مصاحبه با استاد | فرهنگ ناب «لا اِکْراهَ فِی الدّین»

یُنَزِّلُ الْمَلَائِکَهَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ

فرشتگان را به فرمان خود بوسیله روح به هر کس از بندگانش که در مشیتش قرار گیرد نازل می کند که مردم را هشدار دهید که معبودی جز من نیست؛ بنابراین از من پروا کنید.

سلام خدمت استاد عزیزم و دوستان توحیدی

هدایت یک پکیج از شرایط مادی و الهامات درونیه.. یعنی وقتی شخصی در مشیت خداوند قرار بگیره که تغییری در زندگیش رخ بده، این آمادگی شرایط برای تغییر مدار مثل یه موتور محرکه میمونه که هدایت هم میشه چرخدنده تکمیل کننده اون و وقتی این چرخدنده در جای خودش قرار میگیره موتور به حرکت درمیاد.. این الهامی بود که دریافت کردم و تجربش کردم و در آیه باالا هم توضیح داده شده..

بخوام عمیق تر توضیح بدم باید درباره واژه های امر، روح و تنزل و مشیت صحبت کنم که بارها در قرآن اومده و سالها در موردشون تحقیق کردم و الهامات رو دریافت کردم و الان درک خوبی ازشون دارم که با صحبتهای استاد مثل در و تخته جور میشن..

برای درک موضوع از هستی صحبت میکنم به جای کلمه خداوند برای اینکه خداوند برای ما ماهیت ذهنی پیدا کرده و نمیتونیم برای توضیح این موضوع از این کلمه استفاده کنم.. اما کلمه هستی تفسیر خاصی نداره و میشه ازش برای هستی بدون شکل و مرحله قبل از آفرینش استفاده کرد.

وقتی هستی بی شکل و لایتناهی تجلی کرد، همون که عرفا میگن که خداوند خواست که دیده شود و گنج پنهانی بود که خواست آشکار شود.. همون که در قرآن هست که خداوند جهان را گسترش داد و روزی این روند برعکس خواهد شد که اگر توفیق بشه درموردش خواهم گفت.. این تجلی در مرحله ای ورای زمان و مکان اتفاق افتاد.

در کتابهای هندوان باستان از هستی با واژه لیلا تعبیر شده. کسی که با ماسک های مختلف خودش رو به نمایش میزاره و دلیلی برای این کار نداره (یعنی این کار بر اساس منطق ذهنی که زاده نگاه ماتریالیستیه اتفاق نیفتاده، همون منطقی که حضرت موسی رو از حضرت خضر جدا کرد)

در یونان باستان لوگوس

در تعالیم کابالا عین سوف

در آموزه های محی الدین عربی استاد صدر الدین قونوی اعیان ثابته

در اموزه های ملا صدرا قوس نزول و قوس صعود

و در قرآن امام مبین

یعنی پیش آهنگ آشکار شدن که از تبیین میاد

یا همون کتاب مبین

خلاصه میگم…

وقتی این وجود لایتناهی تجلی کرد، این تجلی اعتباری بود..

در سوره توحید داریم لم یلد و لم یولد یعنی این تکثرات و این تجلی ها به حقیقت اتفاق نیفتاده چون وجود یگانه درش کثرت راه نداره.. اما این کثرت در مقام صقع ربوبی و در ذهن الهی شکل گرفته..

و این تکثر رو خداوند با واژه تنزل یاد کرده.

در تنزل از هستی به سمت عالم ماده مراتبی هست.

اولین مرتبه میشه امر

و این امر که فرمود قل الروح من امر ربی ازش روح تنزل میکنه

و از روح ملائکه تنزل میکنن

و از ملائکه این عالم تنزل میکنه

یعنی وقتی فرشته ای بر پیامبر نازل میشه این نیست که از آسمون یه فرشته بیاد بلکه از درون ذات پیامبر این شهود و مکاشفه اتفاق میفته..

و کار ذهن مبارک پیامبر اینه که این تنزل رو میاره در مرتبه ماده تفسیر میکنه

و همه ما این قابلیت رو داریم..

اتفاقی که برای ما افتاده اینه که این ذهن که باید شهودات ما رو بیاره در مرتبه ماده قابل لمس بکنه، خودش دست به کار شده و از تجربیات قبلی داره استفاده میکنه و به ما دیتا میده..

ذهن ما میاد زیبایی، ارزش، قدرت و .. رو با منطق خودش برامون تفسیر میکنه

و به مرور بر آگاهی های ما سیطره پیدا میکنه و این دریچه اتصال بسته میشه

و ما همه چیز رو با نگاه ذهنی درک میکنیم.. حتی لذت رو..

در حالی که اون لذت نیست و یه تفسیر ذهنیه..

باورسازی فرایندیه که به باورسوزی منجر میشه

یعنی آرام آرام با ساخت باورهای توحیدی، درواقع داریم باورهای شرک آلود یا همون دیتاهایی که دریچه قلب ما رو به ملکوت عالم بسته از بین میبریم و آگاهی های خودمون رو باز پس میگیریم

و به همون اندازه ما داریم به سمت مبدا هستی حرکت میکنیم

و به همون اندازه آگاه تر، غنی تر، رئوف تر، ارزشمندتر و آرام تر میشیم

به همون اندازه حقیقت و هستی درونمون رو بیشتر درک میکنیم

و به همون اندازه نجواها کمتر میشه

و هدایت ها که همون صدا و آگاهی درون و ذات ماست آشکار تر میشه و نجواها کمرنگ تر

و این میشه که انسان در کوچکترین موضوعات الهامات رو به روشنی دریافت میکنه

و این میشه سیر من الخلق الی الحق

و این میشه خلق ثروت، خوشبختی حقیقی و آرامش بی دلیل

و این میشه که ما خدا رو زندگی میکنیم

ما ثروت میشیم نه اینکه ثروت به دست بیاریم که آرامش پیدا کنیم

ما متخلق میشیم به اسمای خداوند

ما خدا میشیم

چون خدا هستیم

و این پرده ظلمت که بین ما و هستی ما فاصله ای انتزاعی و دروغین ایجاد کرده، این وهم، این چیزی که پدر ما حضرت آدم رو از درک وجود معبودش محروم کرد، آرام آرام برداشته میشه

إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