«قوانین ثابت خداوند» را بهتر بشناسیم

سلام به همگی

امروز وقتی که بعد از مدتها دوباره به این فایل گوش دادم. جدای اینکه درک بهتری داشتم،با شنیدن داستان دریافت قلم ایشون، یاد تجربه ی خودم افتادم. دخترم هشت ماهه بود و شیرخشک میخورد، اما به یکباره انتخاب کرد که به جای شیر، آب بخوره و هیچ شیری رو نمیخورد. روز به روز وزنش کمتر میشد و زیر نمودار رشد شد. احوال خوبی نداشتیم و هر سری یک شیر خشک تازه و البته با قیمت نه چندان ارزان رو میخریدیم به امید اینکه دوستش داشته باشه. خودم شیری نداشتم. شنیده بودم خیلی از مادران شیر خودشون رو اهدا میکنند به بانک های شیر در مراکز بهداشتی بزرگ. سرچ کردم و دیدم نزدیکترین جا به ما در بیمارستانی در سن دیه گو بود. ما شهر کوچکی زندگی میکنیم و تا اونجا دو سه ساعت رانندگی بود، روزها و ساعت کاری همسرم طوری بود که نمیتونست بره اونجا مگر اینکه مرخصی بگیره. و از اونجایی که به تازگی از مرخصیه زایمان من برگشته بود سرکار، سخت بود که حتی یک روز رو مرخصی بگیره و ممکن بود کارش رو از دست بده ، خودم هم نمیتونستم این زمان طولانی رو با بچه ای که مدام توی صندلیش بیتابی میکنه و گریه میکنه برم. من در اون زمان توی دلم گفتم خدایا من میخوام به بچم ازین شیرهای مادر بدم که دونیت شده، دلم میخواد راهش نزدیک باشه و بتونیم بریم بگیریم و بیایم و دخترم هم دوستش داشته باشه. چند روز بعد توی اپلیکیشنی که کامیونیتی محله مون بود دیدم یک نفر نوشته «من کلی شیر دارم که توی فریزر مادرم در شهر… نگهداشتم و میخواستم اهدا کنم به بیمارستان سن دیه گو، اما اگر کسی از همسایه ها نیاز داره، میتونه بیاد و بگیره ازم»به چشم هام باور نداشتم! پیام دادم بهش و در کمال ناباوری دیدم درسته و ادرسی که داد بیشتر من رو شگفت زده کرد. دو سه تا خیابون بالاتر از خونه مون بود… با عجله و عشق رفتیم و یک پکیج بزرگ ازشون گرفتیم، همه در بگ های مخصوص این کار مرتب و منظم، به ترتیب تاریخ چیده شده بودند و روی هرکدوم نه تنها تاریخ داشت، بلکه ساعت هم نوشته شده بود. خدای من شکرت…

شیر رو گرم کردم و دخترم بعد از ماهها، شیر مادر خورد… شیر مادر! شیر مادری خوشقلب که در همین امریکایی که خیلی ها هنوز تصورشون اینه که مردم اینجا احساس ندارند با عشق از عصاره ی جانش هدیه میده و بعد پیام میده پیگیری میکنه اگر باز هم خواستم، برام از شهر محل سکونتش بیاره سری بعد که میاد اینجا. ..