دستور العمل پروژه «مهاجرت به مدار بالاتر»

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِیمِ

وَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَى الْکَهْفِ یَنْشُرْ لَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَیُهَیِّئْ لَکُمْ مِنْ أَمْرِکُمْ مِرْفَقًا(16 کهف)

و اکنون که از آنان و آنچه غیر خدا می پرستند، کناره گرفته اید، پس به این غار پناه گیرید تا پروردگارتان از رحمتش بر شما بگستراند و در کارتان آسایش و آسانی فراهم آورد.

=======================================================================================

سلام به استاد شایسته جانم،سلام به استاد عباسمنش عزیزم،سلام به رفیق های غار حرا و هم مدار با پروژه ی پربرکت جدید

دعا میکنم حال دلتون عالی باشه و مشغول تحقیق و پژوهش در دریافت آگاهی های جدید،تامل و تعقل در درک بیشتر و اجرای اون ها در عمل.

چیزی که برام پرواضحه اینکه دستور عمل های پروژه،با صدای نازنین استاد شایسته،خودش به تنهایی یک فایل سنگین و پر از آگاهیه که هربار که بهش گوش میدی،یک چیز جدید ازش یاد میگیری،و چون امروز روز اول پروژه بود،من بیشتر وقتم رو به گوش کردن دستور العمل پروژه اختصاص دادم و خط به خطش رو نوشتم.

و بعد تصمیم گرفتم بیام دستور عمل پروژه رو،توی یک کامنت برای خودم کلاسه شده تایپ کنم و با این کار هم کار رو برای خودم راحت تر کنم،هم به درک و فهم خودم بیشتر اضافه بشه و هم برای دوست عزیزی که اون رو‌میخونه،نور هدایتی داشته باشه.

پس پنجره ی اتاقم رو باز کردم تا باد سرد دلچسب زمستانی خواب رو از چشام بگیره و بهشون کمک کنه،تا باهام همراهی کنند.راستی بهتون پیشنهاد میکنم،آهنگ تلاش کن از امیر رادان رو حتما دانلود کنید و هر روز بهش گوش بدید،تا انگیزه تون همیشه زنده باشه برای مهاجرت به مدار بالاتر….

تلاش کُن واسه چیزی که میخوای،نبینم خسته شی،جون من جا نزن،میدونی تنهایی خودت ارتشی

تلاش کن واسه شرایطت دلخوات،واسه از بین بردن عیبات،بجای گفتن ای کاش،پاشو به فکر تحولت باش

دوباره از نو میچینم همه پِلَنارو،خدا کمک کن،از جات بلندشو میبینی خودت معجزشو خدای من شُکررررر

=======================================================================================

گوش کردن به فایل های مصاحبه با استاد،باعث بیدار نگه داشتن یک جنسی از انرژی میشود که هم،آشنا و هم الهام بخش است،جنسی از انرژی که باعث تغییرات اساسی در هر مرحله از زندگی ما میشود.

اگر ما به صورت پیوسته،خودمان را با فایل های مصاحبه احاطه کنیم،هرکدام از ما،این جنس از انرژی خلاق رو،در درونمون احساس میکنیم و اونوقت میتونیم از خلال پاسخ های استاد عباس منش به سوالات دانشجوها و توضیحات ایشون:

باورهای قدرتمند کننده را بشناسیم.دلیل اصلی نتایج را بشناسیم.

ایده میگیریم که چطور به جای تمرکز روی محدودیت های شرایط کنونی،روی نقاط قوتمون تمرکز کنیم.

یاد میگیریم چطور نقاط قوت وجودمون رو پیدا کنیم و چطور ازشون بهره برداری کنیم.

=======================================================================================

وقتی به طور پیوسته خودمون رو با آگاهی های بخش مصاحبه در تماس نگه داریم،این آگاهی ها،تمرکز مارا به صورت روزانه،به شکلی جهت دهی میکنه که از روی کمبود ها و نگرانی هامون برداشته میشه و ایمانمون رو به شکلی تقویت میکنه که آماده ی برداشتن قدم هایی می شویم که:همین الآن و با همین شرایط و امکاناتی که داریم،میتونیم اون قدم ها رو برداریم و بهبود ها را ایجاد کنیم.

