«قوانین ثابت خداوند» را بهتر بشناسیم

سلام

به نظر من خداوند خدای عشقه “به صورت مطلق” و نه خدای عذاب!

به نظر من این جهان مادی دقیقا مثل بازی های کامپیوتری میمونه که برای اینکه یک بازی بتونه اجرایی بشه، باید قوانین ثابتی داشته باشه و هر کسی که میخواد بازی کنه این قوانین رو می پذیره، چونکه میخواد از بازی لذت ببره.(بازی که پایه و اساس نداشته باشه که بازی نیست که، خر تو خره! )

اون کسی هم که طراح بازیه، به شکلی بازی رو طراحی کرده که مخاطب از انجام بازی لذت ببره. “پس آدم سالمیه”!

همه ما انسان ها (چه خوب و چه بد) از درون آرامش و شادی رو میخوایم. اون فرد میخواد چه هیتلر باشه چه صدام و یا هر کس دیگه.

این نشون میده که خالق این جهان عاشق همه چیزهایی هست که خلق میکنه. پس خالق هستی یک خالق سالمیه!!

و به نظر من “نباید” خدا رو به صورت خدایی که هم خدای عشقه و هم خدای عذابه، بهش نگاه کرد.

خداوند مرض نداره که مخلوقاتی خلق کنه که به جون هم بیفتند و هم دیگه رو رنج بدند تا خودش لذت ببره!

خداوند خدای عشق مطلقه به همون شکلی که همه ما از درون خوبی رو میفهمیم. اون عذاب و یا رنجی هم که هست به خاطر اینه که خارج از قوانین بازی میخوایم بازی کنیم! وگرنه خدا ذاتا عذاب گر نیست. فقط یک بازیه که از اول گفته شده که این بازی قوانین ثابتی داره که تغییر ناپذیره:)