چندین سال پیش که تازه حرکت در این مسیر زیبا را آعاز کرده بودم، با نوشته‌ای مواجه شدم، که خواندنش چنان وجودم را سرشار از وجد، شادی و آرامش نمود که تصمیم گرفتم در اولین فرصت این متن زیبا را تبدیل به فایل صوتی نمایم تا این احساس زیبا را با شما نیز شریک شوم.
من هر بار با شنیدن این متن، وارد مراقبه‌ای طولانی با خود می‌شدم، گویی درِ قلبم باز می‌شد و مرا به هماهنگی بیشتری با خودم می‌رسانید.
من آن را آرامش در پرتو آگاهی نامیدم.
پیشنهاد میکنم شما نیز، بارها به خودتان اجازه شنیدن این فایل را بدهید، اجازه بودن در احساسِ خوب، آرامش و رسیدن به هماهنگی.
زیرا وقتی به هماهنگی میان ذهنت و روح می‌رسی، به خدا وصل می‌شوی و این اتصال، در زندگی‌ات را به روی همه‌ی چیزهای خوب می‌گشاید.
یادتان باشد که احساس خوب داشتن از همه چیز مهم‌تر است.
سید حسین عباس منش
متن فایل صوتی آرامش در پرتو آگاهی با صدای استاد عباس منش:
قلبت را پاک کن، سلامت میکنم و آنجا که من و تو یکی هستیم را گرامی می‌دارم. آنجا که من و تو یکی هستیم، سکوت کن و دل بسپار،
چه اهمیت دارد که کیست که می‌گوید و کیست که می‌شنود؟
چه اهمیت دارد که من کجا هستم و تو کجا؟
چه اهمیت دارد که من به چه باور دارم و تو به چه؟
این‌ها همه قیل و قال‌های نفس توست، حال آن که خود متعالی تو می‌خواهد که آرام باشد.
بی هیچ نام، بی هیچ مکان، بی هیچ قبیله، بی هیچ قضاوت. آزاد و نا محدود، بی هر فرم و قالب.
این قید و بندهای زمینی را، این طبقه بندی‌های نفسانی را کنار بزن، نام را، مکان را، باور را و هر تفاوتی را با ذهنی آرام ، بنشین و بشنو.
می‌خواهم برایت بگویم و تو بشنوی،
بشنو و تجربه کن.
بیا از پیش داوری‌ها و حتی قضاوت‌ها رها شویم و فقط گوش کنیم. بیا باور کنیم که لزومی ندارد همیشه از خودمان دفاع کنیم.
بیا گوش دادن ساده را تجربه کنیم و رها شویم از قضاوت، رها شویم از هرگونه قبیله و طبقه، رها از باورهایمان و پاک از همه قالب‌هایی که محدودمان می‌کنند و تنها رها و آرام است که می‌شنود.
آرامش این برکه سبز را تجربه کن، بیا تا فقط گوش بدهیم و تجربه کنیم.
قلبت را پاک کن، اتفاقات خوب تنها وقتی از راه می‌رسند که قلبت را پاک کرده‌ای.
تو پاره‌ای از خدایی.
تو فرا تر از جسمت و فراتر از ذهنت، آگاهی هستی و آگاهی تو اصل توست. خود حقیقی توست. خود متعالی توست.
تو لایتناهی هستی و مقدس
آگاهی تو پاره‌ای از آگاهی همه جهان است.
پاره‌ای از خداست. خود خداست. مثل قطره‌ای از دریا، که پاره‌ای از دریاست. خود دریاست.
تو پاره‌ای از خدایی و من هم و او که کنار تو نشسته است.
و او که آن سوی دنیاست و کهکشانی که آن سوی کیهان.
و تو پاره‌ای از من هستی و من پاره‌ای از تو مثل دو قطره از دریا که هر دو دریا هستند. یکی هستند.
جایگاهی را ارج می‌نهیم و گرامی می‌داریم که من و تو یکی هستیم و خدا.
برای سه روز آینده:
• فقط برای سه روز با همه هستی یکی شو. همه هستی را پاره‌ای از وجود خودت ببین.
• فقط برای سه روز خودت را و همه را گرامی بدار، چون پاره‌ای از خودت، چون قلبت، چون پاره‌ای از خداوند.
• فقط برای سه روز با هر موجودی که روبرو می‌شوی این جمله را در ذهن تکرار کن:
او پاره‌ای از من است، پاره‌ای از خداست و ببین که عشق بی قید و شرط چگونه در وجود تو جاری می‌شود.
برای شنیدن سایر قسمت‌های آرامش در پرتو آگاهی کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- آرامش در پرتو آگاهی | قسمت ۱3MB4 دقیقه
- داستان تولید آرامش در پرتو آگاهی0MB0 دقیقه
سلام استاد عزیزم.سلام به همگی.
نمیدونم چی بگم واقعا.حرفی کلامی به زبونم نمیاد ک بگم.خواستم ازتون تشکر کنم استاد با این سایتت.نشانه ی امروزم رو خواستم منو ب اینجا آورد.یعنی میدونین خدا منو ب اینجا آورد.
همین لحظه ک خستم و خودمو متعهد کردم ک باز شروع کنم اینجارو بم نشون داد.بم گف تو منی من توووام.رها باش.گف پاک کن ذهنت رو از قضاوت و پیش داوری.من تو این نقطه ی مکانی و زمانی که برای منه موجودی ب نام انسان خیلی هولناکه چون ترس از دست دادن زمان و فرصت رو دارم به اینجا هدایت شدم ک بفهمم هممون اونیم و جزئی از آگاهیه کیهان.من آگاهیم مهمه.دنیا آگاهیه.به عنوان یه کسی ک عباسمنشیم شاید بهم خورده گرفته شه اگه بگم افسردگی فصلی دارم.اما میگم چون نمیخوام ترس از قضاوت شدن داشته باشم.میدونم ک دارم تلاشمو میکنم برای حال و زندگیه بهتر.۴ هفتست استپ شدم.ناراحتیم از اینکه اونجور باید و شاید رو خودمو اهدافم کار نکردم مزید بر علت حال خرابم شده.اما خودمو رها نکردم.هر روز یا بعضی روزا چندین ساعت فایلای شمارو گوش میکنم استاد.سعی کردم تمرینامو انجام بدم تا حدودی.امشب تصمیم گرفتم و ب قول شما خودمو متعهد کردم ک باز شروع کنم ب زندگیه آرمانیم و حال خوبم و کنترل ورودی هامو همه اونچیایی ک درک کردم.همه اون آگاهیایی ک الان دارم.تا برسم به دریای بی کران خداوند مهربونم.ب اون دریای پهناور زیبای گسترده ی پر از آسایش،آرامش و لذت ک اگه خلافه آگاهیام و بدون توجه ب آگاهیام قدم بردارم ازین دریای بی کران دور میشم و حالم ناخوش میشه.خدا منو امشب اینجا آورد ک بم بگه تو منی من توام.رهااا کن.یعنی گف بسپر ب من.قضاوت نکن نگران قضاوت دیگران نباش.گف لزومی نداره بخوای همیشه از خودت دفاع کنی.این دفاع کردنا و حس مظلوم واقع شدنم از عزت نفسمه ک باید روش کار کنم.خدایا شکرت.استاد ممنونم ازت.ممنونم.