دم خور شدن با این آگاهی ها،یک مومنتوم خیلی سازنده ای توی فرکانس هامون ایجاد میکنه که هدایت هارو برای ما واضح تر میکنه.

یعنی مرتبا در راستای خواسته ای که داریم هدایت میشویم که:چی برای من اصله،و چی فرعه!و بر اساس این تشخیص اصل از فرع،اون آگاهی ها به ما یادآوری میکنند که برای هماهنگ موندن با این هدفم،چه کارهایی رو باید انجام بدم و انجام دادن چه کارهایی رو باید متوقف کنم.

=======================================================================================

ریز شدن،فکر کردن و عمیق شدن در فایل های مصاحبه،مثل یک ذره بین یا میکروسکوب عمل میکنه و مارو از عادت های محدود کننده ای با خبر میکنه که توی وجودمون مخفی هستند.عادت هایی که وقتی نگاهتون رو به یک درک خوب از قوانین زندگی،مسلح میکنی،میتونی تشخیصشون بدی.

وقتی به این سطح از هوشیاری میرسی،متوجه میشوی که:این عادت های محدود کننده ی مخفی،مثل یک زنجیر های نامرئی هستند که من رو به مدار فعلیم وصل کردند و اجازه ی فرا رفتن ازین مدار و رشد و پیشرفتی که مد نظرم هست رو بهم نمیدن.مگر اینکه بیام آگاهانه،روی تغییر این باورهام کار کنم!این عادت ها میتوانند عادت های فکری یا عادت های رفتاری باشند که در هر صورت،این عادت های فکری و رفتاری باهم کاملا مرتبط هستند.

نکته ی مهم:شما با تمرکز و احاطه شدن روی آگاهی های این پروژه،ابتدا به شناخت و درک این عادت های محدود کننده فکری و رفتاری میرسید و هرچقدر این روند رو ادامه بدید،راه کارهای تغییر عادت های محدود کننده هاتون رو هم پیدا میکنید.

=======================================================================================

هر فردی میتونه با هربار کار کردن روی این آگاهی ها،زنجیر های نامرئی ای رو از خودش باز کنه که داره اون رو،توی این نقطه ی کنونیش ساکن نگه میداره.و وقتی اون زنجیرها،باز میشه اون فرد میتونه به یک مدار بالاتر صعود کنه،فارغ ازینکه الآن تو چه مداری هست،فارغ ازینکه شرایطت چقدر خوبه،یا چقدر نامناسبه،اون فرد میتونه،آروم،آروم با کار کردن روی این آگاهی ها،هر بار ازین مدار فاصله بگیره،میتونه از شرایطی که هست،به شرایطی که دوست داره باشه،مهاجرت کنه.مهاجرت به یک مدار بالاتر،یک مفهوم کاملا هماهنگ با قانون جهان است.

چون قانون اصلی این هست که:تموم شرایط زندگی ما،بدون استثنا،بازتاب فرکانس های خودمونه.

پس با توجه به این قانون:

چالش اصلی من برای پیشرفت این نیست که چطور به خواسته های بیشتری برسم.بلکه چالش اصلی اینکه:چطور ظرف وجودم رو برای دریافت نعمت های بیشتر،بزرگتر کنم،چطور به مدارهای بالاتر مهاجرت کنم،تا با تجربه ی با کیفیت تری از زندگی هم مدار بشم.چطور من تبدیل به شخصیتی بشوم که نعمت های مورد نظر با این شخصیت هم فرکانسند و به دنبالش میان!

پس برای بهبود شخصیتم:چه الگویی بهتر از استاد!؟

و برای مهاجرت از مدار فعلیم به مدار بالاتر:چه مسیری سر راست تر از هم نشین شدن با آگاهی های فایل های مصاحبه با استاد!

