چندین سال پیش که تازه حرکت در این مسیر زیبا را آعاز کرده بودم، با نوشتهای مواجه شدم، که خواندنش چنان وجودم را سرشار از وجد، شادی و آرامش نمود که تصمیم گرفتم در اولین فرصت این متن زیبا را تبدیل به فایل صوتی نمایم تا این احساس زیبا را با شما نیز شریک شوم.
من هر بار با شنیدن این متن، وارد مراقبهای طولانی با خود میشدم، گویی درِ قلبم باز میشد و مرا به هماهنگی بیشتری با خودم میرسانید.
من آن را آرامش در پرتو آگاهی نامیدم.
پیشنهاد میکنم شما نیز، بارها به خودتان اجازه شنیدن این فایل را بدهید، اجازه بودن در احساسِ خوب، آرامش و رسیدن به هماهنگی.
زیرا وقتی به هماهنگی میان ذهنت و روح میرسی، به خدا وصل میشوی و این اتصال، در زندگیات را به روی همهی چیزهای خوب میگشاید.
یادتان باشد که احساس خوب داشتن از همه چیز مهمتر است.
سید حسین عباس منش
متن فایل صوتی آرامش در پرتو آگاهی با صدای استاد عباس منش:
قلبت را پاک کن، سلامت میکنم و آنجا که من و تو یکی هستیم را گرامی میدارم. آنجا که من و تو یکی هستیم، سکوت کن و دل بسپار،
چه اهمیت دارد که کیست که میگوید و کیست که میشنود؟
چه اهمیت دارد که من کجا هستم و تو کجا؟
چه اهمیت دارد که من به چه باور دارم و تو به چه؟
اینها همه قیل و قالهای نفس توست، حال آن که خود متعالی تو میخواهد که آرام باشد.
بی هیچ نام، بی هیچ مکان، بی هیچ قبیله، بی هیچ قضاوت. آزاد و نا محدود، بی هر فرم و قالب.
این قید و بندهای زمینی را، این طبقه بندیهای نفسانی را کنار بزن، نام را، مکان را، باور را و هر تفاوتی را با ذهنی آرام ، بنشین و بشنو.
میخواهم برایت بگویم و تو بشنوی،
بشنو و تجربه کن.
بیا از پیش داوریها و حتی قضاوتها رها شویم و فقط گوش کنیم. بیا باور کنیم که لزومی ندارد همیشه از خودمان دفاع کنیم.
بیا گوش دادن ساده را تجربه کنیم و رها شویم از قضاوت، رها شویم از هرگونه قبیله و طبقه، رها از باورهایمان و پاک از همه قالبهایی که محدودمان میکنند و تنها رها و آرام است که میشنود.
آرامش این برکه سبز را تجربه کن، بیا تا فقط گوش بدهیم و تجربه کنیم.
قلبت را پاک کن، اتفاقات خوب تنها وقتی از راه میرسند که قلبت را پاک کردهای.
تو پارهای از خدایی.
تو فرا تر از جسمت و فراتر از ذهنت، آگاهی هستی و آگاهی تو اصل توست. خود حقیقی توست. خود متعالی توست.
تو لایتناهی هستی و مقدس
آگاهی تو پارهای از آگاهی همه جهان است.
پارهای از خداست. خود خداست. مثل قطرهای از دریا، که پارهای از دریاست. خود دریاست.
تو پارهای از خدایی و من هم و او که کنار تو نشسته است.
و او که آن سوی دنیاست و کهکشانی که آن سوی کیهان.
و تو پارهای از من هستی و من پارهای از تو مثل دو قطره از دریا که هر دو دریا هستند. یکی هستند.
جایگاهی را ارج مینهیم و گرامی میداریم که من و تو یکی هستیم و خدا.
برای سه روز آینده:
• فقط برای سه روز با همه هستی یکی شو. همه هستی را پارهای از وجود خودت ببین.
• فقط برای سه روز خودت را و همه را گرامی بدار، چون پارهای از خودت، چون قلبت، چون پارهای از خداوند.
• فقط برای سه روز با هر موجودی که روبرو میشوی این جمله را در ذهن تکرار کن:
او پارهای از من است، پارهای از خداست و ببین که عشق بی قید و شرط چگونه در وجود تو جاری میشود.
برای شنیدن سایر قسمتهای آرامش در پرتو آگاهی کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- آرامش در پرتو آگاهی | قسمت ۱3MB4 دقیقه
- داستان تولید آرامش در پرتو آگاهی0MB0 دقیقه
به نام خداوند بخشنده ی هدایتگر
سلام
روز 33 روزشمار.
واقعا چقدر خدا سریع الاجابه ست. دیروز بود که برای قسمت پیش کامنت گذاشتم که من با عشق بی قید و شرط مشکل دارم و برام منطقی نیست..
امروز برای روز بعدش، این فایل رو دیدم و کلی صحبت هاش بهم حس خوب داد و مفهوم از خدا بودن و یکی بودن رو برام روشن تر کرد..
همیشه میشنیدم که ما پاره ای از خدا هستیم و حالا این نگاه که دیگران هم پاره ای از من هستند، خیلی به نظرم موضوع رو زیباتر کرد و حس میکنم بهم کمک خیلی زیادی برای محبت و علاقه ی بی قید و شرط به دیگران کرد..
خیلی واقعا مفهوم قشنگی بود..
وقتی من به عنوان یک انسان، از جنس خدام و دیگران هم از جنس خدان، پس من هم از جنس دیگران و دیگران هم از جنس منند، و ما همه یکی و هم جنس و الهی هستیم.. ما همه قطره هایی از اون اقیانوس عظیم هستیم.. همگی ذره های کوچکی از نور هستیم، بارقه های کوچکی از اون منبع بی نهایت و نورانی کل.
چقدر قشنگ واقعا.. چقدر روحانی..
همینه که میگن انرژی جمع خیلی بیشتر از فرده. چون این ذره ذره های نور که با هم یکی بشن، یک منبع و کانون بزرگتری از نور رو تشکیل میدن.. باید هم انرژیشون وقتی با هم متحدند بیشتر باشه..
چقدر فکر کردن به این آگاهی ها، روحم رو صیقل میده و رقیق میکنه..
خداروشکر به خاطر اینقدر سریع الاجاب بودنش.
خداروشکر به خاطر این جهان قانونمند و این دنیایی که هیچ اتفاقی توش اتفاقی نیست..
از امروز سعی میکنم این نگاه به آدم هارو درون خودم تقویت کنم.. اینکه من توام و تو منی.
اینکه هیچ منی و تویی ای وجود نداره.. همه ی ما یکی هستیم..
با مرور اینا احساس قدرت میکنم. کم کم دارم بخشی از اون بودن رو درک میکنم.. کم کم دارم عظمت اون رو درک میکنم.. کم کم دارم درک میکنم که بخشی از بزرگترین و قدرتمند ترین بودن، یعنی چی..
کم کم دارم به واسطه ی از اون بودن احساس قدرت میکنم.. کم کم دارم میفهمم که یعنی چی همین که آفریده ی اونم پس با ارزشم!
آره.. کم کم دارم میفهمم.. آگاهی ها آروم آروم داره به ذهن خودآگاهم تزریق میشه..
خداروشکر که لایقش هستم.. خداروشکر که لایق این بزرگترین آگاهی ها هستم و خدا من رو لایقش دونست..