آرامش در پرتو آگاهی، وسیله ایست برای به خاطر آوردن بینشی که بواسطه ی آن فاصله میان ذهن‌تان و آنچه که اصل توست (روح) از میان برود و وارد چرخه اتفاقات خوب بشوی.
کافی است در خاطراتت، تجاربت، اطرافت و همین حالا به دنبال چیزهایی بگردی که احساس خوبی به تو می‌دهند.
زیرا که احساس خوب داشتن از همه چیز مهم تر است.
می‌توانی به سادگی به احساس خوب برسی اگر:
کمی راضی‌تر باشی، کمی سپاس‌گزارتر.
کمی سرزنده‌تر.
کمی پرذوق و شوق تر
کمی خوش‌بین تر .
کافی است از همین حالا شکایت کردن از دوست، همسر، همسایه، رئیس، دولت و … را متوقف نمایی.
کافی است فقط به رویایت، به آنچه که میخواهی، وفادارتر باشی.
کافی است با آروزیت همراه شوی.
حتی کافی است کمی وانمود کنی اکنون همان چیزی هستی که، دوست داری باشی.
این قدرتمندترین پیام من به تو است!!
این فایل را آماده شد تا با شنیدنش، تو را مدت زمان بیشتری در احساس خوب، در آگاهی تو از اصل‌ات، از آنچه که واقعاً هستی، نگه دارد.
زیرا که اصل تو همواره آرام است.
سید حسین عباس منش
متن قسمت دوم آرامش در پرتو آگاهی:
دیدی که هر اتفاق خوب تنها نتیجه قلبی پاک بوده است و خواهد بود
و قلبت را پاک کردی و ساده تر شدی و سادگی یعنی رهایی.
و همین است که اینجایی و هنوز مشتاقی و حالا می‌شنوی صدای خود ابدی‌ات را که از درونی‌ترین لایه‌های وجودت با تو حرف می‌زند.
من جانم و آگاهی.
تو جسمی و ذهن.
و من اصل تو ام، خود متعالی تو، خود لایتناهی تو. توی بی نهایت. توی مقدس.
وقتی فراموشم می‌کنی و فراموش می‌کنی که این زندگی تنها یک تجربه کوچک در ابدیت توست، سقوط می‌کنی.
و همین است که جامعه بشری، همه بشر امروز، در سراشیبی سقوط است.
و همین است که ارزش‌های امروز، همه بی ارزشی است.
و تو تنها وقتی نجات می‌یابی که مرا دوباره پیدا کنی، خود لایتناهی‌ات را، اصل ات را
و همین است که، تو هر چند هم موفق، هنوز در درون، به دنبال چیزی می‌گردی، هنوز به آرامش نمی‌رسی، هنوز یک چیزی کم داری و آن قداست تو ابدیت تو و اصل توست.
بیا این دیدار را گرامی بداریم.
این دم را که برای همه پیش نمی‌آید و چه میشد اگر پیش می‌آمد.
بیا بیشتر آشناتر شویم.
حکایت من و تو حکایت جان است و جسم و جان که از ازل بود، این بار در جسم تو تجلی یافت، خیلی پیش از تولد، پیش از جنین، پیش از تصمیم
و تو زاده شدی از سکوت، از ابدیت، از قداست.
من آگاهی‌ام و تو جسم بودی و ذهن.
تا اینکه آمدی. جنین … نوزاد … و در آغاز همه آگاهی بودی و سادگی،
جز شادی و رهایی نمی‌شناختی و لحظه‌ها را یکی یکی زندگی می‌کردی. سکوت بودی و در گفتگویی آرام با من
تا که نفس پیدا شد تا مشغولت کند، چنان مشغول که در شلوغی اندیشه دیگر صدایی از من نشنوی.
نفس، به تو هویت داد و هویت توهمی است که تو را از همه انسان‌ها و همه هستی جدا کرد.
و «من» زاییده شد که تفاوت معنی پیدا کند و زمان زاییده شد که به گذشته و آینده سرگرم شوی و از ابدیت این لحظه غافل.
و خوب و بد زاییده شد که همیشه به قضاوت مشغول باشی. و خشم و حسد و اندوه و قبیله.
تا سکوت و آرامش تو را به آشفتگی بدل کرد و سکوت زبان گفتگوی من بود با تو و من آرام آرام فراموش شدم.
و تو حتی فراموش کردی که لایتناهی هستی، مقدسی، ابدی هستی.
زمینی شدی و سقوط کردی؛
دست و پا زدن‌های بی نتیجه، روابط آزرده، تحقیرها، خشم‌ها، کینه‌ها، حسادت ها، پریشانی‌ها، بیشتر خواهی ها، فرافکنی‌ها و مشکلاتی که به آنها عادت کرده بودی و فکر می‌کردی که زندگی همین است، برای همه تلخ است، همه رنج می‌برند، همه به مشکلات سرگرم‌اند زمین و زندگی زمینی.