=======================================================================================

درس هایی که ما از فایل های مصاحبه با استاد،در پاسخ به چگونگی صعود به یک مدار بالاتر،میگیریم:

چگونگی تغییر شرایط:از همینجایی که هستی و با همین امکانات و شرایطی که الآن داری،با همین توانایی هایی که الآن داری.

چطور در حالیکه،هیچ فرش قرمزی برات پهن نشده و هیچ تضمینی به نتیجه بهت داده نشده:با (ایمان به غیب) شروع کنی،با این ایمان مسیر رو تا رسوندن به نتیجه ادامه بدی و با همین ایمان توی همون نقطه هم متوقف نشی و هربار اون نتیجه رو بهبود بدی و نتایجت رو پایدار کنی.

نشون دادن کلید واضح تر برای اینکه:من به عنوان فردی که آماده ی رشد بیشتر شدم،چطور ظرف وجودم رو رشد بدم،تا این ظرف بزرگتر پذیرای دریافت نعمت های بیشتری بشه.

چه ویژگی هایی رو،به چه شکل،باید در شخصیتم پرورش بدم تا:من به شخصیتی تبدیل بشم که توانایی خلق خواسته های مورد نظرش رو داره.

=======================================================================================

در تقسیم کار با خداوند،برای مهاجرت به مدار بالاتر،سمت من چیه!؟وظیفه ی من چیه؟!:

سمت من اینکه،هر روز توی پروژه حاضر باشم و خالص ترین تمرکزم رو به آگاهی های اون روز پروژه اختصاص بدم.یعنی به محض انتشار گام بعدی،فرکانس ها وکانون توجهم رو،با آگاهی های اون گام جهت دهی کنم؛تا ذهنم فرصت به تاخیر انداختن توی این مسیر رو به من نده!حتی اگر کارهای ضروری تری داره ویا هر بهانه ای که ذهنم میخواد بیاره!

چه منطقی به ذهنمان بدهیم تا باعث خنثی کردن بهانه ها شود:

اگر من اولویت امروزم رو اختصاص بدم به احاطه کردن کانون توجهم با آگاهی های فایل امروز،کانون توجهم در راستای اصل و در راستای قانون جهت دهی میشه و این هماهنگی که داره توی کانون توجه من ایجاد میشه،میتونه من رو به سمت ایده های کاراتر هدایت کنه که تمام کارهای لازم امروزم،خیلی روون انجام بشه و به این شکل به راحتی،چرخ زندگی من،روونتر بشه!

=======================================================================================

برای حضور دائمی و مستمر در پروژه،برای خودت خط قرمز مشخص کن:

خط قرمز اصلی:نه گفتن به تموم عادت های روتینی که داره سازنده ترین دارائیمون یعنی تمرکزمون رو اتلاف میکنه!

نکته:همیشه اولین(نه گفتن) به صورت جادویی عمل میکنه و نه گفتن های بعدی رو صد ها بار برای ما راحت تر میکنه.پس خیلی زود،اولین نه رو بگو!البته که با پیش بردن مسیر و احاطه شدن با آگاهی های فایل،نه گفتن به بهانه های ذهن رو خیلی خوب یاد می گیریم.

=======================================================================================

روند فرسایشی نامرئی زندگی اکثریت جامعه،یک زنگ خطر جدی برای ماست.چون سرمایه ی اصلی ما برای خلق زندگی دلخواهمون،فرکانس ها و کانون توجه ماست.

و راه کار اینکه ما ازین سرمایه بهره برداری کنیم===>تمرکز است.یعنی:تمرکز روی مسیر درست،استمرار در اون مسیر،و به ثمر رسوندن اون مسیر

در دنیایی که تمرکز اکثر آدم ها درگیر فرعیاتی هست که نه اهمیتی داره و نه ارزش خاصی توی زندگیشون ایجاد میکنه،جدا شدن از بدنه ی جامعه،کار راحتی است.اگر ما تمرکزمون رو ازون فرعایت پس بگیریم!

