آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 3

استااااااد :) چقدر نیاز داشتم ب شنیدن این حرفا ،چقد من عاشق این هماهنگی ها هستم،من دختر خدام ،عزیز دردونه اونم ،تعجبی نداره ،و این پاداش باوریه ک بهش دارم ،چند وقته رابطه ام با یکی از دوستام ک برام مهم بود مثل قبل نیس ،و میدونم باعثش خودم بودم ،هروقت از اصل دور شدم،تعادل همه چیز رو از دست دادم ،حتی همین دوستم بهم گفت باید تمرکزتو بذاری روی خودت،چون هدفات مهمه

این رفیقم مهربونه،خوش قلبه،نیت صافه،یه رنگه،رابطه ما سراسر احترام و رشده ،سراسر اعتماد و حال خوبیه ،جفتمون میخواهیم خنده های بعد از رسیدن ب خواسته هامونو ببینیم،باهم جشن موفقیتا رو بگیریم،واقعا پرتلاشه،قویه،عاقله،مثبت اندیشه،و من از خیلی جهات تحسینش میکنم

رفاقت واقعی زمان و مکان نمیشناسه، و من ویژگی های خوبشو نوشتم ک ب خدا بگم حواسم هست چه ادمای خوبی سر راهم گذاشتی ،استاد عباسمنش رو گذاشتی ،خانوادم،استاد های حرفه ای ک دارم داخلش مهارت کسب میکنم و دیوانه وار میدونم تو این کار بهترینم،زمان ازاد ،سلامتی ،غذاهای سالم و خوشمزه،شهری زیبا و ادمایی زیباتر ک اطرافم هستن و همیشه تحسینم میکنن،رفیقایی ک اگ بزنم جاده خاکی بهم هشدار میدن ،حواسم هس ک همه چیز رو تو بهترین حالت ممکن قرار دادی تا به هدفم برسم،حواسم هست ک قبلا ارزوم بود ب یه کار علاقه پیدا کنم و داخلش بهترین باشم و تو این فرصتو بهم دادی،حواسم هس ک با بودنت دیگه حس تنهایی ندارم،حواسم هس با وجود اشتباهام دوسم داری و اروم اروم منو داری سمت لمس رویاهام میبری

حواسم هست ک از روز اولی ک رفتم پای کار ،استعدادمو نشونم دادی و همونجا انگیزم هزار برابر شد ،خدایا من حواسم هست … من تو رو دارم ،هر اتفاقی بیوفته تو رو دارم ،هرکی بیاد و بره تو میمونی برام ،تو ارامشم هستی ،میدونم این مدت کمتر باهات حرف زدم،و الان ب حرف تو گوش کردمو این سه دقیقه انقد حالمو قشنگ کرد :)

میدونم تو همیشه از ساده ترین و کاراترین راه ها منو ب سمت عشق و سلامتی و ثروت میبری

من دوست دارم …با هر اشتباهی ک داشتم دوست دارم ،و میدونم ک تو هم دوسم داری،

من حواسم ب همه کارات هس ،ب عشق و توجه و خیر خواهی ای ک از سمت بقیه میبینم،شاید این مدت ناسپاسی کردم،شاید یادم رفت نباید نگران چیزی باشم چون تو رو دارم ،نگرانی برای چی وقتی تو رو دارم؟الان خیلی وقته من فقط خوبی میبینم ،شاید بخاطر بعضی باورهای اشتباهی ک قبلا بوده ،دوس داشتم واقعیت رو جوری جلوه بدم ک نیس ،و بگم خب تنهام ،اما تو اگاهی ک الان حتی اگ بخوامم نمیتونم اینطوری فکر کنم،الان باور من اینه ک من لایقم ،و از خودم مطمئنم،از اینکه دوست داشتنی ام،از اینکه خاصم،پس هرکس هر ادمی دوس داره کنار من باشه ،دوس داره همکار،دوست ،و … باشه ،دیدم ک ادمایی ک خیلی عصبی و مغرورن با من چقدر خوبن ،دیدم من اون عشق خالصه شدم ک هر بدی ای ،از بین میره ،و اینا لطف توعه ب من …میخوام خالص تر شه این عشق،ن برای کسی،برای تشکر از تو …

دوس دارم رابطمون برگرده مث اون موقع ها ک کلی باهات حرف میزدم و ارامش خالص بودم ،دوس دارم جوری زندگی کنم ک لبخندتو داشته باشم ،دیدگاهم نسبت ب نعمتا اینه ک شکر ک هس،و میدونم بهترشو برام چیدی :)

ازت ممنونم ک با این تضادها،خیلی ساده و راحت منو هدایت کردی ب سمت خودت،الان خودمو تو بغل تو حس میکنم ،هدایتم کن،باز هم و بیشتر

میدونم ب اندازه ای ک روی خودم کار کنم ،بیشتر از این زندگی لذت میبرم

به خاطر داشته باش که همه پریشانی‌های تو فقط و فقط وقتی آغاز می‌شوند که فراموش می‌کنی لایتناهی هستی و تو تنها وقتی سقوط می‌کنی که از ابدیت خود‌، از اصل خود‌، از توی لایتناهی‌، از من‌ دور شوی و آنچه تو را به سعادت می‌رساند بازگشت تو به اصل خویش است.

عاشقتونم :)

خدایا شکرت

خدایا دوست دارم

هرچه آگاهتر،آزادتر …