متن آرامش در پرتو آگاهی (قسمت پنجم)
هر سال یک بدن نو و تازه
قدیمی‌ترین سلول‌های بدن تو یک ساله هستند. هر سال ۹۸% از ملکول‌های بدن تو تجدید می‌شوند. اما بعضی از بیماری‌ها هنوز هم از سال گذشته با تو هستند.
چه چیزی باعث می‌شود که بیماری با تو باشد؟ پاسخ در حافظه است. تنها حافظه است که می‌ماند. بدنت را مثل گذشته بد می‌سازی چون فکر می‌کنی این ساختمان را فقط می‌توانی مثل گذشته کج بسازی.
ذهن آرام می‌تواند این همه را تغییر بدهد. اما او خود چنان به افکار بی ارزش مشغول است که فرصتی برای آرامش نمی‌ماند. یک انسان معمولی در هر روز ۶۰,۰۰۰ فکر را از ذهن می‌گذراند که ۹۵% از این افکار تکراری و بیهوده هستند
ذهن آرام تو را به سکوت می‌رساند … به همان جایی که افکار تو از آن متولد می‌شوند، جسم تو از آن متولد می‌شود و دنیای پیرامون تو … .
ذهن آرام می‌تواند بر حافظه اثر بگذارد، آن را اصلاح کند و همه چیز را تغییر بدهد.
مراقبه (مدیتیشن) می‌تواند آرامش و سکوت را به تو بازگرداند و تو را به ذهن آرام نزدیک تر کند.
نفس همیشه تو را به حرف می‌کشد، حال آنکه خود متعالی تو به دنبال آرامش و سکوت است.
مراقبه (مدیتیشن) به افکار تو فرصت آزاد شدن می‌دهد و در نهایت، نفس تو را به سکوت وا می‌دارد. آنگاه ذهن آرام می‌گیرد و به آگاهی دست می‌یابد.
سکوت، زبان طبیعت است، زبان حقیقت است، زبان خلقت است، زبان من است. سکوت زبان خداست. زبان توی لایتناهی است و همین است که در مراقبه همه حقایق جهان بر تو آشکار می‌شود و همین است که همه آن‌ها که توانسته‌اند تأثیر قابل توجهی بر زندگی بشر داشته باشند، موسی، محمد، بودا، مسیح، انیشتین، و دیگران همه در مراقبه به حقیقت رسیده‌اند.
مراقبه تمام پارامترهای پیری را کند، متوقف و پس از مدتی به عقب باز می‌گرداند، جسم و ذهن تو را به تعادل باز می‌گرداند و حتی بر محیط پیرامون تو اثر می‌گذارد، حتی بر طبیعت
ترکیبات شیمیایی، جسم و ذهن تو را آزرده می‌کنند
آلودگی‌ها؛ آنچه که از طبیعت نیست، خدایی نیست، تو را پریشان می‌کنند و در این پریشانی جسم تو نمی‌تواند معبد آرامی برای روح تو باشد. این پریشانی، خلاقیت و آرامش را از تو می‌گیرد و از آنجا که جسم تو نمی‌تواند در این پریشانی خود را پاک سازی و ترمیم کند فرسودگی آغاز می‌شود و از مدتی بعد بیماری‌ها یکی پس از دیگری از راه می‌رسند. این آلودگی‌ها از طریق دهان، پوست، چشم، گوش، افکار، گفتار وارد می‌شوند اما ترکیبات شیمیایی از همه این‌ها مهم ترند.
مواد شیمیایی در بدن تو به درستی جذب یا تجزیه نشده و به سمومی خطرناک بدل می‌شوند. ورود این مواد به بدن تو می‌تواند وضعیت و تعادلات انرژی تو را بر هم بزند اختلالات هورمونی ایجاد کند و جسم و ذهن و روان را از تعادل خارج کند.
جسم تو بزرگترین داروخانه جهان است
تأثیر پلاسیبو (placebo) این نکته را اثبات می‌کند؛ اگر یک قرص بی اثر به یک بیمار بدهی و بیمار بداند (نه این که پذیرفته باشد) که این قرص بیماری او را درمان می‌کند به محض ورود قرص و صرف نظر از نوع بیماری، فرایند درمان آغاز می‌شود و تمام آنزیم‌هایی که برای درمان بیماری لازم است در بدن آزاد می‌شود. این اثر را اثر پلاسیبو می گویند و قرص بی اثر را پلاسیبو.
در این خصوص تحقیقات بسیاری انجام شده است و همگی مبین این حقیقت است که اثر پلاسیبو ارتباطی به نوع بیماری ندارد و حتی در خصوص بیماری‌های خاص هم مؤثر است و همیشه ۳۰ % بیماران را به بهبودی کامل می‌رساند. آنزیم‌های لازم برای درمان بیماری نیز واقعاً در بدن بیمار آزاد می‌شوند و قابل مشاهده و اندازه گیری هستند و حتی داروهایی به نام نوسیبو برای خنثی کردن اثر پلاسیبو ساخته شده است
DNA تو میلیون‌ها سال تجربه مبارزه با بیماری‌های مختلف را با خود دارد و در حالت طبیعی به محض مواجهه با یک بیماری آنزیم‌ها و ترکیبات مورد نیاز برای بازگشت به تعادل را در جسم تو آزاد می‌کند. اما وقتی تو باور کرده ای که فلان بیماری فقط با فلان قرص خوب می‌شود، دیگر فقط با خوردن همان قرص بهبودی حاصل می‌شود.