======================================================================================

اگر قدرت تمرکز ذهنت خوب نیست،وقتی کاری رو شروع میکنی،به سرعت هر عاملی رو حذف کن که حواست رو پرت میکنه!

چون وقتی تمرکز نصف بشه===>نتیجه نصف نمیشه!بلکه تقریبا صفر میشه!

و چون همه ی ما انقدر ثروتمند نیستیم که بتونیم از پس هزینه های سنگین تقسیمِ تمرکز بربیایم و توانایی پرداخت هزینه های سنگینِ پخش و پلا کردن تمرکزمون رو نداریم!پس:وقتی هدفی رو انتخاب کردی!اینطور تصور کن که:تویی و یک دنیای خالی و تنها کاری که توی این دنیای خالی وجود داره،به ثمر رسوندن اون کار هست!

این نگاه خود به خود باعث میشه که به هرچیزی که بخواد خودش رو مهم تر یا با اولویت تر نشون بده،نه بگی!بدون اتلاف وقت!مهم نیست اون دلیل چقدر به خودش رنگ و لعاب بده،خیلی سریع ازش بگذر،چون ذهن ما توی متمرکز موندن اونقدر قوی و سالید نیست که بتونیم از عهده ی یک لحظه رها کردن تمرکزمون بربیایم.

======================================================================================

خبر خوب برای همه ی ما

پروژه ی مهاجرت به یک مدار بالاتر،یک فرصت خوبیه تا تمرکز بر شروع یک کار و استمرار در اون مسیر تا به ثمر رسوندنش رو باهم تمرین کنیم.

پاداش عالی این تمرین و ثمره ی پایانی این پروژه:

صعود هرکدام از ما به یک مدار بالاتر و احاطه شدن ما با نعمت های با کیفیت تر است.

پس این پروژه رو به عنوان یک هدف درنظر بگیر،شروع کن،ادامه بده و به ثمر برسان!

=======================================================================================

قرار ما در رسیدن به این هدف:

1)هر روز،آگاهی های یک قسمت ازین پروژه رو باهم مرور میکنیم.

2)در این آگاهی ها،تعمق میکنیم.

3)سعی میکنیم بدون کمال گرایی،به همون اندازه ای که درک کردیم،اون هارو به اجرا بگذاریم،یعنی سعی میکنیم تا حد امکان به شیوه ی اون آگاهی ها فکر کنیم و رفتار کنیم.

همین قدم های کوچکی که به شکل مستمر برمیداریم:

هربار فرکانس هامون رو با کیفیت تر میکنه؛

تا جایی که تجربه های موجود در مدار کنونی ما،کیفیت لازم برای پاسخگویی به فرکانس های بهبود داده شده ی مارو نداره!

اونوقت جهان:

در پاسخ به فرکانس های با کیفیت ما

راهی نداره جز اینکه،

مارو وارد مدار بالاتری کنه که نعمت ها و پاداش های بیشتری آنجا هست!

=======================================================================================

به قول استاد شایسته جان: خداوند یار و نگهدار و هدایتگر همه ی ما باشه در این مسیر پر برکت….

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِیمِ

لَا یَسْمَعُونَ حَسِیسَهَا ۖ وَهُمْ فِی مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خَالِدُونَ(102 انبیا)

آنها هرگز آواز جهنم را نخواهند شنید و به آنچه مشتاق و مایل آنند تا ابد متنعّمند.

================================================================

از خواهر سعیده در شمالِ یخبندان به برادر حسین در جنوب با هوای بهاری!

چطوری بنده ی خوب خدا؟!ملکه مینا در چه حاله!؟!

ببین چه کردی با من،که از سر صبح کار و زندگی رو ول کردم و گفتم من حتما باید به تلگراف داداش،پاسخ بدم.میدونید چرا؟!بخاطراسم رمز!اسم رمز!آیه ی 84 شعرا،اسم رمزه،یک دریچه ی پر از نور بین من و اون بالایی!

