مصاحبه با استاد | چگونه وارد مدار خواسته ام شوم

سلام سمیه جان

اشکام رو سرازیر کردی با این کامنتت

چقدر وقتی از درخواست کردنت گفتی یاد خودم افتادم بارها و بارها ازش درخواست کردم رها کردم و انقدر قشنگ حل شده اتفاق افتاده که بعدش میام یه جا با آرامش و حس خوب و با سکوت همه چیز تو ذهنم میشینم با خودم فکر میکنم ببین خدا چیکار کرد

وقتی از جریان کارت هدیه ات گفتی بازهم به یادم اوردی که چقدر توجه به نکات مثبت برام شیرینه حتی اگه خیلی کوچیک باشه و می تونه چه احساس خوبی بهم بده

و وقتی گفتی خداجون منم این خواسته رو دارما بازهم چقدر بهم احساس خوبی داد چون میدونم این خواسته اتفاق میفته و چقدر قشنگه درخواست کردن از خدا با حس توکل ایمان و رهایی.

با هربار درخواست کردنم از خدا یاد حرف استاد میفتم که تو یه فایلی میگن وقتی ما زیاد درخواست میکنیم از خداوند خدا میگه ببینید ببینید این بنده ی منه ها

منو باور کرده قدرت من رو باور کرده و خدا خوشحال میشه ازاینکه زیاد ازش بخوایم

از خدا زیاد بخواید

چند مدتی هست به خودم توجه میکنم و یادآور میشم که ببین در طول روز چقدر راحت درخواست میکنی از خداوند و رها میکنی (که احتمالا اون چیزایی که

برام منطقی تره دیگه )

و این دقیقا همون تمرین ستاره قطبیه

همینقدر ساده است

اینو گفتم چون گاهی فکر میکنم چون تمرینه باید کار خاصی انجام بدم حتما بنویسم حتما اول صبح بنویسم.

و من اینطوری ارتباط برقرار نمی کردم اما فهمیدم اتفاقا دارم انجامش میدم چون من هرلحظه میتونم درخواست کنم

و اتفاقا بیشتر از این ها باید این کار رو کنم وهربار که اتفاق میفتن ایمانم بیشتر میشه برای درخواست های بیشتر

مهم احساس خوبمونه

خلاصه اون قهوه و کارت هدیه و جا پارک نزدیک به شرکت نوش جونت میدونم چقدر احساسش فوق العاده است و خداروشکر که نوشتی و به خودت، من و هزاران نفر دیگه احتمالا کمک کردی (کمک میکنی)

سپاسگزارم که انقدر روان و با عشق برامون نوشتی سمیه جان عزیزم(قلب).