مصاحبه با استاد | فرهنگ ناب «لا اِکْراهَ فِی الدّین»

به نام خدای مهربان

سلام به استاد عزیزم سید حسین عباسمنش و مریم شایسته عزیز و عوامل پشت صحنه

السلام علیک یوم ولدت و یوم یموت و یوم ابعث حیا

استاد عزیزم بخدا خیلی خیلی تحسین تان میکنم از این همه درک تان و از این همه نگاه زیبایتان به این دنیا که فقط خوشبختی قروت و سلامتی برایتان به ارمغان آورده و هر وقت که با خودم خلوت میکنم فقط دارم با شما قوانین رو مرور میکنم چقدر سوالات رو با عشق جواب میدهید و چقدر جواب های پرمغزی میدهید

من بعضی وقتا یوتیوب رو چک میکنم و اونایی که مسافرت میرن یا فیلم های مستند از زندگی شون میذارن رو نگاه میکنم و میبینم که چقدر تفاوت زیادی بین زندگی شما و اونا وجود داره

چقدر زندگی شما متفاوت که چه عرض کنم اصلا شما تو به فرکانس دیگری و اونا به فرکانس دیگر

به خودم میگم بابا استاد دمت گرم بخدا که هدایت هاتو گوش می دی و بدون معطلی بهشون عمل میکنی و این همه نتایج اعم از خوشبختی لذت زیبایی و ثروت های من حیث لا یحتسب و سلامتی وارد زندگی تون شده

یعنی رابطه شما با خداوند به جوری شده که لب تر کنی خداوند اون نعمت روبهت میدهد

ولی شما خودتون میگید الرزق و رزقان دونوع رزق داریم یه نوعی که من بدنبال رزق میروم (یعنی با زجر و بدبختی دنبال یه لقمه نون بدوم تا از گشنگی نمیرم) و یه نوع رزق دیگه اینه که اون به دنبال شما میدود

شما هم که چون مبنای زندگی تون و هدف اصلی رو گذاشتید بصورت صددرصد روی عشق و حال و لذت بردن بنابراین تنها یه راه میمونه و اونم عمل کردن به الهام خانمه

چون وقتی این نیرو رو باور داری

نه دیگه غم و اندوه رو تجربه میکنی و نه ترسی توی وجودت هست

من به شخصه خیلی تحسین تان میکنم و بهتون و به مریم خانم هم همین طور و بهتون تبریک میگم بابت این نوع سبک زندگی دارید این نو نگرشی که دارید

منم خیلی خیلی دوست دارم مثل شماها و تمام کسانی خودشان را بدون مقاومت تسلیم این نیرو کرده اند

چون او بهتر از من میدونه که چی برای من خوبه

چه مسیری رو ادامه بدم

جواب سوالاتم رو میدونه

فقط باید روی اون حساب کنم

روی تجربیاتم حساب نکنم

روی خودم حساب نکنم

ر وی مغز خودم حساب نکنم

همیشه سوالاتم رو ازش بپرسم تا بهم جواب بده

یه نمونه خیلی خیلی کوچکش همین دیروز من به دلم افتاد که یه یه بنده خدایی که چندساله همدیگر رو ندیدیم بهش زنگ بزنم برای خرید شیر

بهش زنگ زدم و گفت که خودم فعلا ندارم و شماره ی یه بنده ی خدایی رو به من داد که یه خانمی بود

من به خانمه زنگ زدم و یه جایی رو توی بازار برازجان قرار گذاشتیم

وقتی داشتم توی مسیر میرفتم به سمت بازار یه لحظه اون نیرو گفت همین جا وایسا(یه جایی نزدیک بازار که اسمش فلکه جایگاه نمازجمعه هست)

من بهش گوش ندادم و گفتم نه بابا اون جای دیگه قرار گذاشته

و حرکت کردم

به محض حرکتم خانمه بهم زنگ زد و گفت من فلکه ی نماز جمعه ام تو کجایی؟

و جوابش دادم که منم پیشتم

ر صورتی که من فلکه رو رود کردم و مجبور شدم از یه مسیر طولانی تر خودم رو به قرار برسونم

یعنی تا این حد زندگی میتونه ساده و لذت بخش باشه ولی ما چون قبولش نمیکنیم به مسیر سختی وارد میشویم