مرسی که امروز من رو با باز کردن دریچه ی نور شروع کردی،از دیروز صدبار سایت رو چک کردم ببینم تلگراف ها آزاد شده یا نه!ولی الان زمان درستش بود،الان وقت رسیدنش بود!

داداش حوصله ی پرحرفی داری؟!

حوصله داری برات تعریف کنم کِی این آیه،اسم رمز شد!؟دریچه ی نور شد!؟

باید برگردم یکم عقبتر،یعنی زمانی که من با شخصیت خلیل الله آشنا شدم،زمانی که با شنیدنِ صدای استاد در جلسه قرآنی قدم 1،من عاشق و شیدای قرآن شدم،دیگه من بودم و خدا و عشق بازی و آیه های قرآن….بارها و بارها….ازش خواستم من رو بپذیره و مثل ابراهیم دوستم داشته باشه…مثل ابراهیم رفیقش باشم.

حتی وقتی از کارم انصراف دادم و اومدم ویژگی های شغل مورد علاقه م رو نوشتم،گفتم خدایا من میخوام یک دست کوچیکی باشم برای گسترش جهان توحیدی.

داداش حسین،وقتی از خدا توحید بیشتر میخوای،خدا با زنبیل ازون بالا برات توحید نمیفرسته،توحید یعنی رفتن تو دل ایده ی الهامی،توحید یعنی حرکت کردن و پیش رفتن وقتی حتی قدم بعدی رو نمیدونی،توحید یعنی ایمان به غیب….

اصلا سخت نیستا،اصلا…به معنای زجر کشیدن و بدبختی و گرسنگی و …نیست،اصلا و ابدا…اتفاقا من هر بار که به ایده ی الهامی عمل کردم،اوضاع صدتا پله بهتر شد،اما یک کنترل ذهن بسیار قوی میخواد که به مشت بسته ی خدا اعتماد کنی.

مثلا وقتی بهم گفت از کارت انصراف بده،الهامی که بهم شد خیلی واضح بود،اما چون من حتی یک قدم بعدی رو نمیدونستم،کنترل ذهن بسیار قوی میخواست که ایمانم رو حفظ کنم که خدا حتما کمکم میکنه…برای همین میگم،لیزر فوکس روی آموزش های استاد و فعالیت توی این سایت توحیدی به ما کمک میکنه که،بتونیم مسیر رو خیلی راحت تر پیش ببریم….

اییین همه حرف زدم،هنوز نرسیدم به اسم رمز…:)باورت میشه!؟من کلا یک دونه داداشِ خونی دارم که الان یک مدت اومده گرگان و ما در طول روز،یک جمله هم باهم حرف نمیزنیم!؟چون هیچ حرف مشترکی نداریم…؟!مدار!مدار!ما در خانواده های متفاوت زندگی نمیکنیم،ما در مدار های متفاوت زندگی میکنیم…

بگذریم!

برسم به اینجای داستان که من با یک وعده ی الهی از خواب مادربزرگ فاطمه جان،از کیش برگشتم،حدود ده روز بعد خبر اومد که آقای محمودیان برات کار پیدا کرده و باید برگردی برای جلسه ی کاری با مدیرعاملت…

هنوز خانواده م هیچی نمیدونستند و من اون موقع اصلا رابطه ی خوبی با پدرم نداشتم و بخاطر تجربیات گذشته یک ترس خیلی عمیق روحی،همراه من بود،اون روزی که من میخواستم برم توی اتاق پدرم و بهش بگم من میخوام برم کیش،به الله ای که میپرستم قسم میخورم چهارستون بدنم میلرزید،چنان فشار روحی رو تحمل کردم که میگفتم من اگر امروز ازین فشار نمیرم،دیگه نمیمیرم…ولی فقط یک جمله به خدا گفتم…گفتم خدایا ابراهیم به خاطر تو،رفت توی آتیش…من چرا با ترس هام مواجه نشم…خدایا هر اتفاقی بیفته،من پا پس نمیکشم،حتی اگر بابا بزنه توی گوشم،من میگم بزن ولی من میرم….