و غافل بودی که آرامش و سعادت چنان به تو نزدیک است که در توست. در ذره ذره تو.
و من آنقدر فراموش شدم که حتی نمی‌پذیری که زمانی بوده‌ام. چنان که بسیار گفتند و نشنیدی
اما چه باک که امروز سکوت کرده ای که بشنوی و مرا تجربه کنی و سعادت را و این بی شک بزرگترین اتفاق زندگی توست.
همان که همیشه در انتظارش بوده ای.
و سکوت همه آن چیزی است که تو را به سعادت می‌رساند.
بازگشت تو به اصل خویش. به توی لایتناهی. به خود مقدس تو
و تو تنها در سکوت و آرامش است که، می‌توانی به من باز گردی.
وقتی نفس را و گفتگوهای درونی‌ات را آرام می‌کنی.
فقط برای سه روز، هرگاه با مشکلی مواجه می‌شوی به من بازگرد. به درون و به خاطر بیاور که تو موجودی الهی هستی و همه این زندگی تنها یک تجربه کوچک فیزیکی است در زندگی ابدی و مقدس تو، تجربه ای که بارها و بارها تکرار می‌شود.
و به خاطر داشته باش که تو لایتناهی هستی.
برای شنیدن سایر قسمت‌های آرامش در پرتو آگاهی کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 25MB6 دقیقه
به نام خداوند مهربان
سلام استاد و خانم شایسته عزیز
دیدی که هر اتفاق خوب تنها نتیجه ی قلب پاک بوده است و خواهد بود
و قلبت را پاک کردی و ساده تر شدی و سادگی یعنی رهایی
و همین است که اینجایی و هنوز مشتاقی و حالا می شنویی
صدای خود ابدی ات را که از درونی ترین لایه های وجودت با تو حرف می زد
من جانم و آگاهی
تو جسمی و ذهن
و من اصل توام
خود متعالی تو
خود لایتناهی تو
تو بی نهایت
تو مقدس
وقتی فراموشم می کنی و فراموش می کنی این زندگی تنها یک تجربه ی کوچک در ابدیت توست سقوط می کنی
و همین است که جامعه ی بشری همه ی بشر امروز در سراشیبی سقوط است
و همین است که ارزش های امروز همه بی ارزشی است
و تو تنها وقتی نجات می یابی که مرا دوباره پیدا کنی
خود لایتناهیت را
اصلت را
و همین است که تو هر چند موفق هنوز در درون به دنبال چیزی می گردی هنوز به آرامش نمی رسی هنوز چیزی کم داری و آن
قداست تو
ابدیت تو
اصل توست
بیا این دیدار را گرامی بداریم
این دم را که برای همه پیش نمی آید و چه میشد اگر پیش می آمد
بیا بیشتر آشنا شویم
حکایت من و تو که حکایت جان است و جسم
و جان که از ازل بود اینبار در جسم تو تجلی یافته
خیلی پیش از تولد
پیش از جنین
پیش از تصمیم
و تو از من زاده شدی
از سکوت
از ابدیت
از قداست
من آگاهی ام
تو جسم بودی و ذهن تا اینکه آمدی
جنین نوزاد و آگاه بودی و ساده
جز شادی و رهایی نمی شناختی و لحظه ها را یکی یکی زندگی می کردی
سکوت بودی و در گفتگویی آرام با من
تا نفس پیدا شد تا مشغولت کند
تا در شلوغی اندیشه ات صدایی از من نشنوی
نفس خشم را به تو آموخت کینه را حسد را اندوه را قالب را
تا گفتگوهای درونی تو را ذهن تو را آشفته کرد
و نا پاکی ها که از طبیعت نبودند از خدا نبودند و جسم تو آنها را نمی شناخت
به این آشفتگی دامن زدند
تصاویر آلوده افکار آلوده صداهای آلوده گفتار آلوده غذاهای آلوده
جسم و ذهن تو را پریشان کردند و
قیل و قال نفس را بیشتر و بیشتر
و سکوت را از تو گرفتند
و سکوت زبان گفتگوی من بود با تو
و من آرام آرام فراموش شدم
و تو حتی فراموش کردی که لاینتاهی هستی مقدسی ابدی هستی
و زمینی شدی
و سقوط کردی
دست و پا زدن های بی نتیجه روابط آزرده تحقیرها خشم ها کینه ها حسادت ها پریشانی ها بیشتر خواهی ها فرافراکنی ها و
مشکلاتی که به آنها عادت کرده بودی
و فکر می کردی
زندگی همین است برای همه
تلخ است
همه ی حقیقت همین است
زمین و زندگی زمینی
و غافل بودی که آرامش و سعادت چنان به تو نزدیک است که
در توست
در ذره ذره ی تو
من آن قدر فراموش شدم که حتی نمی پذیری زمانی بوده ام
چنان که آمدند و گفتند و گوش نکردی
