که خودت چیزایی که دوست داری رو بخری و داشته باشی نه اینکه دیگران برات بخرن

و البته اونها هم باز تکرار میکنن حرفشونو

و منم باز تکرار میکنم جوابمو

تا باور جدید ساخته بشه با تکرار

تو ذهن هردوطرف!

.

یه باور دیگه ای که این افراد دارن و گاهی بمن میگن اینه که  میگن این پولدارا حق ما رو خوردن، باید ازشون بکِشبم…

… که

بدون جنگ و خونریزی و بدون دعوا و خشم باید مثالها و حرفهایی رو در جواب این آدما آماده کنیم که به این برسن، پولدارا حقشونه و لیاقتش رو داشتن که الان دارن

این که چی بگم به هرکی متفاوته

وگاهی با باورهای جدیدی که ما برای خودمون ساختیم میتونه متضاد باشه متاسفانه

ولی فعلا من هنوز تا همینجا فکرم بهش رسیده

که برخلاف اعتقاد درونی خودم،

میام میگم…. نه! فلانی رو ببین چقدر سختی کشید تا به اینجا رسید!… زحمت کشیده… کار کرده… و الانم حقشه

(من در درونم به خودم یادآوری میکنم که لازم نیست برای ثروتمند شدن حتما سختی بکشیم، ولی اون لحظه جوابی که احساس میکنم باور طرفمو میتونه تلطیف کنه رو تحویلش میدم تا گاردش نسبت به پولدارا برداشته بشه کم کم و نخواد انتقام بگیره از ثروتمندا)

…

آقا اصلا میگی که نکنه اون آدمها از من بدشون بیاد و دورم خالی بشه ازشون؟

اوکی… بذار رابطه شون باهات کمرنگ تر بشه

من به تو قوووول صد در صد میدم که دورت پر از آدمهایی میشه که مثل خودت هستن و این قوی شدن رو در تو تقویت میکنن و اونا آدمای باحال تری ان

ببین

همین الانش هم این آدمهای جدید و باحال رو خدا توی زندگیت قرار دادا

ولی تو نمیبینیشون!

چون نگاهت همش به اون آدمهای همیشگی و قدیمیه و هنوز چسبیدی به راضی نگه داشتنشون

بابا!

همین خودش شِرکه! میفهمی؟

تو اونا رو کردی خدای خودت و داری ازونا حساب میبری؟!

متوجه هستی؟

…. دقت بکن که اون آدم درست ها رو خدا خیلی وقته آورده تو مدارت. اونا از تو هیچ توقعی ندارن که براشون خرج بکنی یا سرویس بدی بهشون.

اونا حتی کمکت میکنن کم تر خرج کنی و بیشتر پول جمع کنی

میشه لطفا اونا رو کشف کنی و بیشتر ببینیشون؟

میشه بیشتر با اونا ارتباط داشته باشی به جای ارتباط با اون قدیمی ها؟

میشه یه کم جرأت بکنی و نترسی؟

.

….

ازین مثالها زیاد دارم

امیدوارم بعدا بازم یادم بیاد و بتونم بنویسم

ومیخوام شماها هم لطف بکنید و به من یاد بدین از ترفندهایی که به کار بستین و کار کرده و موفقیت آمیز بوده

و باعث شده موانع ذهنی و بیرونیتون حل بشه

مرسی