ولی تموم ترس های من واهی بود،خدا از قبل آتیش رو برام گلستان کرده بود،بابام هیچی نگفت…هیچی…خدا بود که قلبش رو برام نرم کرده بود …من منتظر خوردن یک سیلی جانانه بودم،اما بابام گفت زندگی خودته،هرجور صلاح میدونی….

و بعد من دست دوتا بچه رو گرفتم و رفتم تهران که ازونجا برم کیش،از اتفاقاتی که توی پرواز افتاد میگذرم و اینجای قصه رو میزنم جلو که کامنتم خیلی طولانی نشه….

غروب 10 اردیبهشت ماه،خبر رسید که ساعت 8شب ،کافه آلور کیش،جلسه ی کاری با مدیر عاملم برگزار میشه…

خیلی استرس داشتم،من کجا و جلسه کاری توی کیش کجا!؟حتی نمیدونستم کارم چیه باور میکنی!؟هیچی نمیدونستم…این که مدیرعامل کیه؟!شرکت چیه؟!کار من چیه؟! ولی میگفتم خدا گفته هرکاری که آقای محمودیان گفته باید انجام بدم…

ترس ها توی ذهنم میچرخید،قلبم اما با نور خدا آروم بود،ذهنم میگفت کیش؟!تو میخوای بیای اینجا!؟کو پولت!؟کو خونه ت!؟بچه هات رو میخوای چی کار کنی!؟اگر کارت سخت باشه چی!؟اصلا میدونی داری چی کار میکنی!؟

وقتی توی ماشین،با دوتا اسکورت :) پسرداییم و آقای محمودیان،داشتم میرفتم سر جلسه…اون ها باهم حرف میزدن…من با خدای درونم…گفتم خدایا،دست من توی دست توعه،یک چیزی بگو،یک حرفی بزن،یک پیغامی بفرست،تو قلب من رو آروم کن.

و بعد با گوشی قرآن رو باز کردم و با این آیه جوابم رو داد:

وَاجْعَلْ لِی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ

و برای من در میان امّتهای آینده، زبان صدق (و ذکر خیری) قرار ده!

مثل آبِ خنکِ گوارا وسط کویر لم یزرع،به جانم نشست…توی یک جمله همه چیز رو برام روشن کرد….اینکه مگه نمیخواستی مثل ابراهیم باشی؟!مگه نمیخواستی جهان توحیدی من رو گسترش بدی!؟پس آروم باش.من کنارت هستم….

داداش حسین،الان که ماه ها ازون روزها و شب ها گذشته،نوشتن ازش خیلی آسونه،اون موقع که تو دل ماجرا بودم،فقط خدا بود که درکنار من بود و قلبم رو آروم میکرد و به قدم هام استواری میبخشید….

اگر من از کارم انصراف نمیدادم،هیچ وقت الهام رفتن به کیش رو دریافت نمیکردم.

اگر من به الهامم عمل نمیکردم و نمیرفتم کیش،هیچ وقت هدایتی از خوابِ مادربزرگ فاطمه جان به دستم نمیرسید.

اگر من به این هدایت ایمان نمیاوردم،هیچ وقت به آقای محمودیان،الهام نمیشد تو باید،برای این دختر کار پیدا کنی.

اگر من توکل نمیکردم و قبول نمیکردم که هرکاری که آقای محمودیان گفته باید انجام بدم،هیچ وقت با اون مدیر عامل بی نظیر توحیدی کار نمیکردم….

میدونی چی میخوام بگم!؟خدا همیشه سمت خودش رو عالی انجام میده،اگر ما ایمان بیاریم،اگر ما توکل کنیم و اگر به ایده های الهامی عمل کنیم…

استاد تو جلسه 2 قدم 5 میگه:بچه ها اوضاع به میزانی که به خدا شک دارید،تغییر نمیکنه!

