صریح باشیم.درباره خودمان، درباره‌ی امروزمان و دستاوردهایی که در این لحظه داشته‌ایم.
دستاوردهای امروزت چقدر شادی است؟
تقدس لحظه‌های امروز را تماشا کردی؟
میخواهی بدانی کارِ الانِ تو چیست؟
نگریستن به تمامی امکان‌ها و ادراک‌های که این لحظه به تو داده و انتقال زیبایی‌های آن به روزها و تجارب آینده‌ات…
پس مانند دیروز، هفته گذشته، سال گذشته و آنرا به تعویق نینداز.
زندگی بسیار سخاوتمند است. چشمانت را برای دیدن زیبایی‌های هر لحظه عادت بده، تا ببینی که این لحظه فقط و فقط آمده است تا به لحظه ای بهتر و تجربه ای زیباتر برایت دگردیسی یابد.
پس تو هم کمی سخاوتمند باش… هرگاه کسی را ملاقات کردی لبخند بزن.
یک نفر را برای دوست داشتن پیدا کن تا برکت این عشق و این احساس، روانت را به پرواز دربیاورد تا بخشِ بزرگ‌تر و درخشان ترِ تو، آنچه که واقعاً هستی را به تو بنمایاند.
از ته دل امیدوارم شهامت این تجربه را به خودت هدیه کنی.
برای اینکار، نخستین گام این است: زیبایی‌های این لحظه را که در آن هستی، تماماً درک کن و به قول انیشتن، “بقیه چیزها جزئیاتند.”
سید حسین عباس منش
متن آرامش در پرتو آگاهی (قسمت نهم )
تو جسمت نیستی!
مطالعات و تحقیقاتی که روی بدن انسان انجام شده نشان می‌دهد که ۹۸% از تمام اتم‌های بدن تو در کمتر از یک سال با اتم‌های جدید جایگزین می‌شوند و این بدین معنی است که تو مرتباً بدنت را باز سازی می‌کنی.
هر شش هفته یک کبد جدید
هر سه ماه یک اسکلت جدید
هر پنج روز یک معده جدید
هر ماه پوست جدید
پس آنچه که تو از خودت می‌شناسی کجاست؟ نمی‌توانی فکر کنی که تو بدن فیزیکی‌ات هستی. کدام بدن فیزیکی؟ مدل ۱۹۹۹ یا مدل ۲۰۰۵ یا مدل سه ماه پیش؟ اعضای بدن فیزیکی تو همیشه با اعضای جدید عوض می‌شوند … ولی تو همانی … پس حقیقت عمیق تری وجود دارد و این حقیقت بنیادی همان است که میخواهی بشناسی، و همان است که ذهن و جسم تو از آن متولد می‌شود.
پیش‌تر تو را افکارت می‌دانستند، اما حالا تو را ناظر بر افکارت می‌دانند. افکار تو در ذهنت متولد می‌شوند اما تو ذهنت هم نیستی، تو دارنده ذهنی، تو ناظری بر ذهن، تو آگاهی هستی.
تا همین اواخر ذهن تو را محدود به جسمت می‌دانستند، اما امروز قلمرو آن را گستره کیهان می‌دانند … تو در همه کیهان جاری هستی … و همین است که فکر تو را از دورترین نقاط می‌توان خواند. تو موجی که در همه کیهان جاری است و جسم تو تنها یک گیرنده است که امروز روی تو کوک است.
و هرگاه کارش را به انجام می‌رساند خاموش می‌شود … تو از آن جدا می‌شوی، اما می‌مانی و گیرنده دیگری را برمی گزینی … و تا نمیری متولد نمی‌شوی پی در پی و تو همانی که می‌مانی همان موج ابدی و لایتناهی همان اصل.
تو جسمت نیستی، دارنده جسمی. تو فکرت نیستی، فکر کننده هم نیستی.
تو آنی که بر فکر کننده ناظر است.
تو نامت نیستی، حتی نام تو آن است که تو نیستی.
نام تو تنها یک برچسب است که بدن فیزیکی تو را از بدن‌های دیگر تمیز دهند.
تو شغلت نیستی، این شغل یک گام است که خود متعالی تو برای رسیدن به تو برگزیده است و وقتی زمان آن فرا برسد، شغل دیگری را بر می‌گزیند.
