آرامش در پرتوی آگاهی | قسمت 9 - صفحه 9

سلام میکنم به استاد عزیز و خانم شایسته مهربون.

این فایل و متن اون دوباره به من یاد آوری کرد باید مهارت درحال زیستن و احساس خوب و کنترل ذهن رو یاد بگیری.باید یاد بگیری طور دیگه..متفاوت تر از قبل به دنیا و اتفاقاش نگاه کنی..افکار تو و باورهای هر لحظه ی تو دارن آینده رو می‌سازن..پس توجه کن الان داری به چی فکر می‌کنی….من اول سال جدید شروع کردم به سرمایه گذاری روی خودم و به عنوان اولین قدم با خواهرم محصول عزت نفس رو خریدم..از اون جاییکه قانون احساس خوب مساوی اتفاقات خوب رو درک نکرده بودم…شروع کردم به اقدام..به جاییکه اول مهارت کنترل ذهن و مهارت احساس خوب رو یاد بگیرم و تمرین کنم،شروع کردم به اقدام و منتظر نتایج بودم…وارد شرکت برای کار شدم تا شروع کنم به قدم برای مستقل شدن از اطرافیانم اما از اون جاییکه اصلا یاد نگرفته بودم که باید احساسم رو خوب نگه دارم و کنترل ذهن داشته باشم خیلی زود با دیدن تضادها تو شرکت حالم و احساسم بد شد.اوایلش کمی به خاطر هدفم که افزایش عزت نفس بود خوب پیش رفتم.اما از اونجایی که به صورت اصولی قانون احساس خوب رو درک نکرده بودم میتونم بگم بعد از چند ماه هدف خودم هم یادم رفت.هر روز به خودم میگفتم مریم تو چرا اومدی شرکت کار کنی به خاطر چی بود..به زبون میگفتم اما ته دلم نگران و درگیر حاشیه کار و مسائلش بود به کل هدفم که رشد و افزایش حس ارزشمندیم بود یادم رفت…اصول خودم رو گم کردم…یه جای کار احساس کردم من اصلا خودم نیستم…با این که خیلی خوب کار میکردم و در عرض چند ماه مدیر شرکت به من کاملا اعتماد کرده بود اما من از خودم راضی نبودم…چون احساس میکردم بر اساس اصول خودم کار نمیکنم…همه ی حس خوبم گره خورده به تایید مدیرم…فهمیدم دارم اشتباه میکنم چون حسم هر روز داشت بدتر میشد و من اصلا نمی تونستم ذهنم رو کنترل کنم..نجوا هر روز بیشتر و بیشتر شد تا جایی که احساس کردم این قدر دارم خودم رو مقایسه میکنم و از خودم ناراضی ام، عزت نفسم به جای اینکه رشد کنه تا بدتر میشه…علی رغم مخالفت مدیر شرکت از کار استفا دادم…میدونستم اصول کارشون یه جاهایی خیلی اشتباهه اما نمی‌تونستم نظر خودم رو بگم…یعنی اعتماد به نفس نداشتم..فقط با حس بد اومدم بیرون…فقط میدونستم باید دوباره برگردم به خودم..می‌فهمیدم از خودم دور شدم…خودمو مرور کردم تو خلوت و تازه فهمیدم منی که دوساله با آموزه های استادو گوش میدم و همه ی آرزوم این بود که دوره عزت نفس رو بخرم…اولین درس استاد یعنی توانایی ایجاد احساس خوب و کنترل ذهن رو اصلا یاد نگرفته بودم…توی این دوسال شاید جسته و گریخته این کارو کردم ولی هیچ وقت ننشستم متعهدانه روش کار کنم…حتی الآنم که۶روزه دارم تلاش میکنم هنوز احساس میکنم خیلی موفق نبودم ولی شروع کردم.وتازه فهمیدم عزت نفس چیه…فهمیدم قبل از اینکه اقدامی انجام بدی باید قبلش یاد گرفته باشی احساست رو خوب کنی باید قبلش در کنترل ذهن به ثبات نسبی رسیده باشی…باید فهمیده باشی تو کی هستی و چه اصولی داری…و با چه اصولی حالت و حست بهتره… باید یاد گرفته باشی برای خودت قدم برداری برای حس خوب خودت نه برای تایید دیگران…باید ماریو انجام بدی که حس خودت بهش خوبه نه به خاطر حس خوب دیگران به خودت…خیلی چیزا یاد گرفتم ..ولی میتونم بگم با یاد گرفتن توانایی حس خوب و کنترل ذهن خیلی از مسیرو آدم رفته…اصلا خود احساس خوب و کنترل ذهن همون عزت نفسه..همون قدرت و قدرتمند شدنه…همون بزرگ شدن از هر تضادیه…که همیشه خواسته من بوده…و من قبل از هر اقدامی باید اول یاد بگیرم در همین شرایطی که هستم این اصل رو یاد بگیرم و بعد اقدام کنم.