مصاحبه با استاد | فرهنگ ناب «لا اِکْراهَ فِی الدّین»

به نام خداوند توانا

سلام‌و درود به دوستان عزیزم در این پروژه ارزشمند.

صدای خداوند در تمام موارد با عقل و منطق و تجربیات گذشته ات همخوانی ندارد.

پارسال که خواهرم فوت شده بود من جای دیگه بودم دوسه روز اومدم مامانمو دیدم و دوباره میخاستم برگردم سرکار وقتی رسیدم ترمینال، بلیط بگیرم یه صدای واضح بهم میگفت برو سفر ! فعلا برنگرد سرکارت!

این صدا اونقدر واضح بود که نمیتونستم نادیده بگیرمش و از طرفی اونقدر غیر منطقی بود که فریز شده بودم!

دوسه ساعت توی ترمینال سرگردون بودم نمیدونستم بلیط تهران بگیرم برم سرکار یا بلیط بابلسر بگیرم و برم سفر! به دلم افتاده بود برم بابلسر.

انقدر کلنجار رفتم که شب شد و کم کم اتوبوسها داشتن تموم میشدن و فقط یدونه اتوبوس به مقصد بابلسر مونده بود.

بلاخره من بلیط بابلسر رو گرفتم .

البته یکی از نشانه ها که تونستم برای خودم قطعی کنم که حتما باید برم بابلسر همین بلیطش بود

چون از وقتی صدای درونم رو شنیدم اتوبوسهای بابلسر رو چک کردم اکثرشون پر بودن و بعضیا در حال پرشدن ینی هربار که از سایت علی بابا، وضعیت اتوبوسهارو چک میکردم یکی یکی داشتن پر میشدن جز اخرین سرویس اونروز که دوتا جای خالی داشت و هربار نگاه میکردم همون دوتا جای خالی باقی بود ! و میدیدم هرکسی که میخاست بلیط بابلسر بگیره مسئول تعاونی مدنظر بهشون میگفت هردو جای باقی مونده رو باهم باید بگیری!!! و خب خیلیا منصرف میشدن چون نمیخاستن پول دوتا صندلی بدن.

این قضیه اونقدر اطمینان بهم داد که حتما خیری در راهه و باید برم بابلسر و اون جای خالی مخصوص خودمه .

حدود نیم ساعت مونده به حرکت آخرین اتوبوس ،بلیط رو گرفتم و واقعا احساس عجیبی بود و خیلی جالبه که بمن نگفتن پول دوتا صندلی رو بده!

رفتم سفر و دوهفته بابلسر موندم وای خدایا چقدر خوش گذشت چقدر همه چی عالی پیش رفت بهترین سفر عمرم بود و حتی روز چهلم خواهرمم برنگشتم و حسم میگفت همینجا بمون!

چقدر دور آتیش رقصیدم چقدر دوستهای عالی پیدا کردم چقدر تو بازارای محلی عشق کردم ، سوییتی گرفتم با ی قیمت مناسب که اینم خیلی هدایتی بود حیاط زیبایی داشت و جز خودم کسی اونجا نبود سرایدار عالی و محترمی داشت صاحب سوییت هم مرد بسیار مهربون و خوبی بود، سوییت رو بروی دریا که من هر موقعی دلم میخاست میرفتم دریا؛ صبح زود، نصف شب، ظهر ،غروب

چقدر مراقبه کردم و چقدر توی بارون رقصیدم چه مردمان مهربانی داشت خدایا انگار خواب بودم ی خواب شیرین و دلچسب.

اونجا با خانواده ای بابلسری آشنا شدم ، منزلشون رفتم خیلی خوش گذشت ،با مسافرای بلوچ آشنا شدم چقدر خونگرم بودن تو اون قسمت پارکینگ لات ها که مخصوص مسافران هست هر برنامه شادی و تفریحی در حال برگزاری بود خیلی عجیب و هدایتی ،مطلع میشدم

معجزات عجیبی رخ میداد فکر میکنم هرروزش رو پارسال کامنت میکردم .

میخام بگم خدا اینجوری هوامونو داره اگه شجاعت داشته باشیم و به صداش گوش کنیم.

عاشق خداوندم چه پلن قشنگی طراحی کرده بود تا از غم و فرکانس منفی دور باشم خدا مسئول بهترکردن حالم بود و این پاداش کنترل ذهن که انصافا خیلی عالی ذهنم رو در جریان فوت خواهرم کنترل کرده بودم .

در مورد لا اکراه فی الدین : تا حد خوبی تغییر کردم که به اعتقادات کسی کاری نداشته باشم اما گاهی مچ ذهنم رو میگیرم و میبینم در حال قضاوت کسی بودم که مثلا در نوع پوشش یا دین متفاوت عمل میکنه ؛ قبلا فکر میکردم دراین خصوص عالی و پرفکتم ولی وقتی دقیقتر شدم دیدم تو ذهنم گهگاهی درحال قضاوت دیگرانم! روشن شدن این قضیه دلیل بعضی از اتفاقات رو برام واضح کرد ، با کمک پروردگار مهربان تلاش میکنم این قضاوتها رو از ذهنم خارج کنم ،همونطور که خودم راه و رسم زندگیمو پیدا کردم و دوست ندارم کسی قضاوتم کنم هرفردی هم خودش مختاره هرجوری دلش میخاد زندگی کنه .