تو دارنده این همه ای تو بر این همه ناظری. تو پاره ای از خدایی.
برای شنیدن سایر قسمت‌های آرامش در پرتو آگاهی کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل صوتی آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 93MB3 دقیقه
سلام استاد عزیزم، مریم مهربونم و هم فرکانسی های گلم
روزشمار تحول زندگی ام برگ هفتاد و سوم
استاد جانم یک کامنت هیولا نوشتم اما یکدفعه دستم رفت و پاک شدش.
خیلی هم براش زمان گذاشتم اما ذره ای ناراحت نشدم.
الخیر فی ما وقع
این کامنت ها رو خداوند میگه و من مینویسم. حتما میخواد چیز کاملتری رو بهم بگه.
استاد جانم اول اینکه آرامش در پرتو آگاهی اسم مناسبی هست برای این سلسه فایل هاتون، چون واقعا هم همینطوره.
در پرتوی آگاهی، اولین دستاورد آرامش هست.
تحسین تون میکنم بابت اسامی فایل ها و محصولات تون که انقدر هوشمندانه انتخاب شده. یادمه تو یکی از فایل هاتون گفتین، اسم فایل و محصولات بهم گفته میشه و منم بهش عمل میکنم.
تحسین برانگیزه !!!!
استاد جانم این فایل امروز خیلی نکته مهمی رو در بر داشت.
” بودن در لحظه حال”
بقول انیشتین بقیش جزییات هست.
اینکه انسان در لحظه حال، توجه به نکات مثبت کنه، در مداری قرار میگیره که همه چیز خود به خود اتفاق میفته.
انقدر که توجه به نکات مثبت مهمه.
برای رسیدن به خوشبختی فقط لازمه 2 تا کار مهم رو انجام بدیم. بقیش اتفاق میفته.
1. توجه به نکات مثبت
2. کنترل ذهن
نماز یا صلوه = توجه بر نکات مثبت
روزه = کنترل ذهن
تازه مورد شماره 1 رو اگر درست انجامش بدیم، مورد دوم خود به خود اتفاق میفته.
اصلا کار سختی هم نیست، چون زیاد از حد ساده ست، نادیده گرفته میشه اغلب
کافیه نگاه اطراف مون کنیم و نکات مثبت رو ببینیم و بهش توجه کنیم !!!
همین و همین !!!
ما با دنیایی از نعمت احاطه شدیم و گاها خبر نداریم.
بعلت اینکه مدار مون ، مدار مناسبی نیست نمیتونیم ببینیم شون
اولش که مینویسیم خیلی موارد به ذهن مون نمیاد، اما آروم آروم که توجه میکنیم، همراه با افکار، مدار میاد بالا و از یه جایی به بعد هر چی مینویسیم، تمومی نداره
این معجزه مدار هاست.
اگر تو مدار A باشیم ، اطلاعات مدار B روی ما قفل هست.
باید تلاش مون بکنیم که با توجه به زیبایی های اطراف مون، مدار مون بالاتر ببریم تا خوبی ها و زیبایی های بیشتری تجربه کنیم.
چون ما اشرف مخلوقات، لیاقت شادی، آرامش و زیبایی ها رو داریم.
اصلا براش فرود اومدیم.
استاد چه زیبا گفتین :
” تو افکارت نیستی، بلکه تو ناظر بر افکارت هستی”
دقیقا همینم هست.
ما ذهن نیستیم.
ذهن اصلا چی هست ؟
ذهن یک گالری هست که مجموعه ای از خاطرات و تجربیات گذشته مون داخلش هست.
تمام مشکلات بشر از جایی شروع شد که با ذهن (خاطرات و تجربیاتش) احساس هم هویتی کرد.
یعنی خودمون گره زدیم به تجربیات تلخ مون، به ناکامی هامون.
در صورتی که اون تجربیات و ناکامی های تلخ، بواسطه ناآگاه بودن مون و قرار گرفتن مون در پله فرکانسی نامناسب بوده.
روزگاری آگاهی نداشتیم و افکار و باور داغون داشتیم و خلق ناجور کردیم و حالا خودمون و ارزشمندی مون گره زدیم به اون خاطرات.