اثر پلاسیبو نشان می‌دهد که یک بیماری می‌تواند بدون دخالت هرگونه عامل بیرونی درمان شود و همچنین ثابت می‌کند که تو تمام داروهای مورد نیاز را برای درمان هر بیماری در جسم خود داری، داروخانه بزرگی که همیشه همراه توست، عملکرد کاملاً خودکار و طبیعی دارد و برخلاف داروهای رایج هیچ گونه عارضه ای ایجاد نمی‌کند.
عملکرد صحیح این سیستم مستلزم آن است که تو از انرژی و نیروی حیاتی کافی برخوردار باشی … کافی است که در آرامش باشی … و بنیادی‌ترین وجه وجود تو که در پی چیزی جز آرامش نیست خود متعالی توست … خود لایتناهی‌ات …
برای سه روز آینده:
- فقط برای سه روز ذهنت را از این تفکر که بیماری لاعلاج هم وجود دارد رها کن. تصور این حقیقت که تنها تویی که تعیین کننده هستی و این که جسم تو توانایی مواجهه و پاک سازی خود را از هر گونه بیماری دارد آرام آرام به یقین بدل می‌شود … به دانستن …
- با بیان این نکته برای اطرافیان، آن را در ذهن خود پایدار کن و بخشنده شو تا طبیعت در تو جاری شود.
برای شنیدن سایر قسمت‌های آرامش در پرتو آگاهی کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 57MB8 دقیقه
🍄چهل و نهمین برگ از سفرنامه من
به نام یگانه آگاهی‌دهنده جهان ؛
هر روز، روزی نو، شروع و فرصتی دوباره به تو داده می‌شود، جهانی آکبند و تازه تا همانگونه که میخواهی دست به خلقت اتفاق و تجربه‌ای تازه در جهانت بزنی. آنچه که میخواهی را تغییر دهی و آنچه که میخواهی را امتحان و یا جایگزین سازی. اما چه می‌شود که هر روزت به مانند آنچه که در روز قبل تجربه کردی سپری می‌شود؟؟ درحالی که هر روز با گشودن چشمانت دوباره زندگی را آغاز می‌کنی و متولد می‌شوی!
گوشه‌ای خلوت بیاب تا دوباره با اصل و وجودت یکی شوی، آنکه منتظر توست برای بازگشتت به ذات و آگاهی. همان که آرام است و در سکوتِ نابی از جنس آرامش دستانت را می‌گیرد تا پروازت دهد به دور از آن همه نگرانی، پریشانی و زمزمه ها و هیاهوهای ذهن؛ آنکه می‌داند تو جسمت نیستی بلکه افکارت هستی و حتی نه، تو نظاره گر آن افکار و خودِ آگاهی هستی.. تو جسمت نیستی! جسمی که هرسال خودش را بازسازی و نو می‌سازد، تو فراتر از آنی که با جسمی محدود پیوندت زنند، تو نامحدود و لایتناهی هستی! تو همانی هستی که به جسمت و قالبت چه در درون و چه در بیرون شکل می‌دهی، تو خالقی، تو همانی که او بوسیله تو متجلی می‌شود… تو فراتر از محدودیت ها هستی.
تو همانی که انتخاب می‌کند این کالبد، با تمام نو سازی سلول هایش بیمار شود یا نه؛ همان که انتخاب می‌کند تا چه اندازه بیماری در کالبدش رشد پیدا کند؛ همان که مدت زمان وجود بیماری را معین می‌کند؛ همان که تصمیم می‌گیرد جسم را جوان‌تر سازد یا فرسوده‌تر؛ همان که به اعمالت جهت می‌دهد و… همه خودِ تو هستی.
در اعماق وجودت می‌دانی، هیچ بیماریی نمی‌تواند این جسم را در بر گیرد مگر آنکه از قبل ذهنت را در بر گرفته باشد! ذهن کنترل عظیمی بر تک تک اعمال بدنت دارد، فقط کافی‌ست که از خاطرات بیماری های قبلی‌ات پر شده باشد و تو را به این باور برساند که هنوز مشکلی درون تو وجود دارد، هنوز اشتباه و نقصی درون توست! و آن، مشکلی‌ست که نه در جسم تو بخاطر خطا در عملکرد یا… بوجود آمده، بلکه همه ریشه در خشم، پریشانی، استرس، کینه، حسادت و نگرانی های هر روزه‌ای دارد که تو اجازه می‌دهی ذهن و در نتیجه جسمت با آن مسموم شوند!
بیا و همه‌ی این قیل و قال ها را کنار بزن و با خودت به آرامش برس و به یاد بیاور که تو تمام آنچه که برای بهبود خود میخواهی را از خیلی قبل تر در وجودت و در خودت داری؛ بیماری را باور نکن زمانی که جسمت در طی میلیون ها سال تکامل، خود را با همه نوع آنزیم، پروتئین، آنتی بادی، خاصیت ترمیم و… برای مقابله با بیماری، مسلح کرده؛ بیماری را باور نکن زمانی که بزرگترین داروخانه جهان را با خود در هر لحظه حمل می‌کنی؛ بیماری را باور نکن زمانی که به جسمت و به تک تک سلول هایت اطمینان داری که خودشان از قبل برای سلامتی و شادابی و فعالیت بیشتر برنامه ریزی شدند؛ بیماری را باور نکن برای جسمی که هرساله سلول ها و اندام هایش را از نو می‌سازد تا کیفیتی بالاتر و ورژنی تازه تر از خودت را رونمایی کند.. تو به اندازه آنچه که به خورد ذهنت می‌دهی، خودت و جسمت را برای اتفاقات برنامه‌ریزی می‌کنی.