همین استمرار و تعهد روی پروژه،باعث میشه این شک و تردید ها کم و کمتر بشه و اون وقت خداوندی که سپاه آسمون ها و زمین دستشه،میتونه به کمک ما بیاد و اوضاع رو به صورت بنیادین تغییر بده ….این قانونشه.

پس داداش،صندلی شما و ملکه مینا،همین نزدیک های خودمه،به عنوان رهنمون گروه،حواسم بهتون هست که متعهدانه دارید پیش میرید یا نه:))ازتون میخوام حتما تا جایی که امکان پذیره،با رعایت اصل بهبود گرایی،گام به گام با پروژه پیش بیاید…و خودتون رو با خدا هماهنگ کنید…و اجازه بدید خداوند جهانتون رو طبق خواسته های خودتون هماهنگ کنه….مثل آیه ی 102 انبیا….خودش گفت!گفتم میخوام برای داداش حسین کامنت بنویسم،هدایت لطفا!و این آیه اومد ….و مهر تایید زد که اگرهمین مسیر رو متعهدانه پیش ببرید،شما قطعا به مدارهای بالاتر مهاجرت میکنید،مداری که از هرچیزی که خودتون میخواید،اونجا هست…

خداروصدهزار مرتبه شکر که صبحم رو با صلات در سایت شروع کردم،مرسی که برام نوشتید،مرسی که اسم رمز رو برام هدیه آوردید…دعا میکنم این تلگرافِ طولانی،در بهترین زمان و مکان به دستتون برسه…وانشالله نور هدایتی هم براتون داشته باشه…

در پناه نورِ آسمون ها وزمین میسپارمتون،دست حق به همراتون.به امید دیدارِ روی ماهتون در بهترین زمان و مکان.

:)))))

به خدا که اولش نفهمیدم:))))یک دور خوندما،بعد انگار موقعیت داستان به چشمم آشنا اومد:))))گفتم این که منم:)))) منو داره میگه:))))

چقدر خندیددددم:) روحممم شاد شد:)))))دم شما گرم …برای این نثر قشنگتون،برای تک به تک نقطه های آبی پربرکتتون،منتظر بودم قلبم باز بشه براتون پاسخ بنویسم…الان وقتش بود:)))

خدا‌وکیلی حیف این همه استعداد نیست که انقدر کم مینویسید..؟؟؟؟!!!!یکم از این همه هنری که خدا بهتون داده انفاق کنید در حق ما،به خدا جای دوری نمیره ….

ولی آقا جواد…خداوکیلی،الان شما راحت نوشتی،منم راحت خوندم و کلی خندیدم….

ولی توی اون شرایط که تک و تنها مهاجرت کردی،بدون هیچ پشتیبان و در عین اینکه همه باهات مخالف بودن،خیلی سخت بود برام بپذیرم برگردم …

برای همین طول کشید تا قبول کنم….انصافا همیشه انقدر طول نمیکشه…همیشه خیلی زودتر به هدایت دریافتی عمل میکنم ….

ولی خب اینم جزوی از مسیرِ تکامل شخصیت توحیدی و بیشتر تسلیم پذیر شدن من بود….

سپاس از شما که از سخت ترین روز های زندگی من،طنزی ساختید که من الان راحت و بی دغدغه بهش بخندم …

سپاس از خدای مهربانم که در هر حال،مراقب ماست…

راااااستی سلاااااام…

قلبِ فراوانِ فراوانِ فراوان از شمال ایران…

خداااانگهداااار

===============================

پ.ن: خدا خیرتون بده!یعنی‌دوباره رفتم‌داستان‌رو‌خوندم انقدرررر خندیدم که فکر کنم مادربزرگم الان با خودش میگه باز این دختره دیوووونه شده:)))))

دم شماااا گرم،خداوند به قلمتون برکت بده،کتابتون رو‌بخونم انشالله بزوووودی!

سپاس بیکران مجدد از خواهر شمالی شما،نور خدا همراه زندگی قشنگتون همیشه