آرامش در پرتو آگاهی پیامِ سرشت نامرئی ات برای توست.
پیامی که نجوا کنان می گوید: خداوند در درونت نهفته است.
همان اطمینانِ لابه لای همه نگرانی هایت که تو را به هیجان می آورد، خداست.
همان عشقی است که موجب فراموشی تمام دردسرهایت می شود، خداست.
فقط از سر راه خودت کنار برو.
فقط یک سری کارهای جزئی‌ی ساده را هر روز انجام بده:
مثل تحسین کردنِ یک دوست یا حتی او که ذهنت تمایل دارد موفقیتش را انکار کند.
مثل تعریف از خودت.
حتی مثل کمی خودت را خواستن و احساس لیاقت داشتن.
یا حتی مرتب کردن اتاقت.
همین حالا تمام وسایل اضافی اتاقت را دور بریز. حتی تمام چیزهای اضافی درونِ قلبت را
و راهی برای دیدن خداوند باز کن. آنوقت پی می‌بری که همراه با گردگیری خانه، قلبت هم گردگیری شده و درخششی تازه یافته.
امروز روز رحمت الهی است.
نمی خواهد نگرانِ نتایج باشی.
دست از راضی کردنِ دیگران بردار. چون خداوند نتایجی راضی کننده برایت دست و پا کرده است.
نگران سن و سالت نباش. کافی است هر کاری را با جان و دل انجام دهی. آنوقت خواهی دید حتی آنجا که اصلا به نظر نمی رسد، نتایج چشمگیر می شود.
چرا که امروز روز رحمت الهی است.
منتظر خواندن خبرهای چشمگیری هستم که با ایجاد هماهنگی میان ذهن‌تان و روح و با کشف اصل تان، همان شمای لایتناهی و مقدس خود را بیدار کرده‌ای.
سید حسین عباس منش
متن قسمت سوم آرامش در پرتو آگاهی
حقایق پنهانی هم هست که تو نمی‌دانی.
مشکلات زندگی را به صورت یک عادت پذیرفته ای. بر این باوری که در دنیای امروز کاملاً طبیعی است که دچار چنین مشکلاتی باشی، طبیعی است که غمگین باشی، عصبانی باشی و پریشان باشی.
فکر میکنی برای همه همین است و همه در این جور مواقع همین قدر پریشان می‌شوند… وقتی عزیزی را از دست می‌دهی تا مدت‌ها غمگین و پریشان هستی و گمان میکنی که طبیعی است. … این پریشانی‌ها همان تاثیری را بر وجود تو می‌گذارد که مواد و سموم شیمیایی.استرس و پریشانی همه تعادلات وجودی تو را بر هم می زند.
حقایقی در این جهان وجود دارد (و تو می‌پنداری می دانی) که با آگاهی از آن‌ها، همه آنچه موجب غم، پریشانی و خشم می‌شده است، از زندگی تو رخت بر می‌بندد …
می‌توانی تصور کنی؟!
گمان میکنی که همه در روابط مشکل دارند، همه با پدر و مادر، پدر بزرگ و مادر بزرگ، فرزندان، همسر، خانواده همسر، همکاران، کارمندان و مدیران ارشد مشکل دارند… و این بی نهایت عادی به نظر می‌رسد.
عادت کرده ای که رنج ببری و زندگی نکنی و فکر میکنی که این همه، طبیعی و عادی است.
اما این فقط ظاهر قضیه است.
فقط یک فریب بزرگ است.
زیر همین آسمان و در شرایط کاملاً برابر، کسانی هم هستند که با همان شرایط در نهایت آرامش و شادی درون زندگی می‌کنند و کلید این شادی و آرامش از همان حقایقی است که تو فکر میکنی که می دانی …
و فکر میکنی اگر حقیقتی هم باشد که نمی‌دانی، دور است و چندان هم دست یافتنی نیست … فریب بزرگ.
و غافلی که در گوشه و کنار، دور از چشم تو، خیلی‌ها خیلی چیزها در گوش هم نجوا می‌کنند که:
یک جمله‌اش در یک لحظه می‌تواند پریشانی‌های بی پایان تو را به پروازی آرام و شادمانه بدل کند
و همه نفرت‌هایت را به عشق و من در گوش تو خواهم گفت.
