«قوانین ثابت خداوند» را بهتر بشناسیم

تحمل انتخاب هایمان را داشته باشیم

تصور کنید که اگر جهان طوری بود که وقتی فیلمی را انتخاب می کردید نمی توانستید به انتخاب خود آن را متوقف کنید و می بایستی آن را خوشتان بیاید یا نیاید، تا انتها نگاه کنید.

قطعاً در چنین وضعیتی انسان بسیار بیش از وضعیت کنونی در انتخاب فیلم هایی که می خواست ببیند دقت می کرد. حالا تصور کنید که در چنین حالتی شما فیلمی را بر اساس ظواهرش و بدون توجه به محتوایش انتخاب می کردید. در این صورت اگر از محتوای فیلم هم بدتان می آمد مجبور بودید تا انتها آن را ببینید.

حال اگر این فیلم مدتی طولانی تر از یک فیلم معمول داشت انتخاب شما مشکل تر می شد. مثلاً اگر با هر انتخاب مجبور بودید فیلمی را که ۲۴ ساعت طول می کشید مشاهده کنید و نمی توانستید قبل از پایان آن، دیدن فیلم را متوقف کرده یا مکان را ترک کنید. آن وقت انتخاب مشکل تر می شد.

حال فرض کنید که انتخاب هایی که در زندگی انجام می دهید شما را وادار به شرکت در صحنه هایی کند که ممکن است تا آخر عمرتان ادامه یابد. در این حالت با چه قدر حساسیت و دقت آن صحنه ها را انتخاب می کردید؟

وضعیت ما در زندگی شبیه همان کسی است که با اعمالش انتخاب می کند که در ادامه عمرش در چه صحنه هایی شرکت کند. اما با این تفاوت که اکثر انسانها نمی دانند که آنها مجبورند که عواقب انتخاب خود را بپذیرند و با نتایج آن چه خوب و چه بد عمری را سپری کنند. انسان چنین دیدگاهی را درباره نتیجه اعمال و انتخاب هایش ندارد. به عبارتی وی توجه ندارد که هر عملش تا چه حد روی زندگی آینده اش مؤثر واقع می شود.

همه ما به لحاظ عقلی تأثیر اعمال خود را بر زندگی خودمان می دانیم. در تعالیم ادیان هم اشارات متعددی بر این موضوع وجود دارد که شاید یکی از مشهورترین این اشارات حدیث پیامبر اسلام (ص) باشد که می فرماید: دنیا مزرعه آخرت است. علاوه بر این تعالیم، از هر کسی در این باره سؤال شود می تواند جواب های معقولی را درباره ضرورت مسئولیت پذیر بودن نسبت به اعمال خود ارائه کند. اما اکثر ما این حقیقت را تنها در سطحی انتزاعی پذیرفته ایم. آن را باور داریم اما این باور فقط تقلیدی از حرف های دیگران است. به عبارتی در ظاهر این بیان متوقف شده ایم و به باطن آن راه پیدا نکرده ایم.