آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 5 - صفحه 12 (به ترتیب امتیاز)

🍄چهل و نهمین برگ از سفرنامه من

به نام یگانه آگاهی‌دهنده جهان ؛

هر روز، روزی نو، شروع و فرصتی دوباره به تو داده می‌شود، جهانی آکبند و تازه تا همانگونه که می‌خواهی دست به خلقت اتفاق و تجربه‌ای تازه در جهانت بزنی. آنچه که می‌خواهی را تغییر دهی و آنچه که می‌خواهی را امتحان و یا جایگزین سازی. اما چه می‌شود که هر روزت به مانند آنچه که در روز قبل تجربه کردی سپری می‌شود؟؟ درحالی که هر روز با گشودن چشمانت دوباره زندگی را آغاز می‌کنی و متولد می‌شوی!

گوشه‌ای خلوت بیاب تا دوباره با اصل و وجودت یکی شوی، آنکه منتظر توست برای بازگشتت به ذات و آگاهی. همان که آرام است و در سکوتِ نابی از جنس آرامش دستانت را می‌گیرد تا پروازت دهد به دور از آن همه نگرانی، پریشانی و زمزمه ها و هیاهوهای ذهن؛ آنکه می‌داند تو جسمت نیستی بلکه افکارت هستی و حتی نه، تو نظاره گر آن افکار و خودِ آگاهی هستی.. تو جسمت نیستی! جسمی که هرسال خودش را بازسازی و نو می‌سازد، تو فراتر از آنی که با جسمی محدود پیوندت زنند، تو نامحدود و لایتناهی هستی! تو همانی هستی که به جسمت و قالبت چه در درون و چه در بیرون شکل می‌دهی، تو خالقی، تو همانی که او بوسیله تو متجلی می‌شود… تو فراتر از محدودیت ها هستی.

تو همانی که انتخاب می‌کند این کالبد، با تمام نو سازی سلول هایش بیمار شود یا نه؛ همان که انتخاب می‌کند تا چه اندازه بیماری در کالبدش رشد پیدا کند؛ همان که مدت زمان وجود بیماری را معین می‌کند؛ همان که تصمیم می‌گیرد جسم را جوان‌تر سازد یا فرسوده‌تر؛ همان که به اعمالت جهت می‌دهد و… همه خودِ تو هستی.

در اعماق وجودت می‌دانی، هیچ بیماریی نمی‌تواند این جسم را در بر گیرد مگر آنکه از قبل ذهنت را در بر گرفته باشد! ذهن کنترل عظیمی بر تک تک اعمال بدنت دارد، فقط کافی‌ست که از خاطرات بیماری های قبلی‌ات پر شده باشد و تو را به این باور برساند که هنوز مشکلی درون تو وجود دارد، هنوز اشتباه و نقصی درون توست! و آن، مشکلی‌ست که نه در جسم تو بخاطر خطا در عملکرد یا… بوجود آمده، بلکه همه ریشه در خشم، پریشانی، استرس، کینه، حسادت و نگرانی های هر روزه‌ای دارد که تو اجازه می‌دهی ذهن و در نتیجه جسمت با آن مسموم شوند!

بیا و همه‌ی این قیل و قال ها را کنار بزن و با خودت به آرامش برس و به یاد بیاور که تو تمام آنچه که برای بهبود خود می‌خواهی را از خیلی قبل تر در وجودت و در خودت داری؛ بیماری را باور نکن زمانی که جسمت در طی میلیون ها سال تکامل، خود را با همه نوع آنزیم، پروتئین، آنتی بادی، خاصیت ترمیم و… برای مقابله با بیماری، مسلح کرده؛ بیماری را باور نکن زمانی که بزرگترین داروخانه جهان را با خود در هر لحظه حمل می‌کنی؛ بیماری را باور نکن زمانی که به جسمت و به تک تک سلول هایت اطمینان داری که خودشان از قبل برای سلامتی و شادابی و فعالیت بیشتر برنامه ریزی شدند؛ بیماری را باور نکن برای جسمی که هرساله سلول ها و اندام هایش را از نو می‌سازد تا کیفیتی بالاتر و ورژنی تازه تر از خودت را رونمایی کند.. تو به اندازه آنچه که به خورد ذهنت می‌دهی، خودت و جسمت را برای اتفاقات برنامه‌ریزی می‌کنی.