به خاطر داشته باش که همه پریشانی‌های تو فقط و فقط وقتی آغاز می‌شوند که فراموش میکنی لایتناهی هستی و تو تنها وقتی سقوط میکنی که از ابدیت خود، از اصل خود، از توی لایتناهی، از من دور شوی و آنچه تو را به سعادت می‌رساند بازگشت تو به اصل خویش است.
برای شنیدن سایر قسمت‌های آرامش در پرتو آگاهی کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 33MB3 دقیقه
به نام خداوند مهربان
با سلام به سید حسین عزیزم و همه دوستان مهربانم در سایت
پس از چند روز وقفه در نوشتن دیدگاه ها ، میریم که داشته باشیم 😎؛ البته ناگفته نماند این چند روز ، از مرور و استفاده از آگاهی ها در زندگی لذت میبردم. خدایا شکرت
این سه فایل آرامش در پرتو آگاهی ، در عین سادگی پر از نکاتی بود که میشه ساعت ها راجب هر کدومش صحبت کرد و صفحه ها نوشت .
به راستی پیام سرشت نامرئی ماست ، آگاهی های روح ماست. همان آگاهی هایی که در کل می گوید ، خداوند درون ماست .
در تک تک ذرات ما وجود دارد.
همه ما جزئی ازین نیروی برتریم ، فقط بسیار خودمان را فراموش کرده اییم ؛
قدرت و اصالت الهی خود را از یاد برده اییم.
قلبت که جایگاه فرمانروایی خدا در وجود توست ، از زنگار و گرد و خاک زمانه پاک کن ؛
به هرچه باور کرده ایی شک کن و همه باور هایت را بر پایه قدرت خداوند و قوانینی که بز هستی نهاده ، بنا کن .
قوانینی که تورا خالق زندگی خویش می داند ؛
پس اگر شرایطت باب میلت نیست، آن را عادت روزگار ندان و مطمئن باش که آگاهانه یا غیرآگاهانه خودت آن را به وجود آورده ایی، با توجهت ، با ورودی هایت ، با انتخاب هایت و در یک کلام با فرکانس هایت .
جهان آینه اییست که فرکانس هایی که میفرستی ، تصویرت در آن نقش می دهند.
اگر افرادی را ملاحظه میکنی در کنارت که همگی چون تو در غم و اندوه هستن ، بدان در مداری مشترک با آن ها هستی که فرکانس هایتان جز این را برنمی تابد.
بدان آدم هایی هم هستند غرق در تعنم و عشق و شادی ؛ آن ها فقط فرکانس هایی را فرستاده اند که دریافتی آن ها برایشان تعنم و عشق و شادی بوده است .
همه پریشانی ها از زمانی آغاز می شود که خودت را فراموش کنی ؛ خود مقدس ، خود بی پایانت را ؛
آن هنگام آرام آرام از اصل خود دور می شوی .
در صلح با خودت نیستی ، با روحت .
روحت که تکه از خداست ؛ که به تو می گوید ، تو تکه ایی از خدایی ، در گوشت میگوید تو خود خدایی .
آنچه موجب سعادت است ، بازگشتت به اصل خویش است ؛ که موجب میشود ذهن و روحت به هم نزدیک شده و حتی منطبق گردد؛
هرچه فاصله را کمتر کنی ، سعادت بیشتری را تجربه خواهی کرد ؛ خداگونه تر خواهی شد .
خدایا شکرت ، خدایا شکرت که تو این سفر ، هر روز حس های بهتری را تجربه کردم که گویای این است که در مدار بهتری قرار گرفته ام و طرفم را گسترش داده ام ، پروردگارا از تو سپاس گزارم .
سیدحسین دوست داشتنی، برادر بزرگترم ؛ از شما و همسر گرانقدرتان ، سپاسگزارم که این مسیر را ایجاد کرده ایید ، من خیلی حال و هوای خوبی دارم و هر آن خودم را لایق همه چیزهایی که میخواهم میدانم ، شما به من فهمانده ایید که خالق زندگی ام هستم. خیلی ممنونم
برای هممون طلب سعادت ، سرور و سلامت دارم
دوستتون دارم 😘❤️
در پناه حق باشید.