اما چه باک حالا سکوت کرده ای که بشنوی و مرا تجربه کنی
و سعادت را و این بی شک بزرگترین اتفاق زندگی توست
همان که همیشه در انتظارش بودی
همه ی آن چه تو را به سعادت می رساند
بازگشت تو به اصل خویش است
بازگشت به من
تو لایتناهی
خود مقدس تو و
تو تنها در سکوت و آرامش است که می توانی
به من بازگردی
وقتی نفس را و گفتگوهای درونی ات را آرام می کنی
هرگاه با مشکلی مواجه می شوی
به من بازگرد
به درون
و به خاطر بیاور که تو موجودی الهی هستی
و همه ی این زندگی تنها یک تجربه ی کوچک فیزیکی است در زندگی ابدی و مقدس تو
تجربه ای که بارها و بارها تکرار می شود
به خاطر داشته باش که تو
لایتناهی هستی
تو
لایتناهی هستی
تو
ماندگاری و پایدار
خدایا شکرت
عاشقتونیم
به نام خداوند مهربان
سلام استاد و خانم شایسته عزیز
زمانی که احساس خود را خوب نگه داشته و قلب خود را از هر احساس بد پاک می کنیم اتفاقات خوبی را تجربه خواهیم کرد زمانی می توانیم به خواسته های خود به آسانی دست یابیم که نسبت به آن رها باشیم هیچ گونه وابستگی نداشته تا ندای امید بخش الله را بشنویم .
ما دارای دو بعد روح و ذهن هستیم روح ما منشا خداوند که بی نهایت و مقدس و ذهنمان جایگاه شیطان و نجواهای ذهنی است اگر به جای توجه آگاهانه به ندای الله به نجواهای ذهنی خود توجه کنیم فراموش می کنیم که برای خلق زندگی دلخواه خود و احساس شادی و لذت به این جهان مادی پا گذاشته ایم نه اینکه به این جهان و خواسته های خود وابسته شده و هدف اصلی زندگی خود را که به خاطر آن متولد شده ایم را از یاد ببریم که در این صورت سقوط خواهیم کرد. تنها زمانی می توانیم احساس خوب واقعی داشته باشیم که با خداوند با روح و قلب خود هماهنگ باشیم و با او ارتباط برقرار کنیم . برای داشتن آرامش باید همواره ذهن و نجواهای ذهنی خود را کنترل کرده و ذهن و روحمان را با یکدیگر هماهنگ کنیم.
همواره سعی کنیم با توجه به نکات مثبت زیبایی ها و خداوند به احساس خوب دست یابیم ما موجوداتی ازلی و ابدی هستیم که پیش از تولد روح و آگاهی بودیم و تصمیم گرفتیم جهان مادی را تجربه کنیم از دوران کودکی به هدایت های خداوند دسترسی و احساس شادی رهایی و لذت بیشتری داشتیم و همواره در حال دریافت الهامات خداوند بودیم به تدریج با قوی تر شدن منطق و شکل گیری باورهای نامناسب ندای الهی تبدیل به نجواها و گفتگوهای ذهنی منفی شده و ما از خداوند دورتر و دورتر شدیم و اصل خود را فراموش کردیم گفتگوهای ذهنی باعث شکل گیری احساسات منفی مانند خشم کینه و حسد و… در وجود ما شد و با داشتن ورودی های نامناسب ذهن ما با باورهای مخرب و جسممان با مواد غذایی آلوده اتفاقات نامناسب و ناجالبی برای ما رقم زد و فکر کردیم که زندگی جریانی از اتفاقات نامناسب و ناجالب است و فراموش کردیم که خداوند که منشا خیر خوبی و زیبایی است از رگ گردن به ما نزدیک تر و در درون ما قرار دارد زمانی که بتوانیم باورهای خود را در مورد خداوند به درستی تغییر داده و او را به عنوان تنها قدرت جهان و هستی بپذیریم در واقع به اصل خود بازمی گردیم.
نشانه ی اینکه به خداوند نزدیک هستیم این است که احساس آرامش داریم و زمانی احساس آرامش داریم که نجواها و گفتگوهای ذهنی خود را خاموش کرده کنترل ذهن و تقوا داشته باشیم خداوند جواب تمام سوالات ما را می داند و همواره در حال هدایت و حمایت ما است تنها کافی است که همیشه از او درخواست هدایت کنیم و به درون و اصل خود بازگردیم دنیای مادی را تنها تجربه ای که بارها تکرار می شود در نظر گرفته و به خاطر اتفاقات ناجالب و نامناسب احساس خود را بد نکنیم به یاد بیاوریم که ما لایتاهی ماندگار و پایدار هستیم.
خدایا شکرت
عاشقتونیم