آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 2 - صفحه 56 (به ترتیب امتیاز)

🌿سی و پنجمین برگ از سفرنامه من

.به نام او که جان است و آگاهی.

کوله بارت را جمع کن و آماده سفری به اعماق وجودت شو، آنجا که منشأ آرامش هرروزه‌ات را پیدا می‌کنی. صدایی از اعماق قلبت زمزمه می‌کند حضور و تجلی‌اش را و همچنان منتظر بازگشت تو به سمت خویش است که لازمه‌ی آن غرق شدن در مراقبه‌ای آرام و به دور از نجواهای ذهنت است!

تقلاهای ذهن و نفْس را نادیده بگیر، چشمانت را در آرامش روی هم بگذار و نفس عمیقی به درون ریه‌هایت فرو بر و به همان آرامی رهایش کن… رها کن خودت را، نجواهای ذهن را و هرآنچه که تو را از اصل دور می‌سازد و درحالی که غرقِ در آرامش و سکوت می‌شوی تا صدایش را بشنوی، اجازه‌ی پرواز روحت را به بی‌کرانها صادر کن تا با صدای خودِ واقعی‌ات، همان که از بدو تولد و حتی قبل تر از آن همه جان بود و آگاهی یکی شود؛ صدای آن که سالهاست خاموش مانده و در انتظار دوباره بازگشتت است…

بیا دوباره به زمانی که جز شادی و رهایی چیز دیگری را نمی‌شناختیم، بازگردیم؛ همان زمانی که مشغول گفتگویی آرام با او بودیم و لحظه ها را یکی یکی زندگی کرده و غرق در لذتی متداوم بودیم.. دروازه های عشق خیلی وقت است که باز شده‌اند و آماده‌ی پذیرایی از میهمانانی چون تو و من هستند! همانانی که دوباره قداست و اصل‌شان را به یاد آورده وخود را دوباره به روح پیوند زده‌اند تا فاصله‌ی میان‌شان را کمتر کنند تا جایی که از بین رفته و با او یکی شوند! همانانی که خودشان را هرروز فقط کمی بیشتر در احساس خوب نگه داشته و باور دارند که با بکارگیری این اصل است که تجربیات‌شان زیباتر و با روح‌شان و وجودی که از آن نشأت گرفتند یکی می‌شوند. بیا یکی از همانان باشیم! بیا این فرصت را غنیمت شمرده تا دوباره حقیقت وجودمان را به یاد آوریم برای ساختن زندگیی تازه‌‌نفس، اما اینبار بدون قیل و قال‌های نفْس. اینبار با آرامش و احساس لذت از تجربه کردن لحظه لحظه زندگی‌مان؛ اینبار با مشاهده‌گر بودن و خالق بودن تک تک اتفاقات پیرامون‌مان…