آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 2 - صفحه 68

سالها پیش در اوج بی اعتقادی من فایل های آرمش در پرتو آگاهی استاد عباس منش را شنیدم و حالا بعد از شاید 12 یا 14 سال در سایت عباس منش هستم و دارم آرامش در پرتو آگاهی را گوش می کنم.

خدای من تو گفتی که حکایت منو تو حکایت جان است و جسم…

مرا ببخش که خود را دور از تو یافتم

خدای من چگونه توانستی اینهمه دوری مرا تحمل کنی

چگونه توانستم دوری تو را تحمل کنم.

روزی قرآن از اتاقم بیرون انداختم و امروز جایی بدون خواندن آیه ای از قرآن نمی روم.

خدایا در فقر چگونه توانستی شاهد باشی مگر حکایت منو تو حکایت جسم و جان نبوده است…

این سوال اکنون قلاب به ذهن من است چگونه توانستی چگونه این همه دوری را تحمل کردی؟

چگونه تحمل کردم؟

خدایا شاهدی و میدانی در چه شرایطی هستم‌.

چگونه باور کنم. چگونه باورم شود که تو رهایم کرده بوده

نمیدانم ولی اکنون که برگشتم به راه ،،، تک و تنها بی پناه خدایا کمکم کن من فقط تو رو دارم.

با خودم حرف زدم حال دلم خوب نبود

غیر من مقصرِ  حال دلم هیچ نبود

پرسشی کردم ز دلدارِ درون سینه ام

گفتمش ازچه چنین آشفته ام

گفت بر گوش وجودم این سخن

تو مرا ول کردی و دوری زِ من

گفتمش اکنون که برگشتم بجا 

تک و تنها، بی پناه دنبال راه

راه نشانم می دهی همراه و یارم میشوی

باز با مهر خودت تا آرزو ها میبری 

گفت جانا جان به قربانت کنم

در ره ایزد هدایت میکنم

صبر دار بر هرچه می آید به پیش

خیر باشد در پس هر زهر و نیش

از تو من دلتنگ تر بر حال تو

هر دمی جویا منم احوال تو

قدر اکنون و همین لحظه بدان

در تمام حال و احوال خدا را تو بخوان

اوست از هرکه به ما نزدیک تر

حال ما از دوری او در خطر

تو بیا با من بشو همراه و یار

می دهم من قول به تو از سوی یار

که تو را نعمت دهد او بیشمار

در زمین و آسمان هرچه بخواهی تو زِ یار

دست در دست منو، دست من و تو دست او

تا رسد بر حال و احول منو تو رزق او

خدایا دمت گرم، باهم حرف زدی منم شدم مولانای عاشقت که به زبان شعر با او سخن گفتی،،

خدایا مرا اجاز مده که از تو دور شوم. تسلیم امر توام یا رب العالمین دری از تو تمامش رنج و رنج و رنج بود من دور از تو را تجربه کردم از تو میخواهم خدای من هیچکس را اجازه دور شدن از خودت را ندهی که هرکسی رفت برگشتش فقط به اراده توست که اراده تو حاکم بر همه اراده هاست.

خدایا خوشحالم خوشحال خوشحال و در حین نوشتن فقط اشک میریزم. از شوق ، شوقِ داشتنت شوق خود به تو سپردنم و هدایت کردنت شوقِ با تو بودنت

خدایا خاضعانه و خاشعانه از تو می خواهم مرا دریابی و دیگر حتی آنی برای آنی به حال خود وا نگذاری

استاد عباسمنش عزیزم، از تو سپاسگزارم که سر نخی بودی از هدایت خدا در قعر چاه ظلمت در سال‌های دور و خدا مرا هدایت کرد تا همچون تو که قصد انداختن قرآن را در دریا داشتی و خواندی من هم برگردم و بخوانم و بدانم که دین و باوری که عمری به ما گفته شده بود چیزی بود بجز دین حق پرستی و تسلیم بودن امرِ پروردگار،،،

اولین باری که بعد از سالها صدایت را شنیدم شاید یکسال پیش بود، آنجا که گفتی قرآن آبی رنگ که مادرت به تو داده بود خواستی به دریل بیندازی و همین باعث شد حلقه مشترک زندگیمان باشد و فایلها را از دوستم گرفتم و گوش کردم. تا امشب که در سایت با فایل دوم آرامش در پرتو آگاهی رفتم به سالها قبل که کلماتی که بیان کردی را می‌دانستم پیش از هرکلمه می‌دانستم که جمله و کلمه بعدی چیست…

خدایا تو را سپاسگزارم سپاسگزارم سپاسگزارم و بی نهایت سپاسگزارم. در پیامم نمیدانم چگونه ولی نوشتم نمی خواهم برگردم و بخوانم تا ویرایشش کنم. بگذار بنشیند بر روح و قلبی که می‌خواند. چون از دل برآمد لاجرم بر دل نشست.

در پرتو الله مهربان شاد پیروز و سربلند باشید