آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 1 - صفحه 2

لحظاتی ساده اما عمیق هست زیرا مهم ترین رابطه جهانم وصل است.

لحظاتی که سکان را بدست او می سپاریم و اوضاع خارج از انتظار تغییر میکند.

زیرا اصل همان اتصال به نیرویی است که برگی بدون اذنش از درخت نمی افتد.

و هر کس به خدا توکل کند خدا برای او کافیست.

همانطور که همیشه هر وقت به او توکل کردم او همواره بیش از انچیزی که

انتظار داشتم به من عطا نمودو بر عکس.

تازه فهمیدم که چقدر انسان ازاد است .

چقدر ازاد است تا افکارش را انتخاب کند در هر لحظه.

در هر لحظه با تصمیماتش و کنترل ذهنش می تواند اینده اش را رقم بزند.

من هیچ چیز از موفق ترین افراد کمتر ندارم

فقط انها توانسته اند ذهنشان را کنترل کنند و حرکت کنند.

و از لحظه ی که فقط تصمیم گرفتم این قانون را تست کنم

از زمانی که افسرده بودم شروع کردم و فقط با کنترل ذهن الان در فرکانس سپاسگزاری هستم.

این نیرو تنها منبع تمام ثروت ها سلامتی ها شادی ها و نعمت هاست.

و به اندازه ای که به او متصل می شویم و روی ان حساب باز میکنیم

از برکات این نیرو دریافت میکنیم.

ثروت نیز نه تنها منافاتی با این نیرو ندارد بلکه یک معیار سنجش

مسیر درست است.

اگر میخواهی اول قدم را برای اتصال به این نیرو برداری در لحظه زندگی کن .

و این کار تنها با بیرون ریختن اشغال های ذهن امکان پذیر است.

اشغال های ذهن همان چیز هایی هستند که ارامش را از تو ربوده اند.

و این نیرو از رگ گردن به من نزدیکتر است.

احساس خوب داشتن از همه چیز مهمتر است.