در صورتی که اون تجربیات، خودِ حقیقی ما نیست. فقط بواسطه افکار اشتباه ایجاد شدند.
هویت ما اون خاطرات نیست !!!
اگر منِ عاطفه تجربه شکست عاطفی داشتم، من بیوه نیستم
اگر والدینم از دست دادم، من یتیم نیستم
اگر کسب و کارم رفته تو هوا، من بدبخت نیستم
این برچسب ها رو نباید به وجود لایتناهی مون گره بزنیم.
ما هم هویت با آنچه تجربه کردیم و خواهیم کرد نیستیم.
بلکه ما روح های مجرد و مستقلی هستیم که روزگاری با نهایت اشتیاق، داوطلب شدیم و فرود اومدیم روی سیاره.
تا چکار کنیم ؟
تا با انرژی ها بازی کنیم، فرکانس رو به ماده تبدیل کنیم.
ما شوق داشتیم که به دنیای فیزیکی بیایم.
حالا اگر خلق نامناسبی داشتیم، نباید یقه خودمون بگیریم و سرزنش کنیم.
بلکه باید افکار و باور هامون عوض کنیم.
همین !!!
به همون فرمولی که داغون خلق کردیم ، برعکس اش عمل میکنیم و درستش میکنیم !!!
اگر فلان خلق نامناسب داشتیم، مبنی بر بی عرضگی و بی لیاقتی نیست، بلکه به این معنی هست که درست از قانون استفاده نکردیم و درس اش رو پاس میکنیم و از اول شروع میکنیم.
ما اومدیم برای همین.
هی گند بزنیم هی درستش کنیم.
چرا به خودمون برچسب بزنیم ؟
چرا برای اشتباهی که باید وجود داشته باشه تا درس بگیریم، از نگاه بقیه انقدر میترسیم ؟
خب بقیه برن به سلامت !!!
کاری نداریم بهشون.
ما اومدیم که تجربه کنیم و درس بگیریم و رشد کنیم.
ما هیچ تعلقی به گذشته مون نداریم
ما تعلق به خانواده مون نداریم
ما تعلق به ورشکستگی مون نداریم
ما تعلق به طلاق هامون نداریم
ما روح های آزاد و مستقلی هستیم که آزاد اومدیم و آزاد هم خواهیم رفت.
ما ذهن نیستیم
تجربیات مون نیستیم
شکست هامون نیستیم
بدن نیستیم.
ما پاره های خداوند، ما روح هایی ابدی و ازلی هستیم.
بابت اشتباهات مون، فقط کافیه درس هامون پاس کنیم، نیازی به راضی کردن بقیه نداریم.
ما خلق نشدیم که خلق رو راضی کنیم.
ما خلق شدیم که در شادی و لذت زندگی کنیم.
ارزشمندی ما به هیچی بیرون از خودمون گره نخورده.
ارزش ما به حساب بانکی مون نیست
ارزش ما به رابطه عاطفی مون نیست
ارزش ما به فلان شغل و فلان شهرت و… نیست
ارزش ما به درونیات ما گره خورده.
ما ارزشمندیم به همین دلیل ساده و منطقی که، آگاهی هستیم.
فقط بواسطه اینکه انسان هستیم لیاقت تمام نعمات رو داریم.
برای داشتن احساس لیاقت نیاز به کارهای عجیب و غریب نیست.
صرف اینکه در این جهان مادی متولد شدیم ، ما لایق ایم، ما ارزشمندیم.
ما به هیچی، تاکید میکنم به هیییییچ عامل بیرونی گره نخوردیم.
ما اومدیم شادی کنیم.
ما اومدیم در لحظه حال با توجه به نکات مثبت خلق زیبا کنیم، عشششق و صفا کنیم.
استاد جانم و مریم مهربونم، بابت تهیه ، تدوین، کپشن این فایل توحیدی ازتون سپاسگزارم
از خداوند مهربونم هم سپاسگزارم که از زبان شما با من صحبت کرد و بر من جاری شدش تا این کامنت زیبا نوشته بشود.
از عزیزانی که کامنت بنده مطالعه کردند کمال تشکر را دارم.
آگاهانه و عاشقانه دوستتون دارم
همگی در پناه الله یکتا باشیم.